شهید احمد تبریزی: ما مدافع انسان‌های مظلوم در طول تاریخ هستیم

به گزارش خبرنگار ساجد، بسیجی شهید «احمد تبریزی» متولد ششم آبان سال ۱۳۴۱ در تهران بود که با شروع جنگ تحمیلی، به‌عنوان دیده‌بان در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یافت و سرانجام ۲۴ اردیبهشت سال ۱۳۶۲ در منطقه عمومی قصرشیرین، وقتی در حال انجام امور دیده‌بانی بود، در محاصره بعثی‌ها قرار گرفت؛ لذا مختصات محل حضور خود را به توپخانه داد و پس از بمباران این محل، ضمن این‌که بعثی‌ها به هلاکت رسیدند، او نیز به شهادت رسید.

وصیت‌نامه بسیجی شهید «احمد تبریزی» به شرح زیر است:

«آن‌کس که مرا طلب کند می‌باید و آن‌کس که مرا یافت، می‌شناسد و آن‌کس که مرا شناخت، دوستم می‌دارد و آن‌کس که دوستم داشت، به من عشق می‌ورزد  و آن‌کس که به من عشق ورزید، من نیز به او عشق می‌ورزم. آن‌کس که به او عشق ورزیدم، می‌کشم او را و آن‌کس را که من بکشم، خون‌بهایش بر من واجب است و آن‌کس که خون بهایش بر من واجب است، پس من خودم خون‌بهایش هستم.

«حدیث قدسی»

آن‌کس که تو را شناخت جان را چه کند

فرزند و عیال خانمان را چه کند

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی

دیوانه تو هر دو جهان را چه کند

ای خدایی که بما جان دادی و ما را آفریدی و باز دوباره آن را خواهی گرفت، از تو می‌خواهم که کمک کنی تا در راه تو قدم بردارم و راهی که رضای تو در آن است، بروم و آن‌چه تو می‌خواهی انجام دهم.

خدایا یاریم کن در عبادت کردن تو کوتاهی نکنم. خدایا مرا در کارهایم استوار گردان و به من صبر عطا فرما. خدایا من در راه تو قدم برداشتم و جهاد کردم و از تو می‌خواهم که پیروزیم عطا کنی و اگر در این راه جانم را از دست دادم، در رده شهدا قرار بگیریم و با ائمه محشور شوم، بارالها فرج امام زمان (عج) را نزدیک فرما و عمر رهبر انقلاب را تا ظهور مهدی (عج) طولانی بگردان و اجر و پاداش شهید را به من عطا فرما.

(آمین یارب العالمین)

انسان‌های عاشق شهادت عاشق حسین (ع) عاشق کربلا و عاشق امام زمان (عج) که هر لحظه این آرزو‌ها در دل آن‌ها اوج می‌گیرد و مشتاقانه بر سنگر‌های کافران بعثی یورش برده و آن‌ها را کشته و آن‌ها را اسیر می‌نمایند. شهادت این واژه بزرگ که هیچ چیز را نمی‌توان با آن مقایسه کرد که (الشهادت افضل الموت) شهادت بالاترین مردن‌هاست، علی (ع) می‌فرماید که شهادت تنها سلاحی است که هیچ ابرقدرتی نمی‌تواند با آن مقابله کند، این رمز پیروزی ما است که ابر قدرت‌های شرق و غرب را به لرزه می‌اندازد، امام می‌فرماید پیروزی را اسلحه نمی‌آورد؛ پیروزی را خدا می‌آورد که در حقیقت عین دیده می‌شود.

سلام بر امام خمینی، ولی‌فقیه این قامتی ساده که مانند جدش حسین (ع) در برابر ظلم این مستکبران بزرگ ایستاده و یک قدم به عقب برنمی‌گردد. سلام بر امت شهیدپرور و نمونه که با حضور همیشگی خود در همه صحنه‌های حق و باطل، اسلام و امام را یاری کرده و قدرت نفس کشیدن و خواب راحت را سلب کرده است.

