شهادت تنها راه سعادت و خوشبختی است
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، شهید «محمدرضا آقاسی جاوید» یکی دیگر از گل‌های معطر گلستان جهاد و شهادت است که در لباس مقدس پاسداری در جبهه حضور یافت و شربت شهادت نوشید. وی که در سال 1342 در تبریز دیده به جهان گشود، در 24 آبان 1359 در سوسنگرد به مقام رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در گلزار شهدای اهواز به خاک سپرده شد.
این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود که اندکی قبل از شهادتش به تاریخ 3 آبان 1359 نگاشته شده، چنین آورده است:
بسم الله الرحمن الرحيم
بعد از عرض سلام، سلامتی شما را از خداوند متعال خواهانم و امیدوارم زیر سایه‌ی اسلام با خوشی و شادمانی زندگی کنید. به چند کلمه‌ای که می‌خواهم خدمت شما عرض کنم، گوش فرا دهید.
ای مادر و پدر و ای خواهر و برادران من! من از راه خیلی دور با شما صحبت می‌کنم؛ راهی که از غرب تا به جنوب کشیده می‌شود. من از شهر سوسنگرد با شما صحبت می‌کنم؛ از شهری که هر روز شاهد شهیدان کوچک و بزرگی است که بر اثر خمسه خمسه‌های دشمن به شهادت می‌رسند، شهری که از در و دیوار آن ناله‌ی بچه‌های یتیم و مادرانی که فرزندان خود را از دست داده‌اند به گوش می‌رسد. من از شهری با شما صحبت می‌کنم که همه جای آن را ویرانی در بر گرفته است، شهری که در آن تنها شهادت نصیب انسان می‌شود. سوسنگرد در حال جهاد است، جهاد علیه دشمن.
ای مادر! این جا به منزله‌ی بهشت وسیعی است که کم‌کم در آن به جلو حرکت می‌کنیم. ای مادر و ای پدر و ای خواهر و ای برادر من! این راهی است که هابيل و حسین‌ها رفته‌اند، راهی که تنها راه سعادت و خوشبختی در آن است. پس بیایید در این راه حسینی که رهبرش خمینی است، قدم بگذاریم. ای مادر! تو وظیفه‌ای بزرگ تر از این داری. تو باید به راهی بروی که زینب (س) پیمود. باید همچون زینب (س) استوار باشی و تا حد توان فرزندانت را به این جهاد بزرگ دعوت کنی. ای مادر! هیچ گونه ناراحتی نداشته باش. چون تو نیمی از وظیفه‌ات را که بر عهده داشتی، انجام دادی و حال زمان آن است که کاری زینبی بکنی.
ای پدرا وظیفه‌ی شماست که سنگر برادران و فرزندان خود باشی و هر چه بیش‌تر فرزندانت را به اسلام واقعی دعوت کنی. به آنان یاد بده چگونه جنگ کردن را، به آنان یاد بده چگونه نماز خواندن را، به آن‌ها یاد بده چگونه زیستن را و به آن‌ها یاد بده جهاد کردن را. خود نیز مثل ابوذر محکم بوده و در مقابل تمامی مشکلات زندگی صبور و شکیبا باش. از زحماتی که برای من متحمل شدی، بسیار تشکر می‌کنم و از شما می‌خواهم دعا کنید تا من به آرزویی که میلیون‌ها مسلمان دارند، برسم و آن آرزوی «شهادت» می‌باشد.
ای خواهر! ای خواهری که وظیفه‌ای هم چون وظیفه‌ی فاطمه (س) داری! شما هم به نیرویتان بیفزایید و راهی را که فاطمه (س) پیموده است، بپیمایید و برای جامعه مادرانی باشید همچون مادری که خمینی را پرورش داد؛ همچون مادری که حسین (ع) را بزرگ کرد. من از خداوند متعال خوشبختی و سعادت شما خواهران جانباز و انقلابی را خواهانم.
ای برادران! چشم خود را از مادیات بردارید و به روز آخرت فکر کنید. بر مادرمان مهربان باشید و هر چه بیش‌تر در راه اسلام خدمت کنید و نگذارید کسانی به عنوان دوست، شما را فریب بدهند. بر تمامی دشمنان غلبه کنید و خود را در صف مسلمین قرار دهید. اعضای خانواده‌ی عزیزم! از شما خواهش می‌کنم با یکدیگر مهربان باشید و تنها تقاضایم این است که اصلا نگران من نباشید. همواره دعا کنید تا من و امثال من که هم‌اکنون در جبهه‌ها در حال جنگند، به آرزوی دیرینه‌ی خود که شهادت است برسیم. اگر این توفیق نصیبم نشد، حتما به آغوش پر مهر شما باز خواهم گشت.
و السلام علیکم و رحمة الله و بركاته.
انتهای پیام/
