وصیت‌نامه طلبه شهید «محسن مظفری»
به گزارش خبرنگار ساجد، طلبه شهید «محسن مظفری» در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۴۶ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۶۵ در عملیات والفجر ۸ منطقه فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید:
«الَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْفَائِزُونَ.
بار الها از تو میخواهم که برایم مقدر سازى تا اینکه آنقدر تیر و ترکش به یکایک نقاط بدنم اصابت کند تا کفاره تمام گناهان این اعضا بوده باشد زیرا که این بدن ضعیف طاقت آتش آخرت را ندارد. خدا را چنان پرستش کن که او را مى‌بینى و اگر تو او را نبینى او تو را می‌بیند و در دنیا چون غریبان یا رهگذران باش و به کوچکى گناه فکر مکن لکن به عظمت خدایى که عصیان او را کرده‌اى توجه کن: «حضرت رسول اکرم (ص)» امر به معروف کن و در راه خدا جهاد کن و چه بسا کمى که برکت آن از بسیار بیشتر است و بدان که براى آخرت آفریده شده‌اى نه براى دنیا براى نیستى نه براى هستى براى مردن نه براى زندگانى و ترس از اینکه مرگ تو را دریابد و در حال گناه باشى: «حضرت علی (ع)» اگر می‌خواهید در عظمت شما خللى وارد نشود هیچگاه زبان به شکایت نگشائید و آنچه را که از قدرت و منزلت الهى شما می‌کاهد بر زبان نیاورید. «حضرت سید الشهدا (ع)»
پدر عزیزم برادران و دوستان و آشنایان گرامى از شما میخواهم کارى کنید که در رختخواب ذلت نمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد و از شما استدعا دارم که جبهه جنگ را ترک نکنید و اگر براى یک بار هم شده به جبهه بروید زیرا که جبهه مدرسه عشق است و ایثار و امیدوارم خانه و زندگى درس و ورزش را بهانه‌اى براى این امر مهم الهى ندانید زیرا که ابوذر در راه رهبرش علی (ع) زن و بچه و خانه و زندگى را از دست داد و تا آخرین لحظه عمرش در این راه استوار باقى ماند و از این بالاتر سرور شهیدان هم با آن حماسه حسینى که ایجاد کرد نه تنها با حدیث و سخن بلکه با تحمل نمودن ۷۲ تن شهید و از دست دادن جان خود به ما آموخته در جایى که اسلام عزیز در معرض خطر است خانه و زندگى هیچ ارزشى براى انسان ندارد و از شما میخواهم نماز شب و قرائت قرآن و خواندن نماز در اول وقت را فراموش نکنید و به نماز شب اهمیت دهید تا به مقام یقین نائل آئید.
و از شما میخواهم که اگر در خانه از اخلاق من بدتان می‌آمد مرا ببخشید زیرا که تمام این کارهائى که می‌کردم براى خیرخواهى شما بود و اى خواهران عزیز از شما میخواهم که از بدحجابى حتى در خانه به شدت پرهیز کنید زیرا که سهل‌انگارى در آن باعث گرفتار شدن در دوزخ است و اى مادران عزیز از شما میخواهم مبادا از رفتن پسرانتان به جبهه جلوگیرى کنید که فردا در محضر خدا نمى‌توانید جواب زینب (س) را بدهید که تحمل ۷۲ شهید نمود.
و از شما میخواهم سلام مرا به امام امت برسانید و به او بگوئید که تا آخرین قطره خونم در راه تو می‌جنگم و از شما استدعا دارم در امام بیشتر دقت کنید و بکوشید تا عظمت او را دریابید و اگر فیض شهادت نصیبم شد آنانی که کوچکترین ظنى به امام دارند و پیروى خط سرخ او نیستد و به او اعتقاد ندارند بر جنازه من حاضر نشوند، اما باشد که دماء شهدا آنان را متحول سازد و به رحمت الهى نزدیکشان سازد:
مسائل شخصى:
از شما میخواهم که براى من یک ماه روزه بگیرید و ۶ (شش) ماه نماز بخوانید و از تمام دوستان و آشنایان برایم حلالیت بطلبید و مادر عزیزم از شما میخواهم که شیرتان را حلالم سازید و از من راضى باشید: دیگر عرضى ندارم.
التماس دعا
در انتظار فرج امام بمانید.»
انتهای پیام/ 900
