تلاش احمد متوسلیان برای راه‌اندازی مدارس در روستاهای کردستان

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، مریم کاتبی، بانوی امدادگر دوران دفاع مقدس در مراسمی که با حضور 350 نفر از دانشجویان بسیجی در دانشگاه فرهنگیان کرمان برگزار شد، گفت: یکی از نکاتی که احمد متوسلیان به آن اهمیت میداد، راهاندازی مدارس در روستاهای آزاد شده از دست کومله و دموکرات بود. او میگفت که اولین روستاهایی که آزاد شد باید فرهنگیان آموزش و پرورش به سرعت تعلیم و تربیت را آغاز کنند.

کاتبی افزود:خدا ارحمالراحمین بودن خود را به ما ایرانیان نشان داد. در همه جنگها خدا با ما بود. امیدتان خدا باشد که با کاری که برای خدا میکنید آرامش بیشتری خواهید یافت. با خدا معامله کنید.

این رزمنده دفاع مقدس بیان کرد: اسفندماه سال 1359 ما در کردستان بودیم. فکر میکردیم تا عید همان سال جنگ تمام میشود. رادیو و تلویزیون مرتب از جنگِ جنوب میگفت و ما به اتفاق دیگر خواهران امدادگر تصمیم گرفتیم به جبهه جنوب برویم. تا اینکه برادر «محمد بروجردی» خبردار شدند و ما را از رفتن به جنوب منصرف کردند.

وی در ادامه این خاطره گفت: روز 12 اسفند، ما به همراه چهار خواهر دیگر جهت تجدید قوا به سمت تهران حرکت کردیم. بعد از سه روز، ساعت 2 نیمه شب 14 اسفندماه به میدان آزادی تهران رسیدیم و در میدان انقلاب با قضیه درگیری هواردان بنیصدر و شلوغیهای آن مواجه شدیم.

شب چهارشنبه آخر سال، تماس گرفتند که در شهر «مریوان» عملیات شده و به امدادگر نیاز داریم برگشتیم. مغموم و ناراحت، داخل نمازخانه نشسته بودیم که گفتند برادران برای شما کادو خریدند. در طول سخنرانی من دائم در فکر کادوهایی بودم که برای ما خریده بودند. وقتی کادوها را تحویل گرفتم، دیدیم 5 کمپوت برای 5 خواهر امدادگر خریدند.

گفتنی است مریم کاتبی متولد سال 1338 تهران است. در دوران انقلاب به عنوان امدادگر در تظاهرات شرکت داشت و چون در دوره انقلاب خیلی از پرستاران و پزشکان بیمارستانها به خاطر قانون لزوم رعایت حجاب اعتصاب کرده بودند و مجروحین جنگی دوران انقلاب را از بیمارستانها بیرون کردند و رسیدگی نمیکردند به خاطر همین زیر نظر فیاضبخش در یکی از مساجد از این مجروحان استقبال و آنها را درمان و مداوا میکرد.

تابستان سال 59 به کردستان رفت و تا پایان سال 61  در کردستان ماندگار شد. حتی شش ماه هفت ماه بعد از ربوده شدن احمد متوسلیان هم آنجا بود. بعد از کردستان هم تقریباً هفت ماهی برای امدادگری به جنوب رفت. بعد از آن هم تا سال 67 و عملیات مرصاد فقط برای عملیاتها که مجروحان زیادی به بیمارستانها میآمد به مناطق میرفت و زمانی هم که در تهران بود در بیمارستان امام خمینی کار میکرد.

بعد از جنگ هم درس را در مقطع لیسانس رشته مامایی ادامه داد. تا سال 72 فقط در بخشهای مجروحین کار میکرد و از آن به بعد وارد بخش مامایی بیمارستانها شد.

منبع: ایکنا