ثبت است بر جریده عالم دوام تو...
گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس‌ـ فهیمه روح‌الهی؛ سردار ملکوتی ما سلام!
آنان که از چشمه حضور شما سیراب شده‌اند بیشتر تشنه دیدارند و دلتنگ‌تر، اما ما نیز که از نزدیک در تواضع چشمان شما تلاقی قدرت و تدبیر را نظاره نکردیم و در قلمرو شجاعت و مهربانی‌تان، خاک و خاطر امن را تجربه می‌کنیم، دلمان برای فرمانده تنگ شده است.
ای کابوس آمریکا و داعش!
از جاذبه و دافعه امیرمومنان (ع) بسیار شنیده بودیم، اما دست‌های درک ما کوتاه بود و زندگی شما تجسم شیرین این خرما را در کام دل ما نشاند و با خود زمزمه کردیم که وقتی سردار ما که شاگردی علی (ع) کرده چنین است پس مقتدایش چگونه است و دلمان در شکر و نشاط شیعه علی بودن غرق می‌شود.
گویند علی می‌زده صد وصله به کفشش
ای کاش دل خسته ما کفش علی بود
سردارِ سید علی!
نشان عالی ذوالفقار خیلی پیش‌تر بر دوش جان شما نشسته بود.
اینکه کودکان شام و عراق و ایران امروز در آرامش به خواب می‌روند، جاری برکات بیداری‌های شماست که گام‌های استوارتان را بر چهره کریه و قلب‌های فاسد دشمنان می‌نهادی و دست‌هایتان در قنوتِ عشق، از شکوفه‌های اعتلای معنوی پر می‌شد. جانتان معطر به حب خدا بود که دوستتان می‌داشت و عاشقتان کرده بود: ((یحبهم و یحبونه)).
رزق روح و روان، معرفت است و خدا بر سفره معشوق خود رزق بسیار بخشیده بود؛ معرفتی اصیل در سایه ولایت. هر که از چشمه چنین معرفتی نوشید تشنه‌تر می‌شود و این گونه است که معرفت می‌جوشد و تعالی می‌یابد و شهادت متولد می‌شود و زهی سعادت که این رزق توحیدی، شما را برد سوی بیتوته با خدا.
ای تجلی ایمان و طهارت!
ما گمشدگانیم در جغرافیای غفلت و در دامگه خاک، عافیت به بهای ایمان خریده‌ایم. راه و رسم شهید زیستن شفابخش درد‌های دل ماست و طبیب، ولی خداست.
تو دستان بیعت ما را در دستان ولایت نهادی و بار‌ها به این تنها راه نجات امیدوارمان کردی؛ کلید گنج مقصودی که ما را از کنج پریشانی رها می‌کند.
در «عند ربهم» از خدا بخواه که این نعمت را پاسدار باشیم و شاکر.
ای شجاع‌ترین سردار!
روح پاک تو در دام تعلقات اسیر نشد. ما نیز مشتاق چنین حیات طیبه‌ایم. اگرچه مدرنیته ما را با خود برده است و در غربت سرعت زمانه خود، زیستن آرام و زیبا را از یاد برده‌ایم. پایان ما مستور است، اما ابواب عنایت خدا مسدود نیست و به برکت دعای مقربانی، چون شما و ایمان به صدق و صفای راهتان می‌توان جرعه‌نوش جام معرفت بود و صعود را آموخت.
به کَرم، نفس غافل ما را دریاب ای صیادِ دل‌های ما و دعا کن رزق جان ما کوچ از مجاز به حقیقت باشد و جهاد در راه حق را آن‌گونه که شما درک کردید بفهمیم.
انتهای پیام/ 112
