ماجرای روضه‌ای که بیشترین اشک را از رزمندگان گرفت
به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، در طول سال‌های دفاع مقدس مداحان اهل بیت (ع) با نوای گرم خود به مجالس و محافل رزمندگان شور و حال خاصی می‌دادند.
آنها در مناسبت‌های مختلف با مرثیه‌خوانی و نوحه‌خوانی فضای جبهه را آکنده از نام اهل بیت (ع) می‌کردند. در این بین بودند مداحانی که در میدان‌های رزم هم کنار رزمندگان به جنگ با دشمن پرداخته و در این راه به شهادت رسیدند.
گویی در فضای جبهه‌ها حال و هوای مداحان نیز تغییر می‌کرد و فضای جبهه بر سوز اشعار و مرثیه‌هایی که می‌خواندند تاثیر می‌گذاشت. حاج حسین سازور از مداحان نام آشنای کشور با یادآوری نام تعدادی از این شهدا گفته است: «خدا رحمت کند رفقای ما را که در جبهه مداح بودند. شهید داوود بنی جمالی مداح خوبی بود و در عملیات کربلای 5 شهید شد. شهید داوود دهقانی بچه میدان شوش بود و مداحی می‌کرد. یک نفر بود که رفیق حاج محمود ژولیده بود و من چند دفعه دیده بودمش.
شهید داوود عابدی، شهید جواد رسولی، شهید غلامعلی رجبی که در عملیات مرصاد دیدمش و در همان جا هم شهید شد.
همه مداح بودند. مداحانی که نسل جبهه، نسل خون، نسل آن غربت‌ها هستند، این بار را باید بیشتر به دوش ببرند. باید بیشتر کار کنند و بیشتر خرج بشوند.
یادم هست که تولد حضرت زهرا در جبهه بعد از عملیات کربلای 4 بود که برنامه‌ای داشتیم و چند چادر سرهم کرده و جلسه خیلی پر گریه‌ای برگزار کردیم. چون بسیاری از بچه ها در عملیات شهید شده بودند.»
شهید داوود بنی جمال از مربیان و فرماندهان پادگان آموزشی 21 حمزه بود. خیلی از رزمنده‌ها که بعدا شهید شدند زیر دست او آموزش دیده بودند. صدای بم و زیبای این نوکر امام حسین (ع) زبانزد بود و این خودش به سوز صدایش اضافه می‌کرد.
شهید بنی جمالی در امر آموزش خیلی جدی بود اما بعد از کار با همه نیروهاش گرم می‌گرفت. بالاخره هر طوری بود برای عملیات‌ها خودش را به جبهه می‌رساند تا از نزدیک شاهد رزم دست‌پرورده‌هایش باشد.
این مداح متواضع و مخلص در ایام فاطمیه و در عملیات کربلای 5 از غرب کانال ماهی به عرش پر کشید.
پیکر مطهر این ذاکر اباعبدالله الحسین (ع) بیش از هفت سال بر خاک شلمچه برجای ماند و سال 77 در گلزار شهدای بهشت زهرا (س) در قطعه 26 برای همیشه آرام گرفت.
انتهای پیام/ 141
