حقوق بشر آمریکایی، محلی برای تداوم سلطه

به گزارش گروه سایر رسانههای دفاع پرس، «عباس حاجینجاری» در یادداشتی نوشت: اواخر فروردینماه گذشته وزارت خارجه امریکا با انتشار گزارشی، ایران و چند کشور مخالف امریکا را به عنوان کشورهایی اعلام کرد که حقوق بشر در آنها رعایت نمیشود. در این گزارش برای موجه جلوه دادن اقدام وزارت خارجه امریکا به مواردی نظیر صدور حکم اعدام در ایران برای تعدادی از قاچاقچیان مواد مخدر یا ادعای محدودیت استفاده از اینترنت و گزارشهایی در مورد حصر سران فتنه استناد شده است.

فارغ از برخی اختلافات مفهومی و فرهنگی که نسبت به معنا و مصادیق حقوق بشر میان ایران و کشورهای غربی وجود دارد، استفاده ابزاری از حقوق بشر برای مقابله با کشورهایی که زیر سلطه امریکاییها قرار ندارند، پیشینهای تاریخی داشته و کشورهای غربی و به ویژه امریکا در این امر ید طولایی دارند و نکته مهم آن است که در این گزینش و فهرستبندی، دوستان و متحدین امریکا نظیر عربستان سعودی، رژیم صهیونیستی و ... جایی در میان ناقضان حقوق بشر ندارند.

اما در کنار این بیعدالتی در متهمسازی کشورهای دیگر داستان رعایت حقوق بشر توسط امریکاییها چه برای مردم خودشان و چه عرصههایی که با دخالت و تجاوز خود سیاهترین آثار را بر جای گذاشتهاند، موضوع دیگری است که بعضاً مسئولان امریکا نیز قادر به دفاع از آن نیستند که در این زمینه میتوان به پیامدهای تجاوز آنها به کشورهایی نظیر عراق و افغانستان یا تشکیل زندانهایی نظیر گوانتانامو، کودتای 28 مرداد و راهاندازی کودتاهای متعدد در کشورها اشاره کرد و در داخل این کشور نیز تاریخچه نقض حقوق بشر علیه سیاهان یا سرخپوستان، سرکوب جنبشهای مردمی نظیر جنبش والاستریت در زمره سیاهترین روزهای تاریخ این کشور قرار دارد.

آنچه که در این عرصه قابل توجه است تبدیل موضوع حقوقبشر به بستری برای تشدید فشارها و تحریمها و یا حتی محملی برای تجاوزهای نظامی، ترورها و تهدیدات امنیتی است. در آخرین نمونه از این مواضع میتوان به سخنان آدام زوبین، معاون وزارت خزانهداری امریکا و فرمانده امریکایی قرارگاه تحریم علیه ایران اشاره کرد. او در مواضع اخیر خود موضوع حقوق بشر در ایران را یکی از علل تداوم تحریمها دانسته و میگفت: از آنجا که میدانستیم ایران به زودی این رفتارهای خود را تغییر نمیدهد، از همان روز اجرای برجام فشارهای سیاسی و تحریمها را حفظ کردیم و ادامه میدهیم و خواهیم داد، میخواهم شفاف بگویم، همانند تحریمهای هستهای، سایر تحریمهای ایران هم تنها برای تغییر رفتار ایران است و اگر محاسبات ایران تغییر کند و رفتارهای خود در موضوع منطقه، موشکی و حقوق بشر را تغییر دهد، این تحریمها هم متوقف میشود! این در حالی است که نظام جمهوری اسلامی ایران به دلیل فجایع امریکا علیه مردم ایران باید مدعی اصلی در مقابل قانونشکنیها و تجاوز به حقوق مردم ایران باشد به طور مثال مناسبتهای ماه تیر هر سال مصداق بارزی از جنایتهای امریکا علیه مردم ایران است، در حادثه روز 6تیرماه سال 60 که به ترور مقام معظم رهبری انجامید و حادثه روز هفتم تیرماه سال 1360 در ساختمان حزب جمهوری اسلامی ایران که در آن شهید بهشتی و بیش از 70 نفر از مسئولان کشور به شهادت رسیدند، منافقین به عنوان  عامل اصلی ترورها نقش اصلی را ایفا کردند، اعضای گروهکی که هنوز هم زیر سایه حمایت امریکاییها و اروپاییها مشغول توطئهچینی علیه انقلاب اسلامی هستند.

