شهادت در آیات نور-2

شهادت آغاز حیات است

با مطالعه تفسیر آیه 169 سوره آل عمران می توان دریافت؛ شهادت ، پایان زندگى نیست ، آغاز حیات است . بسیارى از زندگان مرده اند، ولى کشتگان راه خدا زنده اند.
کد خبر: ۹۹۴
تاریخ انتشار: ۱۸ تير ۱۳۹۲ - ۱۴:۳۵ - 09July 2013

شهادت آغاز حیات است

خبرگزاری دفاع مقدس: اهمیت جایگاه شهادت در روایات اهل بیت (ع) اینگونه عنوان شده است: "بالاتر از کشته شدن در راه خدا نیکی نیست." خداوند کریم نیز در کلام الله مجید،  سوره آل عمران، آیه 169 به این مهم  پرداخته است.

"وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ"

"البته نپندارید که شهیدان راه خدا مرده اند ، بلکه زنده اند ( به حیات ابدی و ) در نزد خدا متنعّم خواهند بود."

تفسیر المیزان:

این آیه خطاب به پیامبر می باشد یا نتیجه خطاب با مردم است ، به هر صورت (موت )بطلان شعور وفعل است ، یعنی کسی که بمیرد نه درکی دارد و نه عملی و لذا در توضیح کلمه (احیاء) نمونه ای از فعل (روزی خوردن ) و نمونه ای از شعور و درک (فرحین )رامی آورد.

تفسیر نمونه :

بعضى از مفسران معتقدند که آیات فوق درباره شهداى احد نازل شده و بعضى دیگر درباره شهداى بدر مى دانند، ولى حق این است که پیوند این آیات با آیات گذشته نشان مى دهد، بعد از حادثه احد نازل شده است . اما مضمون ومحتواى آیات تعمیم دارد و همه شهدا حتى شهداى بدر را که چهارده نفر بودند شامل مى شود و لذا در حدیثى از امام باقر (علیه السلام ) نقل شده که فرمودند: "آیات درباره شهداى احد و بدر هر دو نازل شده است".

ابن مسعود از پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله نقل مى کند که خداوند به ارواح شهیدان احد خطاب کرد و از آنها پرسید: چه آرزوئى دارید؟ آنها گفتند: پروردگارا! ما بالاتر از این چه آرزوئى مى توانیم داشته باشیم، که غرق نعمتهاى جاویدان توهستیم و در سایه عرش تو مسکن داریم ، تنها تقاضاى ما این است که بار دیگر به جهان برگردیم و مجددا در راه تو شهید شویم ، خداوند فرمود: "فرمان تخلف ناپذیر من این است که کسى دوباره به دنیا بازنگردد، عرض کردند: حالا که چنین است تقاضاى ما این است که سلام ما را به پیامبر صلى اللّه علیه و آله برسانى و به بازماندگانمان ، حال ما را بگوئى و از وضع ما به آنها بشارت دهى که هیچگونه نگران نباشند، در این هنگام آیات فوق نازل شد."

بهر حال چنین بنظر می رسد که جمعى از افراد سست ایمان بعد از حادثه احد مى نشستند و بر دوستان و بستگان خود که در احد شهید شده بودند، تاسف می خوردند که چرا آنها مردند و نابود شدند، مخصوصا هنگامى که به نعمتى مى رسیدند و جاى آنها را خالى مى دیدند بیشتر ناراحت مى شدند، با خود مى گفتند ما این چنین در ناز و نعمتیم اما برادران و فرزندان ما در قبرها خوابیده اند و دستشان از همه جا کوتاه است.

اینگونه افکار و اینگونه سخنان علاوه بر این که نادرست بود و با واقعیت تطبیق نمى کرد، در تضعیف روحیه بازماندگان بى اثر نبود.

آیات فوق ، خط بطلان بر این گونه افکار کشیده و مقام شامخ و بلند شهیدان را یاد کرده است و مى گوید: اى پیامبر! هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شدندمرده اند (لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا)، در اینجا روى سخن فقط به پیامبر صلى اللّه علیه و آله است تا دیگران حساب خود را بکنند،

بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند.

بل احیاء عند ربهم یرزقون:

منظور از حیات و زندگى در اینجا همان حیات و زندگى برزخى است که ارواح در عالم پس از مرگ دارند، نه زندگى جسمانى و مادى ، گرچه زندگى برزخى ، اختصاصى به شهیدان ندارد، بسیارى دیگر از مردم نیز داراى حیات برزخى هستند. ولى از آنجا که حیات شهیدان یک حیات فوق العاده عالى و آمیخته با انواع نعمتهاى معنوى است - و بعلاوه موضوع سخن ، در آیه آنها هستند - تنها نام از آنها برده شده است . آنها بقدرى غرق مواهب حیات معنوى هستند که گویا زندگى سایر برزخیان در مقابل آنها چیزى نیست.

درس هایی که می توان گرفت:

1.            شهادت ، پایان زندگى نیست ، آغاز حیات است . بسیارى از زندگان مرده اند، ولى کشتگان راه خدا زنده اند. (بل اءحیاءٌ)

2.            شهادت ، باختن و از دست دادن نیست ؛ بلکه یافتن و به دست آوردن است . (بل اءحیاء... یرزقون)

3.            کشته شدن ، آنگاه ارزشمند است که در راه خدا باشد. (قتلوا فى سبیل اللّه)

4.         - تصوّر هلاکت و یا خسارت براى شهید، تفکّرى انحرافى است که باید اصلاح شود. (لا تحسبنّ)

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار