یادداشت/ غلامرضا بنی‌اسدی

مادرِ ایرانی، مادرِ عاشورایی

ما تجربه‌ای شایسته داشتیم از زنان عاشورایی، از مادران شهادت. امروز هم اگر به دنبال موفقیت هستیم باید مادر را و زن را در تعریفی به روز شده از عاشورا داشته باشیم. زنانی که سازنده و رزمنده‌اند در لباس ایمان در کسوت بانوی ایرانی.
کد خبر: ۵۰۲۲۳۷
تاریخ انتشار: ۰۴ بهمن ۱۴۰۰ - ۰۹:۲۲ - 24January 2022

گروه استان‌های دفاع‌پرس - غلامرضا بنی‌اسدی، پیشکسوت دفاع مقدس و روزنامه‌نگار؛ ما صاحب جهان‌بینی مومنانه خویشیم. با تراز دینی خود همه چیز را تعریف می‌کنیم بر این اساس می‌گوئیم بانوی ایرانی و مادرِ تراز انقلاب اسلامی، مادرِ عاشورایی است.

مادرِ تکلیف‌گرایی است که نه تنها خود را که فرزندان خود را هم با امام جامعه تراز می‌کند. همسرِ مورد نظر اندیشه دینی هم همسرِ عاشورایی است که نه تنها خود پای امام زمانش می‌ایستد که همسرش را هم از دورترین نقطه معرفتی به جوار سیدالشهدا (ع) می‌رساند. نمونه‌هایی که در عصر خداباوری دفاع مقدس به تکرار دیدیم. تجربه‌ای موفق که اگر امروز هم باز تکرار شود، توفیق را رفیق راه‌مان خواهد کرد.

ما مادرِ وهب را خیلی خوب تکثیر کردیم. او پسرِ نو دامادش را به معرکه شهادت فرستاد. قبل از آن نیز عروسش را برای دل شستن از شویش آماده کرد. هم نقش تربیتی خود را به انجام رساند و هم شکوه ایمانی خود را برای تاریخ تبیینی ماندگار کرد. دست برچشم ننهاد وقتی تیرها جسم پسرش را هدف گرفته بودند بلکه شکوه جهاد در رکاب امام معصوم را می‌دید که از بازوان یلِ رشیدش نقش تاریخ می‌شود. وقتی هم که دشمن سرش را برای مادر آورد او سر را باز گرداند تا بگوید ما هدیه‌ای که در راه خدا داده‌ایم، پس، نمی‌گیریم و این‌گونه زنان فرداها را معلم شد تا در تکرار عاشورا به پهنه‌ای ۸ ساله ما مادرانی را شاهد باشیم که شهادت را زندگی می‌کردند. دفنِ پیکر هزار زخم فرزند اول با اعزام فرزند دوم همراه می‌شد و فرزندان دیگر.

ما مادر ۹ شهید را در دفاع مقدس داشتیم تا مادر وهب ۹ بار در او تکرار شود.  من حتی مادرانی که پسران‌شان شهید نشدند را هم ترجمه مادر وهب می‌دانم. آنان از جانِ جانان خود گذشتند و فرزند را به معرکه شهادت فرستادند و نقش خود را به کمال به انجام رساندند حالا اگر توفیق شهادت نصیب ما نشد و یا خدا برخی را برای پاسداری از شهادت در فرداهای جامعه نگهداشت، از عظمت کار مادران نمی‌کاهد. آنان «مادرِ شهید» اند و تکرار «امِ وهب».

قطعا خداوند هم به آنان اجر خواهد داد که در مقام محسنین امتحان خود را به خوبی دادند. ماندن فرزند و اعتقاد خودشان را در عیار «و منهم من ینتظر» تعریف کردند که به «وما بدلوا تبدیلا» آنان را در کربلا نگه می‌دارد. اگر در کربلا، «دلهم» زهیر را از ناهمراهی با حسین (ع) به جهاد پیش روی او رساند، ما هم زنانی داشتیم که مردان خود را برای رفتن به جبهه اقناع و تشجیع کردند و برای بدرقه آنان به سوی شهادت، راست قامت ایستادند. ما تجربه‌ای شایسته داشتیم از زنان عاشورایی، از مادران شهادت. امروز هم اگر به دنبال موفقیت هستیم باید مادر را و زن را در تعریفی به روز شده از عاشورا داشته باشیم. زنانی که سازنده و رزمنده‌اند در لباس ایمان در کسوت بانوی ایرانی.

کسانی که نظام تربیتی‌شان انسان در تراز ظهور می‌سازد و نقش‌آفرینی اجتماعی‌شان، عفت را گستره‌ای روز افزون می‌دهد. ما زنِ ایرانی را در جایگاه الگوی سوم می‌بینیم که با نفی الگوی شرقی و غربی، به مدلی موفق، کارا و توانمند برای پیشرفت تمام ساحتی تبدیل می‌شود. با زنانی چنین، عبور از مشکلات، حتما شدنی و فردا روشن است.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار