نیروی دریایی ارتش ۴۰ سال تحریم ۴۰ سال نوآوری/ ارتقای توان دفاعی بدون آزمون و خطا امکانپذیر نیست
به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، عصر روز یکشنبه بیست و یکم اردیبهشت در جریان رزمایش دریایی توسط تعدادی از شناور‌های نیروی دریایی ارتش در آب‌های جاسک و چابهار، شناور پشتیبانی سبک کنارک دچار حادثه شد و طی آن ۱۹ تن از دریادلان نیروی دریایی به فیض شهادت نائل آمده و تعداد ۱۵ نفر دچار جراحت شدند.
این حادثه که در جریان یک رزمایش دریایی با هدف ارتقای توان دفاعی صورت گرفت، بازتاب گسترده‌ای در میان رسانه‌های خارجی داشت که بعضاً با قضاوت‌های غیرکارشناسی و تحلیل‌هایی غرض‌ورزانه و به دور از انصاف همراه بود.
سخنگوی ارتش جمهوری اسلامی ایران گفته است: در رزمایش‌هایی که نیروی دریایی انجام می‌دهد، شرایط منطبق با صحنه‌های واقعی نبرد ایجاد می‌شود و طبیعی است که در رزمایش‌ها و کار‌های بزرگی که صورت می‌گیرد، مخاطراتی هم وجود دارد و ممکن است اتفاقات ناگواری هم رخ بدهد.
ارتقای توان دفاعی بدون آزمون و خطا امکانپذیر نیست
همان‌گونه که سخنگوی ارتش عنوان کرد، به طور کلی رزمایش‌ها در جمهوری اسلامی ایران به دور از تشریفات و مانور تبلیغاتی است و سناریوی نبرد با تسلیحات جنگی انجام می‌شود؛ در واقع این نوع تمرینات به دنبال ایجاد صحنه واقعی نبرد با دشمن و محاسبه کنش‌ها و واکنش‌هاست که در این‌گونه تمرینات سخت نظامی، احتمال هر نوع حادثه‌ای وجود دارد؛ چراکه درگیری در میدان نبرد واقعی نیز آبستن هر نوع حادثه ناگواری است. نیرویی که خود را برای شرایط میدان اصلی نبرد آماده می‌کند، باید شرایط نزدیک به نبرد حقیقی را درک کند و به اصطلاح میداندیده شود، تا در زمان جنگ بهترین تصمیم را در سخت‌ترین شرایط اتخاذ کند.
برگزاری رزمایش غالباً در راستای تست تسلیحات جدید یا تاکتیک‌های نوین انجام می‌شود و مشخصاً تست با آزمون و خطا همراه است. حال این آزمون، گاه با موفقیت طی می‌شود و منجر به دستیابی سیستم دفاعی مؤثر و بهره‌گیری از سامانه پدافند ساحلی با شعاع عملیاتی ۵۰۰ الی ۷۰۰ کیلومتر می‌شود و گاهی نیز پروژه‌های تاکتیکی جدید با ناکامی همراه است. این شکست‌ها قطعاً تلفاتی را توأم با تجربیات حیاتی به همراه خواهد داشت که نمونه آن، اتفاق تلخی بود که در منطقه سوم دریایی نداجا برای ناو لجستیک کنارک که ماموریت هدف‌گذاری را داشت، ایجاد شد.
مطمئناً این موضوع که نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در طول چهار دهه تحریم تسلیحاتی هنگامی که امروز قادر به حفظ منافع ملی در آب‌های آزاد و بین المللی است و ۶۶ ناوگروه عملیاتی را با تجهیزات بومی به عرصه آب‌های بین المللی اعزام کرده که هر کدام مأموریت‌های خود را با موفقیت پس از چندین ماه دریانوردی بی وقفه پشت سر گذاشته است، بیانگر توان رزمی و تجهیزاتی فزاینده و رو به رشد نیرو‌های متخصص و عملیاتی این مجموعه است که پیش از هر چیز فعل «ما می‌توانیم» را صرف کرده‌اند.
نخستین رزمایش مشترک دریایی ایران و دو قدرت بزرگ جهانی
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران سال گذشته با برگزاری رزمایشی در گستره ۱۷ هزار کیلومتر مربع با قدرت‌های بزرگ دریایی چین و روسیه، موجب حیرت بسیاری از مقامات و تحلیلگران کشور‌های مدعی در این عرصه شد.
