شهیدی که امام پیشانی اش را بوسید

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، گردان فجر به فرماندهی مرتضی جاویدی  در ارتفاعات حاج عمران که راه عبور و مرور دشمن بعثی به پادگان حاج عمران بود مستقر شدند چهار روز از عملیات می گذشت و پادگان عظیم حاج عمران و همچنین گمرک و کوههای فوقالاشاره توسط رزمندگان دلیر اسلام به تصرف درآمده بود  گردان از سه طرف در محاصرهی شدید نیروهای بعثی بود و تنها یک راه عقبنشینی ، چهارصد نفر بودند که تپه «بردزرد» را فتح کردند. کار سختی نبود، اسیر هم گرفتند. اما سختی کار تازه بعد از مستقر شدن گردان فجر روی تپه شروع شد. عراق نمی خواست تپه را از دست بدهد؛ پاتک پشت پاتک!

صبح دومین روز حمله ، داخل سنگر فرماندهی قرار گاه خاتم الانبیاء (ص)

احمد کاظمی نتیجة قطعی شب اول عملیات والفجر دو را به من گزارش داد: آقا محسن ، توی هیچ کدام از سه محور عملیاتی الحاق صورت نگرفته

کاظم که ساکت شد، گفتم : راحت بگو شکست خوردیم!

احمد سر تکان داد. متأسفانه همین طوره!

برگشت و به سرهنگ علی صیاد شیرازی نگاه کردم. پرسیدم:برادر صیاد، ازارتش چه خبر؟

سرهنگ جلو آمد وگفت : آقا محسن ، تعریفی نداره ، دیشب ارتفاع کینگ هم سقوط نکرده!

ساعتی از روز پنجم گذشته صدای بیسیم فرماندهان منطقه عملیاتی از جمله شهید صیاد شیرازی، سرلشکر محسن رضائی و همچنین سردار اسدی فرمانده تیپ المهدی وشهید حاج محمود ستوده معاون تیپ و سردار حاج عبدا... محسننیا و جمع دیگر از فرماندهان عملیاتی مبنی بر این که: برادر جاویدی، گردان شما در محاصرهی شدید دشمن میباشد. عقبنشینی کنید. این شهید بزرگوار پاسخ به آنان داد که: فرماندهی من امامخمینی است و به دستور ایشان عمل میکنم و نمیگذارم اُحُد دیگر تکرار شود

شهید صیاد دست به آسمان برده و برای این جوان دلیر و رشید اسلام دعا نمود که خداوند نگه دارد چنین افرادی برای اسلام و مسلمین که چنین شجاعانه و با درایت دفاع مقدس را ادامه میدهند. شهید مرتضی جاویدی و گردانش چیزی در حدود چهار روز و چهار شب در این تپه محاصره شدند اما بالاخره با رشادت های فراوان توانستند این تپه را فتح کنند. در این عملیات 400 رزمنده شرکت می کنند و تنها 18 نفر باقی می مانند بعد از پیروزی این عملیات اکثریت فرماندهان و رزمندگان نزد حضرت امام به تهران رفتند و گزارشی از عملیات دادند پس از ارائه گزارش به امام مرتضی شروع به بوسیدن سر و صورت و پیشانی و دست امام کرد وآرام کنار فرمانده اش نشست  این لحظه صحنه جالبی رخ داد و آن این بود که امام بزرگوار با آن قامت بلند و مبارکشان خم شده و به پیشانی آن بسیجی دلاور بوسه زدند این بوسه تاج افتخاری بود که مرتضی از امام امت گرفت.

بزرگی این حماسه به قدری مهم بود که در آن زمان آیت الله هاشمی رفسنجانی در یکی از خطبه های نماز جمعه به آن پرداخت و

این حماسه را به عنوان سندی پر افتخار در دفتر تاریخ دفاع مقدس و جنگ هشت ساله رزمندگان اسلام ثبت کرد.

سردار شهید صیاد شیرازی می گوید: در تمام دورانی که همراه رزمندگان و فرماندهان دفاع مقدس خدمت حضرت امام می رسیدم ، فقط یک بار دیدم که امام رزمنده ای را درآغوش گرفت و پیشانی اش را بوسید ، و آن کسی نبود جز شهید مرتضی جاویدی ، معروفاینگونه بود که وقتی صیاد شیرازی به قصد زیارت مزار شهید مرتضی جاویدی در روستای جلیان (شهرستان فسا در استان فارس)  می رفتند

از فاصلة چند متری قبر شهید مرتضی جاویدی با پای برهنه وارد می شدند.