شاهد 129 پهپادی با ویژگی‌های منحصر به فرد/ پهپادی تهاجمی با قابلیت حمل موشک و بمب

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، در حالی که طی دهههای اخیر پهپادها به تدریج قابلیت و اثر بخشی خود را در کاربردهای نظامی و غیرنظامی نشان داده و در حال برعهده گرفتن بسیاری از کارکردهای پیشین هواپیماهای سرنشین دار هستند، می توان گفت که در دهه ی اخیر شاهد رشدی انفجاری در طراحی، تولید و بکارگیری این سامانه ها هستیم.

خوشبختانه برخلاف صنعت هوایی سرنشین دار که سابقه ای طولانی داشته و کشور ما به دلیل شروع دیرهنگام در آن فاصله قابل ملاحظه ای با آخرین دستاوردهای دنیا دارد، در صنعت بدون سرنشین به دلیل مختلفی چون جوان بودن این فناوری، وقوع جنگ تحمیلی و در پی آن درک به موقع قابلیت های این فناوری در صحنه نبرد و همچنین توجه فرماندهان و تلاش بی درنگ متخصصین این حوزه فاصله بین سطح فن آوری پهپاد در کشور ما نسبت به پیشرفته ترین کشورها فاصله اندکی است.

پهپاد رزمی 129 شاهدی بر این مدعا است که  نشان می دهد فاصله جمهوری اسلامی ایران در این پهپاد با رقبای خود کمتر از چند سال است و اگر سرعت رشد ما با این کشورها مقایسه شود؛ می توان انتظار داشت که در سال های آینده جمهوری اسلامی ایران به یکی از کانون های نوآوری در حوزه طراحی و بکارگیری پهپادها تبدیل شود.

نشانه هایی از این سبقت را می توان در طراحی هایی که هم اکنون برای بکارگیری پهپادها در نبرد هوایی اجرا بوده و در آینده ای نزدیک معرفی خواهد شد مشاهده کرد.

در حالی که حداقل بیش از 15 کشور جهان در صدد طراحی و یا خرید پهبادهای با ارتفاع پرواز متوسط و مداومت پروازی بالا مانند شاهد 129 می باشند، ایران را می توان سومین کشوری دانست که فن آوری طراحی و ساخت این پهپاد را بدست آورده و تولید آن را آغاز نموده است.

وجه تمایز این نوع از پهبادها در درجه اول ارتفاع پروازی بیشتر آن نسبت به پهپادهای تاکتیکی است که به آن قدرت می دهد و وسعت دید عملیاتی بیشتری را فراهم نموده و نسبت به سامانه های مقابله با پهپادها مصونیت بیشتری خواهد داشت.

از سوی دیگر مداومت پروازی 24 ساعته این پهپاد علاوه بر وسعت بخشیدن به شعاع عملیاتی آن، این امکان را فراهم می سازد که این پرنده بتواند ساعت های متمادی بر روی منطقه هدف حضور خود را حفظ نموده و مانع از انجام هرگونه تحرک مخفیانه در منطقه هدف شود.

این قابلیت از شاهد 129، آن را به ابزاری قدرتمند برای حفاظت از نیروهای خودی تبدیل نموده که طی آن هرگونه تعرضی به یگان های ثابت و متحرک خودی در منطقه به سرعت کشف شده و اقدام لازم در برابر آن صورت می پذیرد.

یگان های خودی در مناطقی است که امکان کمین در آن وجود دارد. مناطق کوهستانی غرب کشور به واسطه امکان اختفای نیروهای ضد انقلاب در آن و مناطق شرقی کشور به واسطه تحرک بالای اشرار و قاچاقچیان مسلح در آن از جمله مصادیق مهم در جغرافیای پرکاربرد این گونه پهبادها می باشند. اما سومین و مهم ترین قابلیت این پهباد قدرت بالای آن در حمل محموله است. این پهپاد قادر است محموله هایی بزرگ و سنگین را تا وزنی بالاتر از 400 کیلوگرم حمل نماید و این ویژگی آن را به سکویی مناسب برای حمل انواع تجهیزات مراقبت، تصویربرداری، شنود الکترونیک، اختلال رادیویی و مهم تر از همه مهمات هوشمند تبدیل می نماید.

بکارگیری حجم قابل قبولی از مهمات هوشمند مانند بمب های رها شونده و یا موشک های هدایت شونده در پهپادهای چون شاهد 129 این سامانه را به ابزاری ویژه و پرقدرت برای انجام ماموریت هایی تبدیل می نماید که در آنها لازم است در یک دوره زمانی بلند مدت، اهداف مشخصی تحت مراقبت دقیق قرار گرفته و بلافاصله پس از تشخیص ضروریت حمله به هدف، مهمات لازم به سمت آن نشانه روی شده و هدف منهدم گردد.

مکانیزم های دقیق تشخیص، نشانه روی و اصابت به هدف و همچنین محدود بودن قدرت تخریب مهمات بکارگیری شده مانع از آن می شود که حجم انهدام از گستره محدود مورد نظر فراتر رفته و بدین لحاظ امکان انهدام اهدافی که بواسطه قرار گرفتن در مجاورت وناطق امن اقدام علیه آنها دشوار است فراهم می شود.

این ویژگی نقش مهمی در مقابله با حرکت های تروریستی و انهدام اشرار دارد. این پهپاد علاوه بر قابلیت ریزش مهمات خود بر روی هدف قابلیت بالایی نیز در هدف آتش ادوات زمینی بر روی هدف را دارد.

در این نقش پهپاد شاهد 129 نقش دیدهبانی را ایفا می نماید که بسیار دقیق تر و با وسعت دید بسیار بالاتری نسبت به دیدهبانهای معمول هدایت آتش را بر عهده گرفته و اثر بخش نیروهای زمینی را چند برابر می نماید.

همه قابلیت های فوق هنگامی که در کنار هزینه های پایین پروازی، امکان تولید و بکارگیری پر تعداد این پرنده و امکان پشتیبانی کامل فنی آن بصورت بومی در نظر گرفته شود، نشان می دهد ورود این سامانه به نیروهای مسلح می تواند در آینده چه تاثیر مهمی در افزایش اثر بخشی عملیات نیروهای مسلح، کاهش آسیبپذیری خود، بازدارندگی دفاعی و نهایتا کاستن از هزینه های دفاعی داشته باشد.