رزمایش مشترک ایران، چین و روسیه ششم دی‌ماه ۱۳۹۸ که به مدت چهار روز در آب‌های دریای عمان برگزار شد، حکایت از همکاری‌های بسیار جدی امنیتی و نظامی این سه کشور برای مقابله با تهدیدات موجود در منطقه داشت.
این نخستین رزمایش مشترک ایران و دو قدرت جهانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران محسوب می‌شد که طی چهار روز در وسعت عملیاتی ۱۷ هزار کیلومتر مربع، با شرکت ناوشکن‌های ایرانی البرز، بایندر، سهند و ناو موشک انداز نیزه، فریگت روسی «یاروسلو مودری»، ناوشکن چینی «شینینگ»، سوخت‌رسان روسی «یلنیا»، یدک‌کش روسی، شناور تندر انجام شد که در مجموع هر کدام به انجام مأموریت‌های تاکتیکی مختلف ازجمله نجات شناور دچار حریق، آزادسازی شناور مورد تعرض قرار گرفته، تیراندازی علیه اهداف مشخص و سایر تمرین‌های تاکتیکی و عملیاتی پرداختند.
بازتاب بین‌المللی رزمایش مشترک دریایی ایران، روسیه، چین
وزارت دفاع آمریکا در واکنش به این رزمایش اعلام کرد که آن را رصد خواهد کرد. در مقابل، سخنگوی وزارت دفاع چین با اشاره به برگزاری رزمایش مشترک دریایی این کشور با ایران و روسیه اظهار داشت: نشان دادن حسن نیت و توانایی سه طرف در جهت حمایت مشترک از صلح جهانی، امنیت دریایی و ایجاد یک جامعه دریایی با آینده مشترک آغاز شده است.
همچنین بسیاری از رسانه‌های جهان ازجمله رسانه‌های روسی، چینی، فرانسوی، آلمانی، آذربایجانی، آمریکایی، رژیم صهیونیستی و کشور‌های عرب منطقه به بحث درباره این رزمایش و تحلیل و تفسیر پیام‌های آن پرداختند و اغلب بر این نکته تاکید داشتند که رزمایش مذکور، یک «اعلامیه سیاسی» و «پیامی صریح به آمریکا» است.
برگزاری این رزمایش بزرگ و گسترده فارغ از دستاوردهای نظامی، سیاسی و امنیتی در منطقه دارای یک پیام روشن و قابل توجه است، اینکه تجهیرات و سامانه‌های ارتباطی، مخابراتی، تجهیزات راداری، یگان موشکی، یگان جنگال، یگان پهپاد، یگان‌های سطحی، زیرسطحی و اثرسطحی ما در حوزه توانمندی عملیاتی به سطحی از اقتدار رسیده‌اند که قادر به اجرای مأموریت و رزمایش مشترک در قد و قواره دو قدرت بزرگ دریایی در سطح جهان هستند که این پیام روشن را بیش از هر چیز کشور‌های معاند دریافت کرده و مقامات آن‌ها نیز با موضع‌گیری‌هایی نسبت به این اتفاق ابراز نگرانی کردند.
در ادامه برای اینکه به بخشی از توان نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و صنعت دفاعی کشور پی ببریم به ساخت زیردریایی نیمه‌سنگین «فاتح» اشاره می‌شود، که در اواخر اسفند سال ۹۷ رونمایی و روانه آب‌های خلیج فارس شد؛ چراکه زیردریایی یکی از فناوری‌های پیچیده و چند وجهی است که طراحی و ساخت آن تخصص‌های مختلفی را در بر می‌گیرد و جمع کردن مجموعه‌ای از سیستم‌ها و زیرسیتم‌ها در کنار و هم بهره‌گیری هدفمند و هماهنگ از آن مستلزم دانش سرشار و توانمندی در حوزه‌های مختلف صنعتی و دفاعی و علوم پایه است.
