احیای ترس‌های کهنه در خلیج فارس
به گزارش گروه بین الملل دفاع‌پرس، جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران یکی از بزرگ‌ترین وقایع قرن بیستم بوده و آسیب جدی به منابع انسانی و اقتصادی ۲ کشور وارد کرد؛ اما هشت سال پایداری و مقاومت مردمی ایران اسلامی در این جنگ، برگ زرین دیگری به کتاب افتخارات بشریت افزود. دفاع جوانمردانه‌ای که بار دیگر پیروزی کرامت و انسانیت در مقابل شقاوت و ددمنشی را همچون عاشورای حسینی (ع) به گوش جهانیان رساند.
در این جنگ، صدام و حامیان جهانی‌اش با انگیزه‌های شیطانی کشتار و سلطه در یک طرف کارزار بودند و در طرف دیگر ملتی که تازه رژیم استبدادی و دست‌نشانده حاکم بر خود را با انقلابی اسلامی واژگون کرده بود، قرار داشت. حامیان رژیم بعثی با دادن تسلیحات، پول، اطلاعات کاربردی و حتی اعزام نیروی انسانی در طول هشت سال، از آن حمایت و جانبداری می‌کردند؛ اما ملت غیور ما بدون اتکا به احدی در این هشت سال توانستند از تمامیت ارضی کشور خود دفاع کنند.
در این میان، جنگ روانی دشمن یک طرف دیگر ماجرا بود؛ چرا که نحوه پوشش و انعکاس این جنگ در رسانه‌های جهان قابل تامل بود. سلطه‌گران جهانی با به کارگیری طیف وسیع رسانه‌ها از طریق جعل اخبار، وارونه جلوه دادن حقایق و نشر اکاذیب در تمامی ابعاد از ابتدای جنگ به تشویق و حمایت از متجاوز می‌پرداختند.
روزنامه فایننشال تایمز (Financial Times یا FT) روزنامه معتبر و مشهور در کشور بریتانیا است؛ یکی از ابزار‌های رسانه دشمن بود که در 1 مهرماه ۱۳۵۹ گزارشی را با این عنوان «احیای ترس‌های کهنه در خلیج فارس» منتشر کرد که در ادامه می‌خوانید:
جنگ در خلیج فارس؛ گزارش‌هایی از بمباران تاسیسات نفتی، حمله به کشتی‌های بیطرف: «این‌ها کابوس‌های روز افزون برای جهان صنعتی از زمانی است که به ذخایر انرژی این منطقه کم جمعیت، بی ثبات و پر جنب و جوش از جهان وابسته شد.»
اکنون با توجه به صدور حدود دو سوم نفت جهان از خلیج فارس و عبور روز مره‌ی صد‌ها نفتکش از تنگه‌ی هرمز در دهانه‌ی خلیج فارس، به نظر می‌رسد این کابوس در حال تبدیل شدن به واقعیت باشد تا آغاز امسال و افزایش تنش‌ها بین ایران و عراق - به نظر می‌رسد. خلیج فارس آرام باشد. زمانی که بیمه لویدز لندن در تابستان ۱۹۷۹ هزینه اضافی بر سفر‌های دریایی در خلیج فارس اعمال می‌کرد، خصمانه‌ترین اعتراضات از سوی عراق صورت گرفت که ادعا می‌کرد این اقدام توهین به ناسیونالیسم عرب و بر اساس گزارش‌ها و شایعات جنجال برانگیز صورت گرفته است.
در واقع از دوم دسامبر ۱۹۷۱ به بعد روزی که بریتانیا سرانجام نیروهایش را از خلیج فارس بیرون کشید، در این منطقه یک خلاء قدرت وجود داشت، ایران با شاه بلند پرواز خود عملا نقش قدرت نظامی برتر را در این منطقه به عهده گرفت. این که چگونه نیروهای نظامی قدرتمند شاه در یک نبرد واقعی قدرت خود را ثابت می‌کردند، هرگز مشخص نخواهد شد، اما در هر حال قدرت نظامی ایران بعد از پاییز ۱۹۷۸ فرو پاشید و به همراه آن، سیاست غرب در خصوص دادن امنیت منطقه به شاه از بین رفت آنچه که غرب همواره از آن بیم داشته، تهدید امنیت ذخایر نفتی توسط یک یا چند تولید کننده‌ی نفت با قطع صادرات خود همان طور که ایران بالاخره انجام داده است، یا آسیب رساندن به کشتی‌ها و یا مسدود کردن تنگه‌ی هرمز بوده است. دو عامل احتمالی، ذخایر نفتی را تهدید می‌کند: «شورش‌های داخلی در کشور‌های دارای نفت و یا جنگ بین دو یا چند کشور تولید کننده نفت، که احتمالا قدرت‌های خارجی نیز درگیر آن می‌شوند.»
کار چندانی در برابر حفاظت از تهدید از سوی کشور‌های تولید کننده‌ی نفت صورت نگرفته است. به دنبال قیام ایران، همکاری‌های بیشتری بین کشور‌های خاص عرب با هدف محدود کردن گسترش انقلاب انجام شده است. بسیاری از کشور‌های عرب از جمله عربستان و عراق وعده حمایت از بحرین را از زمانی که اکثریت شیعه‌ی آن در تابستان گذشته در همدردی با انقلاب ایران دست به شورش زدند دادند، اما همه این کشور‌ها تحت تاثیر اختلافات قبیله‌ای قرار دارند و ساختار جوامع آن‌ها در اثر ثروت ناگهانی در همه‌ی کشور‌ها به جز عراق و مهاجرت‌های گسترده به هم ریخته است. همچنین کار چندانی در برابر حفاظت از خطر درگیری بین دو کشور خلیج فارس صورت نگرفته است.
ابتکارات انجام شده با هدف رسیدن به پیمان‌های امنیتی منطقه‌ای مشترک به خاطر رقابت بین ایران و عراق و سایر کشور‌های عرب با ناکامی روبرو شده است. مسئله مهم این است که آیا قدرت‌های خارجی باید درگیر شوند یا خیر. در حالی که کشور‌های عرب منطقه به جز عراق بر این باورند که به عنوان آخرین راه چاره، آمریکا برای نجات آن‌ها خواهد آمد، ولی همچنین معتقدند که حضور نیروهای آمریکایی در خاک آن‌ها می‌تواند به اختلافات داخلی که خواهان اجتناب از آن هستند، سرعت بخشد، تنها کشور عمان به آمریکا اجازه داده تا از تأسیسات نظامی این کشور در شرایط خاص استفاده کند؛ بنابراین تنگه هرمز على الأصول آسیب پذیر است و تحت تأثیر قایق‌های گشتی عمان، کشتی‌های جنگی روسی و حضور هر از گاه کشتی‌های آمریکایی می‌باشد. می‌توان این طور استدلال کرد ضربات شدید عراق به ایران باعث تضعیف انقلاب ایران و جلوگیری از صدور آن به کشور‌های منطقه خواهد شد، اما خطر طولانی شدن جنگ و اقدام عراق به تصرف دائمی چاه‌های نفت ایران وجود دارد.
انتهای پیام/ 441