پیام من به شما امت مسلمان و شهیدپرور و قهرمان این است که در همه لحظه زندگی خود قرآن و دستورات اسلام و زندگانی ائمه اطهار (ع) و شهدا را الگو و سرمشق زندگی خود قرار دهید. یک لحظه امام خمینی رهبر آگاه و بیدار انقلاب اسلامی را تنها نگذارید. دست از روحانیت اصیل و مبارز بر ندارید و این عصل را فراموش نکنید که آن‌ها بودند که به ما آگاهی و حرکت در همه مسائل دادند و به همین منظور است که قدرت‌ها و ابرقدرت‌ها درصدد توطئه هستند که بر هر طریقی شده بین روحانیت و مردم جدایی و تفرقه بیاندازد.

برادران و خواهران عزیز! رسالت ما در مقابل اسلام و این همه شهید، ادامه دادن راه آن‌ها در رسانیدن پیام آن‌ها به همه جهانیان بس سنگین است. ما وارث عزیزترین امانت‌هایی هستیم که با جهاد‌ها و شهادت‌ها، با ارزش‌های بزرگ انسانی، در تاریخ اسلام فراهم آمده است؛ اما مسئول این هستیم که با میراث عزیز شهدا و امامان و رهبران‌مان، امتی نمونه بسازیم تا برای مردم جهان شاهد باشیم و نمونه برخاسته و نمونه باشیم و این را بدانیم که ما مدافع انسان‌های مظلوم در طول تاریخ هستیم و پیروزی ما [باید] پشتوانه پیروزی مستضعفان جهان بر مستکبران باشد.

سخنی با پدر و مادر عزیزم! پدر و مادر عزیزی که عمر عزیز و وقت عزیزتان را صرف بزرگ نمودن یکایک ما کردید، شما اجر عظیمی پیش خداوند دارید که مانند کارگر از صبح زود تا آخر شب زحمت می‌کشی و این را می‌دانید که امام صادق (ع) می‌فرماید کسی که برای آرامش خانواده‌اش تلاش می‌کند، مانند مجاهدی است که در راه خدا جهاد کند و تو‌ ای مادر عزیزم، شما هم رنج و سختی زیادی تحمل کردی؛ اما عیبی ندارد؛ زیرا همه‌اش برای اسلام است و این جور است همیشه نسبت به مسائل شرعی اسلام حساسیت خاصی داشتی به ما اوست و نصیحت می‌نمودیم و توسط شما پدر و مادر عزیز بود که ما هم به این راه کشیده شدیم.

شما مادر خیلی خوبی برای ما بودی و هستی، اگر در دوران زندگی، شما را اذیت و آزار کردم، از شما می‌خواهم از این لحاظ مرا ببخشی و از تو می‌خواهم در دعاهایت امام شهیدان و رزمندگان را همیشه به یاد داشته باشی. اگر شهید شدم خودت را برای من ناراحت نکن؛ زیرا ناراحتی تو ناراحتی من است. مادر امروز آن‌قدر مادر‌ها فرزندان‌شان، زوج‌شان و همه هستی‌شان را با عشق فدای حق ساختند که شمارشان بیرون است. این همه عاشق فرزندان خود بودند، آخرش اما هم‌چنان با نشاط و اکنون می‌بینیم که با از دست دادن جگرگوشه‌ها‌ی‌شان هنوز بانشاط‌ند؛ چون اینان به خدا می‌اندیشند و عشق به خدا بالاترین عشق‌هاست؛ و دیگر مادر از تو می‌خواهم که این‌چنین باشی.

خدمت برادران عزیزم سلام عرض می‌کنم که تا آخرین لحظه عمرتان از امام خمینی و خط او جدا نشوید و همیشه خاری باشید در چشم دشمنان، خواهران عزیزم، پس از سلام، از شما‌ها می‌خواهم که از طرف من از تمام دوستان و فامیل که به نحوی نتوانستم از آن‌ها خداحافظی کنم، سلام مرا برسانید و حلالیت طلبید.

التماس دعا»

انتهای پیام/ 900