پیشکسوت جهاد سازندگی در گفت‌وگو با دفاع‌پرس:

مردم تمام دارایی خود را به جبهه‌ها می‌فرستادند

محمد اسماعیل‌نیا گفت: مردم هرچه داشتند برای جوانان خود در جبهه‌ها می‌فرستادند. پتوهای عروسی زوج‌های جوان، زیورآلات بانوان، سینی‌های عتیقه نقره‌ای که مشخصاً یادگار خانوادگی برخی افراد بود و حتی فانوس و والور به همراه دل نوشته‌های تأثربرانگیز مردم خراسان و نقاشی‌های کودکان تنها گوشه‌ای از حماسه عظیم مردم در پشتیبانی از جبهه‌ها بود.
کد خبر: ۴۴۴۵۷۸
تاریخ انتشار: ۰۶ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۰:۳۷ - 24February 2021

دکتر «محمد اسماعیل‌نیا» پیشکسوت جهاد سازندگی در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در مشهد، به تشریح اقدامات و حوزه وظایف ستاد پشتیبانی و مهندسی جهاد سازندگی خراسان پرداخت و اظهار داشت: به‌جز حوزه‌های مرتبط با تسلیحات و مهمات، ستاد پشتیبانی و مهندسی جهاد سازندگی خراسان در همه عرصه‌های موردنیاز رزمندگان اعم از خوراک، پوشاک، دارو و اقلام حمایتی فعالیت می‌کرد.

این پیشکسوت جهاد سازندگی خاطرنشان کرد: بخش قابل‌توجه اقدامات ستاد پشتیبانی جهاد سازندگی مربوط به تهیه مایحتاج غذایی رزمندگان بود. گرچه در این راستا اقدامات قابل‌توجهی در سطح کلان صورت می‌گرفت و برنج، کنسروجات، گوشت و خشکبار به‌صورت سازمان‌دهی شده بسته‌بندی و به جبهه‌ها ارسال می‌شد اما گاهی اوقات ارزش معنوی کمک‌های خُرد مردم همچون چند تخم‌مرغی که یک پیرزن روستایی داخل چارقد خود پیچیده و به ستاد فرستاده بود تا ما به دست رزمندگان برسانیم، از این اقدامات سازمان‌دهی شده بیشتر بود.

وی ادامه داد: واقعیت آن است که مردم هرچه داشتند برای جوانان خود در جبهه‌ها می‌فرستادند. پتوهای عروسی زوج‌های جوان، زیورآلات بانوان، سینی‌های عتیقه نقره‌ای که مشخصاً یادگار خانوادگی برخی افراد بود و حتی فانوس و والور به همراه دل نوشته‌های تأثربرانگیز مردم خراسان و نقاشی‌های کودکان تنها گوشه‌ای از حماسه عظیم مردم در پشتیبانی از جبهه‌ها بود.

اسماعیل‌نیا تصریح کرد: هیچ‌گاه از خاطرم نمی‌رود که بسته‌هایی به دست ما می‌رسید که یک پیرزن روستایی با چارقد خود چند تخم‌مرغ را با کاه بسته‌بندی کرده و با نامه‌ای خطاب به رزمندگان، درخواست داشت تا آن را به جبهه‌ها برسانیم که البته من در این موارد معتقد هستم که تأثیر آن نامه از صد محموله ما بیشتر بود و بسیار هم پیش می‌آمد که رزمندگان، همین دل نوشته‌های مردم را به وصیت‌نامه‌های خود الصاق می‌کردند.

این پیشکسوت جهاد سازندگی ابراز داشت: بعد از مدتی به خاطر کمک‌های مردمی بالغ‌بر چند هزار گوسفند به ستاد پشتیبانی فرستاده شد که ما ناچار شدیم تا به خاطر استحصال بهترین نتیجه ممکن و جلوگیری از اسراف کمک‌های مردم، این گله‌های بزرگ را در زمین‌های بزرگی که خیرین به‌طور رایگان به جهاد سازندگی اجاره می‌دادند مستقر کنیم و به همراه چندین نفر نیروی داوطلب، این گله‌ها را نگهداری کنیم.

