مرثیه شجاعت و اقتدار برای مادران ام‌البنینی روز‌های جنگ
گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ سیده فاطمه سادات کیایی؛ ۱۳ جمادی الثانی سالروز وفات حضرت ام‌البنین (س) مادر قمر بنی‌هاشم حضرت عباس (ع) در تقویم ایران اسلامی به نام روز تکریم مادران و همسران شهدا نام‌گذاری شده است.
مادران از دیرباز در فرهنگ ایرانی قداست و جایگاه ویژه‌ای دارند حال آنکه در فرهنگی دینی نیز احترام به والدین به خصوص خدمت به آنان در قرآن مجید و روایت ائمه (ع) تاکید ویژه‌ای یافته است. وجود مقدس زن در فرهنگ ایرانی و اسلامی در ابعاد مختلف زندگی فردی و اجتماعی بروز و ظهور پیدا کرده است تا جایی که بخش بزرگی از ادبیات و فرهنگ و هنر در پیوند با زن به شکلی ویژه تبلور یافته. زن از دیرباز آفریننده و الهام‌بخش بسیاری از فضائل ارزش‌ها بود چه بسا زندگانی و طول دوران سراسر زحمت و عطوفت او باعث شده تا زن به عنوان نمادی از مهر، بخشش، زیبایی، لطافت، محبت نمایش داده شود.
مسوولیت سنگین زنان در انسان‌سازی و تربیت انسان که به شکل‌گیری تکامل بشر و اندیشه نهادینه شده در خلقت انسانی است از این باب است که بخش عمده رشد و پرورش آدمی در سال‌های زندگی تحت تاثیر تربیت مادر و کردار و رفتار با فرزندان شکل می‌گیرد. نمونه‌های بارز این تاثیر گذاری در تاریخ و فرهنگ ایران و جهان با ظهور انسان‌های تاریخ‌ساز و حماسه‌آفرین که در نتیجه تربیت مادرانی فرهیخته و بزرگ پرورش یافته‌اند، دیده می‌شود.
هر چند خلاصه کردن زنان در نقش مادری با حفظ جایگاه زن منافات دارد، اما نمی‌توان به اهمیت نقش او در انسان‌سازی بی‌توجه بود. تاریخ به خوبی نشان می‌دهد زنان زمانی که در نقش‌های مختلف قرار می‌گیرند و در شرایطی که جامعه و محیط زمینه به عرصه زساندن استعداد‌ها و توانمندی‌های آنان را فراهم کند، حماسه‌های برگ و شگرفتی را رقم می‌زنند.
در تاریخ اسلام نمونه‌های بزرگی، چون حضرت فاطمه زهرا (س)، حضرت زینب (س)، حضرت معصومه (س) و دیگر حضرات را می‌بینیم که هر زمان در جایگاه یک زن مسلمان، چه در نقش مادری و همسری، چه در نقش خواهری و فرزندی قرار گرفته‌اند تاریخ ساز شده و اثرگذاری بی بدیلی را رقم زده‌‍اند. حضرت زهرا (س) به عنوان الگوی زنان اهل عالم چه آن زمان که به عنوان دختر رسول الله (ص) معرفی شد و چه زمانی که به عنوان مادر حسنین و همسر امیرالمومنین (ع) معرفی می‌شود به عنوان یک زن به عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، مبارزاتی و فرهنگی ورود پیدا می‌کند و از باب محور و الگوی انسانی نه فقط برای زنان که برای همه انسان‌ها در اعصار مختلف قرار می‌گیرد.
حضرت ام البنین دیگر زن نام آور تاریخ اسلام است که چهار فرزند او در جریان واقعه کربلا و قیام عاشورایی امام حسین (ع) در سال ۶۱ هجری حماسه‌هایی ناب از شجاعت، ولایتمداری، عشق، ایثار و ... رقم زدند تا جایی که نامشان در زمرده بزرگمردان تاریخ ماندگار شد. روح بلند و جایگاه والای این بانوی بزرگ اسلام الهام بخش بسیاری از مادران و زنان در قرن‌های بعدی شد.
مادران ام البنینی
در تاریخ پرافتخار انقلاب اسلامی نیز در شرایطی که میدانی برای به عرصه رساندن توانایی‌ها و انگیزه‌های مقدس خود داشتند توانستند نقش‌آفرینی کنند. چه زیبا امام امتی فرمود «از دامان زن به معراج می‌رود» و اینگونه رشد و ارزش‌گذاری مردان را وابسته به تربیت و حمایت زنان زندگی آنان برشمرد. این زنان با بهره گیری از آموزه‌های اسلامی و روح سلحشوری فرزندانی تربیت کردند که در جبهه‌های حق علیه باطل مقابل دشمنان ایستادند. برخی از آنان با تقدیم چند فرزند خود در این راه تعریف جدیدی از مادری ارائه کردند و ارزش‌ها و مقدسات را مقدم بر جان شیرین فرزند برشمردند.
نمونه این مادران اشرف السادات منتظری، مادر شهید معماریان است که خاطرات او در کتاب «تنها گریه کن» آمده است. او که خود از مبارزان رژیم شاه بود فرزندش در ۱۳ سالگی در جبهه‌های دفاع مقدس به شهادت رسید و رهبر معظم انقلاب اسلامی چندی پیش بر کتاب این مادر شهید تقریظی نوشته است. او که در جوانی بار‌ها از سوی ماموران رژیم شاه تهدید و مورد تعقیب قرار گرفته بود زمانی که فرزندش در جنگ با نیروهای بعثی به شهادت رسید، خود را کفن کرده و داخل قبر گذاشت. او در این‌باره گفته است: «گفتم: خودم می‌خواهم محمد را داخل قبر بگذارم. دو سه نفر مخالفت کردند، اما تا شنیدند خواسته خود محمد بوده، تسلیم شدند. جوانم را کفن پیچیده گذاشتند روی دستم. پلاستیک روی صورتش را باز کردم. دست زدم به صورت محمد و کشیدم به سر و صورتم. این آخرین دیدارم با محمد بود. دست‌هایش را گرفتم توی دستم. بی‌اختیار لبخند زدم. زیر لب گفتم: عزیز دلم، سربلندم کردی. پیش خدا مقام داری، دعایم کن. دلم نمی‌خواست از محمد دل بردارم، ولی چاره‌ای نبود.»
همسران شهدا، گمنامان دفاع مقدس
همسرانی که روز‌ها با حفظ امنیت و آسایش خانه و زندگی شرایط حضور شوهران خود در جبهه را فراهم می‌کردند، دوشادوش رزمندگان خدمت رسان جبهه‌ها نبرد شدند. همسر شهید رضا قدیری، بیسیم‌چی گردان کمیل که پیکرش چندی پیش پس سال‌ها گمنامی به آغوش خانواده بازگشت از گمنامی همسران شهدا پس از شهادت شوهران در جبهه گفت و اظهار داشت: «آن‌ها هیچ گاه در جامعه مطرح نشدند و بسیار گمنام بودند. شهدا با رضایت همسرانشان به جبهه اعزام شدند و خیالشان از طرف همسرانشان راحت بود که رفتند، چون ما به آن‌ها قول دادیم که زندگی آن‌ها را ادامه می‌دهیم و فرزندان آن‌ها را بزرگ می‌کنیم. اگر دغدغه فکری داشتند، نمی‌توانستند بروند.»
انتهای پیام/ ۱۴۱
