شهید جلیل رستمی؛ معلمی که سنگر عشق در مدرسه و جبهه برایش یکسان بود
به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس؛ ایثارگری و روحیه شهادتطلبی رزمندگان اسلام سبب حیرت جهانیان شد چرا که آنها هرگز تصور نمیکردند ملت ایران بتواند با دستان خالی در برابر دشمنی بایستد که تمام جهان به پشتیبانی و یاریاش آمده بودند.
ایمان، اعتقاد و باورهای دینی عامل موثری در پیروزی ایرانیان در مقابل لشکر کفر و ستم بود. عدم امکانات و تجهیزات نه تنها مانع ایجاد خلل در روحیه و استقامت سربازان نشد بلکه آنها را مقاومتر و پایدارتر کرده و ایمانشان را چندین برابر کرد.
به راستی همه ملت ایران مدیون ایثارگریها و جانفشانی افرادی هستند که با عشق و اخلاص جان خود را برای دفاع از مکتب اسلام، قرآ ن و ارزشهای انقلاب اسلامی ایران فدا کردند و امروز همه باید قدردان آنها باشند.
شهید جلیل رستمی یکی از سربازان اسلام است که در راه دفاع از اسلام و مقابله با ستمگری و ظلم جان خود را تقدیم انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی کرد.
وی در سال ۱۳۴۳ در خانوادهای مومن و متدین به دنیا آمد. از همان دوران کودکی و نوجوانی به طرف اسلام و قرآن جذب شد و برای ادامه تحصیل به شهر ایلام عزیمت کرد.
وی فعالیتهای سیاسیاش را از دبیرستان آغاز کرد و کلاسهای قرآن را با جدیت تمام دنبال کرد.
زمینه مبارزاتی شهید جلیل رستمی علیه رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۶ با نشر اعلامیههای حضرت امام اوج گرفت.
چندین بار به علت گزارشات متعدد ساواک به زندان افتاد و روح ملکوتیاش آبدیدهتر شد. او به برپایی تجمعات مذهبی برخاست و چندین بار در مسجد جامع به سخنرانی پرداخت.
وقتی دوران دبیرستان را به اتمام رساند چند بار جهت تحصیل در حوزه علمیه قم به این شهر مقدس مسافرت کرد، اما استطاعت ناچیز مالی اجازه ادامه این کار را به وی نداد.
روح ناآرام او جز با ورود به سنگر مقدس معلمی آرام نمیگرفت. او در مدرسه هم به شاگردان بیبضاعت توجه زیادی داشت.
با شروع جنگ نابرابر با توجه به اینکه هنوز تشکل سازمان یافتهای شکل نگرفته بود با همکاری دوستانش پایگاهی را بنا کرده و خود نیز عازم جبهه جنگ شد.
عاقبت در شبی از شبهای عاشورای سال ۱۳۵۹ گلولهها بر قلب مطهرش نشست و خونها از وی جاری شد تا خداوند کریم خونبهایش باشد چرا که خداوند خود در حدیث قدسی فرمود: "و من قتلته فصلی دیته و من علی دیته فانا دیته"
من این راه را به خوبی تشخیص داده و آگاهانه در این راه قدم برمی دارم، مرا هیچ یک از جاذبههای غیر الهی نمیتواند وادار کند که از حرکت بسوی کمال مطلق باز مانم و از شهادت که بالاترین رحمت الهی است بینصیب گردم.
از پدر و مادرم میخواهم که دستورات اسلامی را اجرا کنند. من بر اثر ضعیفی ایمان سه سال قضای روزه رمضان به گردن دارم و حدود سه سال هم نماز قضا دارم، امیدوارم آن را برایم به جای بیاورید.