روز هفتم تیرماه همچنین مصادف با سالروز بمباران شیمیایی شهر سردشت در سال 1366 است که طی آن رژیم صدام با حمایت امریکاییها مردم این شهر را به خاک و خون کشیدند و صدها تن را شهید و مجروح کردند و در پی آن امریکاییها از تمام توان خود برای جلوگیری از محکومیت رژیم صدام در مراجع بینالمللی استفاده کردند.

حادثه 12 تیر سال 1367 با ورود مستقیم امریکاییها در جنگ و زدن هواپیمای مسافربری ایران همراه بود، جنایتی که در پی آن فرمانده ناو وینسنس توسط رئیسجمهور وقت امریکا به جای توبیخ، تشویق شده و نشان دریافت میکند. روز 18 تیرماه نیز مصادف با سالگرد خنثی شدن کودتای امریکایی نوژه است، کودتایی که طی آن عوامل امریکایی  در هدایت و برنامهریزی برای اجرای آن نقش داشته و هدف آن بمباران جماران و مراکز اصلی اداره کشور و به تبع آن سقوط نظام بود. بعد از خنثی شدن این کودتا بود که امریکا در دیدار برژینسکی در مرز اردن با صدام، موافقت این کشور را با جنگ عراق علیه ایران اعلام کرد و دو ماه بعد صدام به خاک ایران تجاوز میکند.

در دوران جنگ نیز امریکا با قطعنامههای متعدد در سازمان ملل از صدام حمایت کرده و با دادن اطلاعات نظامی، تشویق همپیمانان منطقه در کمک به صدام و نهایتاً با زدن سکوهای نفتی، نفتکشها و ناوهای ایران عملاً در حمایت صدام وارد جنگ با ایران شد. ریگان، رئیسجمهور وقت امریکا براساس یکی از اسناد وزارت دفاع این کشور که سال گذشته توسط نشریه فارینپالیسی منتظر شده رسماً تأکید و اعلام کرد که برای امریکا غیر قابل قبول است که ایران در این جنگ پیروز شود.

مشابه همین اظهارات را دو دهه بعد از او خانم کلینتون، وزیر خارجه وقت امریکا در دوران فتنه سال 1388 اعلام و تأکید کرد که امریکا هر کاری از دستش برآمد در حمایت از «جنبش سبز» انجام داد، حمایتی که با اختصاص بودجه 55 میلیون دلاری کنگره امریکا برای حمایت از فتنهگران همراه بود.  سال گذشته مقام معظم رهبری در دیدار خانواده شهدای هفتم تیر با برشمردن جنایات امریکا در این ایام یادآور میشوند که: از هفتم تا دوازدهم تیرماه شما ببینید، چقدر ترور، قتل عام و کشتار انجام شد، چقدر زن، کودک، عالم، سیاستمدار به وسیله عوامل امریکا آماج این جنایتها قرار گرفتند.

اگر طراح این حوادث هم سرویسهای امنیتی امریکا و غرب نبودند، حداقل  کمککننده بودند، حداقل تشویقکننده بودند. این دشمنیها را بشناسیم و به تعبیر بعضی دوستان خوب است این هفتم تا دوازدهم تیرماه را «هفته حقوق بشر امریکایی» اعلام کنیم، واقعاً احتیاج داریم دشمن را بشناسیم، آن کسانی که امروز سعی میکنند از این هیولا ـ که سیاستهای امریکایی و سیاستهای بعضی از دنبالهروان امریکا است ـ یک چهره موجهی معرفی کنند، اینها دارند خیانت میکنند.

اینها دارند جنایت میکنند. این کسانی که این حقیقت روشن را کتمان میکنند، این دشمنی خباثتآلود را در زیر پردههای توجیه میپوشانند، اینها دارند خیانت میکنند به این ملت، کشور ما و ملت ما احتیاج دارد این دشمن را بشناسد. در طول یک سال گذشته و پس از پرونده هستهای، اکنون تمرکز نظام سلطه بر موضوع حقوق بشر است، با توجه به تجریه تلخ برجام هستهای، باید زمینههای سوءاستفاده از بهانه حقوق بشر را از دشمن گرفت، تا بهانه حقوق بشر به برجامی دیگر تبدیل نشود.

منبع: روزنامه جوان