روایت زندگی شهیدی که خُلق نیکو داشت + تصاویر شهید

به گزارش دفاع پرس از نیشابور، به دنبال شناسایی ابدان مطهر 28 شهید تازه تفحص شده، روز گذشته پیکر مطهر یکی از این شهدا که از استان خراسان رضوی به جبهههای حق علیه باطل اعزام شده و در راه دفاع از ارزشهای اسلامی به شهادت رسیده بود به زادگاهش بازگشت. به همین مناسبت به بخشی از زندگینامه این شهید عالیقدر اشاره خواهیم کرد.

"عباسعلی اوسطی" فرزند مهدی، در پانزدهم آذرماه 1339 در روستای هلالی از توابع شهرستان نیشابور چشم به جهان گشود. مقطع ابتدایی را در دبستان روستا سپری کرد. او از همان دوران کودکی بسیار مهربان بود و به والدین و بزرگان احترام زیادی می­گذاشت. با آغاز سن جوانی وقت آن رسید تا با پوشیدن لباس خدمت در جهت رشد و اعتلای کشورش ایران اسلامی گام بردارد. وی که اعزامی از استان خراسان رضوی بود پس از طی دوره آموزشی به منطقه سردشت اعزام شد تا این که در چهارم شهریورماه 1362 در درگیری در این منطقه عملیاتی اسیر شده و پس از شهادت در اردوگاه عراق، در قبرستان "الکرخ" به خاک سپرده شد و پس از گذشت 23 سال پیکر مطهرش کشف و به وطن بازگردانده شد.

این شهید عالی­قدر که از کادر نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بود در زمان اعزام متأهل بود و حاصل این ازدواج تولد فرزند دختری بود که در زمان شهادت 9 ماهه بود.

پدر شهید در خاطرات خود در خصوص این شهید گفته بود: او بسیار مهربان و خوش رفتار بود و تمامی اهالی روستا نیز او را به همین صفات حسنه میشناختند. هیچگاه به والدین خود یا به بزرگ­ترها بیاحترامی نمیکرد و به انجام واجبات و ترک محرمات مقید بود.

فرزند این شهید نیز در گفتوگویی اظهار داشت: من آنچه از پدرم شنیده بودم این بود که وی بسیار خوشاخلاق بوده و به امام امت علاقه خاصی داشته و من هم سعی کرده­ام با  انجام واجبات رهرو خوبی برای شهدا باشم.

فرازهایی از وصیتنامه شهید عباسعلی اوسطی

 به نام او که همه چیزم از اوست. به نام او که زندگی من در جهت اوست. پدر و مادر عزیزم، در مرگ من گریه و زاری نکنید. مگر من بهتر از علی اکبر امام حسین(ع) هستم که در راه اسلام شهید شد! هزاران نفر از ما یک موی از حضرت علی ­اکبر(ع) نمیشویم.

انسان روزی به دنیا میآید و روزی از دنیا می­رود. خوشا مرگی که در راه اسلام و میهن باشد .دنیا فانی است. اگر من در جنگ شهید شدم من را ببخشید؛ زیرا میدانم که پسر خوبی برای شما نبودم و همیشه جز غم و غصه برای شما نداشتم.

این مرگ مرا باید شما یک افتخار بدانید که یکی از پسران شما در راه خدا و میهن شهید شده است.

انتهای پیام/