وصیت‌نامه شهید «رضاعلی ابراهیم‌نژاد لداری»:  

مادرم! برای غریبی حسین (ع) که در کربلا یاور نداشت گریه کن

در وصیت‌نامه شهید «رضاعلی ابراهیم‌نژاد لداری» خطاب به مادرش آمده است: مادر جان! بگذار چون کبوتری سبکبال در آسمان آرزوهایم به پرواز درآیم و برایم گریه نکن و گریه برای غریبی حسین که در زمین کربلا یاور نداشت بنما و گریه کن برای حسین که پیکر پاکش را از میان نیزه و خنجر بیرون آوردند.
کد خبر: ۳۶۱۲۶۰
تاریخ انتشار: ۱۸ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۴:۳۲ - 09September 2019

مادرم! برای غریبی حسین (ع) که در کربلا یاور نداشت گریه کنبه گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، بسیجی شهید «رضاعلی ابراهیم‌نژاد لداری» کارمند بیمارستان شهید بهشتی بابل بود که اسفندماه سال 1365 در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید و پیکر پاک و مطهرش پس از 33 در ایام ماه محرم امسال به زادگاهش بابل بازگشت و همزمان با تاسوعای حسینی تشییع و در آرامگاه معتمدی بابل خاکسپاری شد. از این شهید بزرگوار یک فرزند دختر به یادگار ماند.

وصیت‌نامه شهید «رضاعلی ابراهیم‌نژاد لداری» در ادامه می‌آید:

به نام او که زندگی‌ام از اوست

با سلام به پیشگاه دوازدهمین اختر تابناک منجی عالم بشریت حضرت بقیه‌الله روحی فدا که با امدادهای خود همیشه یاور رزمندگان است.

سلام بر نائب بر حقش امام خمینی (ره) قلب تپنده ملت، پیر جماران بنیانگذار حکومت الله، درود بی پایان به امت حزب الله که همیشه در صحنه حاضرند و برای یاری رساندن به سلحشور مردان جبهه نبرد از هیچ کوششی دریغ نمی کنند و سلام به رزمندگان خستگی ناپذیر که برای تحقق اسلام عزیز حتی از جان خود بهترین سرمایه آنهاست گذشتند.

درود خداوند به ارواح طیبه شهدای صدر اسلام تا کربلای خونبار ایران. چه ایرانی که هر زمین‌مان کربلا و هر روزمان عاشورا و هر شام‌مان شام غریبان است ولی ما درس گرفته از مکتب خونبار حسین علیه السلام هستیم و با شهادت خودمان به کفر جهانی می‌فهمانیم که تا سرنگونی کامل‌اش نخواهیم نشست و مبارزه ادامه خواهد داشت و ما رهرو پیر جماران خمینی کبیر هستیم و تا جان در بدن داریم در امر و اطاعت امامان هستیم و هرگز امام را تنها نخواهیم گذاشت.

از مردم خوب و همیشه در صحنه تقاضا دارم که امام را تنها نگذارند، چنین فرصتی هرگز به دست نمی‌آید و امروز این مرحله امتحان است که خداوند مقابل‌مان قرار داده است و رهرو راه امام باشید ان‌شاالله.

چند وصیت با مادرم دارم: مادر جان! بگذار چون کبوتری سبکبال در آسمان آرزوهایم به پرواز درآیم و برایم گریه نکن و گریه برای غریبی حسین که در زمین کربلا یاور نداشت بنما و گریه کن برای حسین که پیکر پاکش را از میان نیزه و خنجر بیرون آوردند.

خواهران مهربانم به شما وصیت می‌کنم که هرگز ناله و افغان نکنید تا دشمن خوشحال شود و همسر و دخترم را به شما می‌سپارم. برای آنها مهربان باشید تا آنها احساس ناراحتی نکنند و هر وقت بچه‌های خود را بغل می‌کنید دختر مرا هم مورد مهربانی خود قرار دهید.

برادرانم محمدعلی و غلام: راهم را ادامه دهید و امام را تنها نگذارید.

و اما تو همسرم: صابر و بردبار باش. در مصیبت‌ها صبر کن که خداوند صابر را دوست دارد دخترم را مانند حضرت زینب تربیت کن تا در خط اسلام و انقلاب باشد. برای پیروزی رزمندگان اسلام دعا کنید.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

رضاعلی ابراهیم‌نژاد لداری

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها