فرماندهان نظامی؛ مدیران لایق و آبدیده نظام اسلامی

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس- شهاب شعبانی‌نیا؛ هفته گذشته در مجلس شورای اسلامی پیشنهاد «ممنوعیت ثبت نام نظامیان برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری» مطرح و البته با مخالفت نمایندگان مواجه شد. این موضوع به مذاق برخی جریانات سیاسی خوش نیامد و در مطالب متعددی اعتراض خود را نسبت به این تصمیم مجلس اعلام کردند.

هرچند که درباره دلایل و پشت پرده مخالفت طیف یادشده گفتنی‌هایی هست، اما این مبحث بهانه‌ای شد تا در نوشتار پیش رو، مختصر نگاهی به نتایج فعالیت‌ها و ثمرات اقدامات نیرو‌های مسلح کشور طی سالیان گذشته داشته باشیم.

بر این اساس، ابتدا بخشی از آنچه را که در قانون به‌عنوان وظایف نیرو‌های مسلح مشخص شده است، مرور می‌کنیم؛

«۱- نیرو‌های مسلح می‌بایست از چنان آمادگی، تحرک و اقتداری برخوردار باشند که بتوانند با بهره‌گیری از تمامی امکانات جمهوری اسلامی، جرأت تعرض را از دشمنان آشکار و نهان سلب نمایند.

۲- نیرو‌های مسلح با بهره‌گیری از تمامی توان خود دشمن را از تعرض بازداشته و در برابر هرگونه تجاوز دفاع نموده و متجاوز را تنبیه و سرکوب می‌نمایند و در عین اعتقاد به اصل عدم تعرض، ملل مسلمان یا مستضعف غیر معارض با اسلام را برای دفاع از خود یاری می‌کنند.» (۱)

نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران در آغازین روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی، عیار خود را در عرصه مواجهه با گروهک‌های ضد انقلاب و سپس آوردگاه بزرگ «دفاع مقدس» نشان دادند و عزم خود را در تأمین امنیت کشور اثبات کردند.

پس از دوران دفاع مقدس، نیرو‌های مسلح بر اساس وظایف قانونی خود، در تبعیت از فرامین و تدابیر فرمانده معظم کل قوا و با عنایت به آیه شریفه «وَأَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَمِن رِباطِ الخَیلِ تُرهِبونَ» (۲) به ارتقای توان خود و بازدارندگی دفاعی پرداختند تا جرأت تعرض را از دشمنان سلب کنند.

برنامه موشکی ایران که چندین سال است فکر دشمنان فرامنطقه‌ای و مزدوران منطقه‌ای آن‌ها را به خود مشغول کرده، در راستای عمل به وظایف قانونی نیرو‌های مسلح کشور بوده و توان عملی ساختن تهدیدات را از دشمنان گرفته است؛ شاهد این مدعا حمله موشکی ایران به بزرگترین پایگاه نظامیان تروریست آمریکا در عراق است که در نخستین بخش از پروژه «انتقام سخت» صورت گرفت. در این حمله که اولین حمله رسمی یک کشور به نیرو‌های آمریکایی پس از جنگ جهانی دوم محسوب می‌شود، سامانه‌های دفاعی ارتش تروریست آمریکا حتی نتوانستند یک موشک ایران را رهگیری کنند و تمامی موشک‌های شلیک شده، با دقت بسیار بالا به اهداف مد نظر اصابت و آن‌ها را منهدم کردند. سیلی نیرو‌های مسلح ایران به دشمنی در قد و قواره آمریکا به حدی تأثیرگذار بود که ترامپ را وادار به عقب‌نشینی از مواضع تهدیدآمیزش علیه ایران کرد.

در روز‌های آخر ریاست جمهوری ترامپ نیز که احتمال حماقتی دیگر از این فرد کم‌خرد وجود داشت، سلسله رزمایش‌های نیرو‌های مسلح کشور در روز‌های اخیر و نمایش بخشی از توان کم‌نظیر دفاعی ایران، دشمن را وادار کرد که در محاسباتش نسبت به ایران تجدید نظر کند.

همچنان که در سطور فوق بیان شد، یکی دیگر از وظایف قانونی نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران نیز یاری رساندن به ملل مسلمان یا مستضعف غیر معارض با اسلام است. بر این اساس، کمک ایران به ملت‌های بوسنی و هرزگوین، لبنان، فلسطین، عراق و سوریه در همین مبحث قابل تعریف است.

بر این اساس، مدل مدیریتی و فرماندهی سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در جبهه مقاومت و نبرد با تروریست‌های تکفیری طی سال‌های گذشته، زبانزد خاص و عام بوده و تحسین دوست و دشمن را برانگیخته است؛ به گونه‌ای که حتی ژنرال‌های بلندپایه آمریکایی آرزوی دیدار و مذاکره با چنین شخصیتی را داشتند. در واقع دیپلماسی دفاعی ایران با ایجاد جبهه مقاومت و بر مبنای کمک به دوستان و متحدان کشورمان، یکی از ارکان اقتدار کشور را شکل داد. ثمرات مجاهدت‌ها و مدل مدیریت نظامی بلندپایه‌ای مانند شهید سلیمانی نیز اظهر من الشمس است و بازخوانی آن در قالب این نوشتار کوتاه نمی‌گنجد.

کوتاه سخن اینکه هرگاه سخن از جنگ یا «سایه جنگ» به میان آمده، این نیرو‌های مسلح بوده‌اند که با نمایش عزم و اقتدار خود، خطر را از سر این کشور دفع کرده‌اند؛ نه جریانات سیاسی قدرت‌طلبِ غربزده و مدعیان عرصه دیپلماسی.

در نوشتاری دیگر، ضمن شرح مبسوط خدمات نیروهای مسلح به کشور، دلایل و پشت پرده مخالفت جریان‌های یادشده با حضور نظامیان در عرصه سیاسی را نیز واکاوی خواهیم کرد.

۱- منبع: مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی
۲- آیه ۶۰ سوره مبارکه انفال

انتهای پیام/ 200