وی گفت: گوشت اعزامی به جبهه‌ها از طریق این دام سبک تأمین می‌شد و بسته‌بندی آن‌هم طبق مذاکرات از پیش انجام‌شده در کارخانه‌های کنسروسازی صورت می‌گرفت و ماحصل همه این زحمات و هماهنگی‌های مستمر، ارسال گوشت‌های کنسرو شده‌ای بود که علاوه بر کمپوت‌های میوه و خشکبار بسته‌بندی‌شده، محموله‌های غذایی ستاد پشتیبانی جهاد را تشکیل می‌دادند.

اسماعیل‌نیا ابراز داشت: تأمین مایحتاج رزمندگان در حوزه پوشاک یکی دیگر از وظایف ستاد پشتیبانی جهاد بود که پس از استقرار ما در مساجد مشهد، به‌طور ویژه در دستور کار قرار گرفت و هر روز پارچه‌ای که از قبل تهیه ‌شده بود، توسط بانوان داوطلب مشهدی برش خورده و دوخته می‌شد.

وی افزود: شاید این موضوع کمتر مورد توجه قرارگرفته باشد اما به دلیل مجاورت خطوط مقدم با مناطق باتلاقی، هور و آبگیرهای خوزستان، غالباً رزمندگان توسط پشه‌های آلوده گزیده می‌شدند و عوارض پوستی وخیمی برای آنان پیش می‌آمد. بر این اساس، تهیه پشه‌بند در مقیاس گسترده برای رزمندگان در دستور کار ستاد پشتیبانی قرار گرفت و ما علاوه بر تهیه البسه لازم، این پشه‌بندها را هم تهیه می‌کردیم و به جبهه‌ها اعزام می‌شد.

این پیشکسوت دفاع مقدس با تأکید بر حفظ امانت‌داری خادمان ستاد پشتیبانی خاطرنشان کرد: در یک مورد از کمک‌های مردم در قالب زیورآلات طلا و نقره، ۶۷ کیلوگرم طلا و ۱۶۰ کیلوگرم نقره جمع‌آوری شد که بدون حتی یک مثقال تغییر وزن، همه به‌صورت بسته‌بندی‌شده به تهران فرستاده شد تا ضمن تغییر کاربری، عواید مالی آن در راستای برآورده ساختن نیازهای دیگر رزمندگان به کار گرفته شود.

وی ادامه داد: این سطح از امانت‌داری و حسن انجام کار به این دلیل بود که ستاد پشتیبانی در همه بخش‌های مدیریتی و اجرایی مردم پایه بود و به‌اصطلاح آن بانوی فداکاری که زیورآلات خود را به جبهه‌ها اهدا می‌کرد، خود تا لحظه اعزام محموله در کنار کامیون حاضر بود و به نحوهای مقتضی خدمت‌رسانی داشت.

اسماعیل‌نیا تصریح کرد: در هر دوره حدود ۸۰ تا ۱۰۰ نفر به‌عنوان خادم در ستاد پشتیبانی و مهندسی مستقر بودند و باید عنایت داشت که گرچه حجم این پشتیبانی بسیار گسترده بود اما به‌هیچ‌عنوان بی‌نظمی وجود نداشت و در تک‌تک موارد، اجناس و اقلام اعزامی به‌دقت کنترل و بررسی می‌شد. این بخش از دقت و نظم خصوصاً در مواردی نقش حائز اهمیتی می‌یافت که مواد اعزامی در حوزه اقلام فاسد شدنی همچون دارو بود و بالأخص در حوزه دارو، باید تاریخ انقضای این اجناس مورد بررسی و کنترل قرار می‌گرفت و بعد از بسته‌بندی از راه‌های مناسب به جبهه‌ها ارسال می‌شد.

وی در انتها ابراز امیدواری کرد: فضای کشور در دوران دفاع مقدس به‌گونه‌ای بود که همه خود را بدهکار رزمندگان می‌دانستند که البته این مسائل به خاطر درجه اعلای فداکاری و ایثاری بود که رزمندگان در جبهه‌ها از خود نشان می‌دادند. ما با همین روحیات توانستیم در برابر جهان متحد شده علیه ایران اسلامی پیروز شویم و یقیناً امروزه نیز پیشرفت کشور و اعتلای نظام اسلامی درگرو تقویت روحیه ایثارگری و نشر ارزش‌های دفاع مقدس است.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار