همیشه از خودم می‌پرسم «چرا زنده ماندم»/ مخاطب باید ببیند که داوودآبادی از جنگ فرار کرد
به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، حمید داوودآبادی نویسنده «مثل آب خوردن» عصر امروز در در آیین رونمایی از کتاب «مثل آب خوردن» درباره اثر تازهاش اظهار داشت: این کتاب ثمره 30 سال خاطرهنویسی است. من همیشه گفتهام که 2 بار متولد شدهام؛ یکبار سال 44 که تاریخ تولد شناسنامهای من است، و یکبار هم وقتی سال 60 به جبهه سومار وارد شدم، متولد شدم.
این نویسنده تاریخ دفاع مقدس درباره شروع خاطرهنویسیاش گفت: اولین بار که شروع به نوشتن خاطره کردم مربوط به زمانی است که برای مادرم نامه نوشتم. در آن نامه که گزارشگونه بود شرح سفرم تا رسیدن به جبهه را نوشتم. من همه زندگیام را به خدا مدیون هستم. وقتی همه رفقایم به شهادت رسیدند، من با خودم فکر میکردم چرا زنده ماندم؟ اما حالا که به واسطه نوشته شدن این کتابها «شهید مصطفی کاظمزاده» و «شهید سعید طوقانی» را شناساندهام، خوشحالم.
نویسنده یاد یاران در ادامه عنوان کرد: این کتاب چکیده تمام مشکلاتی است که در این 30 سال درگیرشان بودم و باید آن را به نسل امروز منتقل کنم. حضرت آقا بارها فرمودند که درباره جنگ نه دروغ بگویید، نه تحریف کنید؛ که هر دو آفت جنگ هستند.
وی درباره معضلات خاطرهنویسی نیز گفت: ما قرار نیست فقط فرماندهان خوب را ببینیم. ما در جنگ فرمانده بد هم داشتیم؛ تعدادشان کم بود؛ اما بودند. مخاطب آن داوودآبادی را که پشت دوشکا میبیند؛ باید آن داوودآبادی که با برادرش از جنگ فرار میکند را هم را ببیند.
داوودآبادی در ادامه بیان کرد: یکی از کاملترین کتابخانههای دفاع مقدس در فرانسه قرار دارد. من هشدار میدهم روزی خواهد رسید که محققان ما برای کارهای تحقیقی در زمینه دفاع مقدس به غربیها نیازمند باشند. یکی از محققان فرانسوی به ایران آمد و در روستاهای ایران میگشت و کپی وصیتنامههای شهدا را هزار تومان میخرید و یک گنجینه با خود برد.
نویسنده «پهلوان سعید» اظهار داشت: ما باید بگوییم جنگ مال عوام بوده؛ نه دکترای ادبیات. نسل آینده ما را بازخواست میکند که آیا همه فرماندهان شما خوب بودهاند. این خاطرات متعلق به ما نیست و باید به آیندگان منتقل شود.
«مثل آب خوردن» کتابی درباره خاطرهنگاری است که توسط «حمید داوودآبادی» به نگارش درآمده و حاصل 30 سال تلاش این نویسنده دفاع مقدس است.
انتهای پیام/ 161
