روایتی از زندگی جهادی حاج حبیب لک‌زایی در اولین سالگرد شهادتش

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، تلاشها و مجاهدتهایش از یاد مردم استان سیستان و بلوچستان نمیرود. بیانات شیوا و کلمات رسایش در جایجای این استان برای همیشه طنینانداز است. جانباز شهید سردار حبیب لکزایی یکی از همان سربازان در قنداق امام خمینی(ره) بود که در سال 1342 متولد شد و همگام و همراه با پدر در عرصه سیاسی و اجتماعی فعالیت کرد. روح بلندش چنان با ارادت به اهل بیت(ع) و ولایت عجین شده بود که ولایتمداریاش تا اینگونه در کلامش متبلور میشود که «انسانی که محبت به امام زمان(عج) داشته باشد قطعاً مطیع امام زمان(عج) است و اطاعت از امام زمان(عج) میکند و انسانی که مطیع امام زمان(عج) باشد، قطعاً مطیع ولایت فقیه و مطیع حضرت آیتالله العظمی امام خامنهای است.» حاج حبیب لکزایی که در طول دوران دفاع مقدس سابقه شرکت در عملیاتهای متعددی را داشته، در سال 67 در منطقه عملیاتی شلمچه از ناحیه چشم، پهلو، سر، گردن و پا به شدت مجروح میشود، به طوری که سایر همرزمان وی که اسیر شدند تصور میکردند، او شهید شده است و در اردوگاه اسرا برای وی مراسم ختم گرفتند اما حاجی بعد از مداوا و تلاش پزشکان در بیمارستان آیتالله کاشانی اصفهان به عنوان شهید زنده به زندگی بازگشت. از قول وی نقل شده است که از کربلای5 به بعد، خدا به او برای زندگی وقت اضافه داده است و لذا باید آن را وقف خدا کند. آری سرداری که بحق حبیب دلها شد و بارها مورد تهدید فرقه وهابیت قرار گرفت، جانباز 77 درصدی بود پس از 24 سال تحمل رنج و مرارت جراحتهای دوران دفاع مقدس، ظهر روز سهشنبه 25 مهر 1391 در بیمارستان بعثت تهران آسمانی شد.