به گفته دریادار رستگاری، رئیس سازمان صنایع دریایی، در ساخت زیردریایی فاتح بیش از ۴۱۲ هزار قطعه با دستیابی و بومی‌سازی ۷۶ عنوان فناوری روز دنیا به کار رفته است. این فرایند بیش از چهار میلیون و ۲۰۰ هزار نفرساعت کار را شامل شده است. شبکه‌ای از ۴۸ مرکز طراحی، ۱۲۰ مرکز صنعتی، ۸۰ شرکت دانش‌بنیان و ۵۷ مرکز دانشگاهی و ۱۹۵ مرکز پژوهشی کشور در ساخت زیردریایی فاتح نقش داشته‌اند.
مجله «نشنال اینترست»؛ زیردریایی فاتح با قابلیت مدیریت نبرد ترکیبی
بر اساس این گزارش، زیردریایی فاتح که طول ۴۳.۵ متر و عرض ۴.۵ متر دارد از چهار لانچر پرتاب اژدر‌های ۵۳۳ میلی‌متری برخوردار بوده و توانایی حمل هشت مین دریایی را نیز دارد. زیردریایی فاتح می‌تواند برای پنج هفته در عمق بیش از ۲۰۰ متری عمل کند.
مجله «نشنال اینترست» در مقاله‌ای با اشاره به توان ایران در ساخت زیردریایی نیمه‌سنگین می‌نویسد: زیردریایی فاتح «مظهر صنعت» است و به سامانه سوناری، رانش الکتریکی، مدیریت نبرد ترکیبی، سامانه هدایت موشک زیرسطح به زیرسطح، هدایت اژدر، جنگ‌های الکترونیکی و مخابراتی و سامانه مخابراتی امن و یکپارچه مجهز است. عبارت «مظهر صنعت» برای مجموعه‌ای از ویژگی‌های استاندارد برای زیردریایی‌های مدرن عجیب به نظر می‌آید، یک بخش کلیدی از مجموعه مربوط به سلاح آن همچنان ناشناخته است.
ساخت زیردریایی سنگین با بیش از ۳ هزار تن در دستورکار نداجا
نیروی دریایی پس از ساخت فاتح متناسب با نیاز عملیاتی با قابلیت حمل تسلیحات متنوع و برد عملیاتی بیشتر پروژه سنگین زیردریایی «بعثت» را در دستورکار خود قرار داده است که با تناژ بیش از سه هزار تن پنج برابر زیردریایی فاتح بوده و حتی از زیردریایی‌های رده کیلوکلاس روسی نیز سنگین‌تر است، بی‌شک ساخت این پروژه عظیم ملی بیانگر ارتقای فزاینده پیشرفت در حوزه دانش صنعت دریایی کشور است.
از دیگر قابلیت‌های نیروی دریایی ارتش و صنعت دفاعی کشور ساخت ناوشکن است که تاکنون پروژ‌های قابل توجهی را در این رابطه به ثبت رسانده که از جمله آن، ساخت ناوشکن «سهند» در کلاس ناوشکن‌های «موج» و نسل سوم ناوشکن جماران است. این ناوشکن در آذرماه سال ۹۷ رونمایی و به یگان دریایی ارتش در جنوب کشور ملحق شد. این ناوشکن ضمن مداومت عملیاتی بالا در امواج سخت اقیانوسی، از قابلیت مقابله با هر نوع تهدید هوایی، سطحی و زیرسطحی نیز برخوردار است.
ناوشکن سهند با ۲ هزار تن وزن حدود ۱۰۰ متر طول دارد و بیشترین میزان عرض بدنه آن نزدیک به ۱۲ متر است. سامانه رانش CPP یا «پروانه متغیر»، سازه قدرتمند و عرشه پروازی بزرگ سهند، این ناوشکن را قادر کرده تا بیش از ۱۵۰ در آب‌های آزاد و بین المللی دریانوردی داشته باشد.
سهند در حوزه «به‌روزرسانی پرتاب‌گر‌های اژدر»، «بکارگیری انواع توپ‌های ضدهوایی و ضدسطحی»، «استقرار سامانه‌های موشکی سطح به سطح و سطح به هوا و همچنین سامانه‌های الکترونیکی» از قابلیت‌های منحصربه‌فردی نسبت به نمونه‌های اولیه ناوشکن ساخت ایران برخوردار است.
امروز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بنا به نیاز عملیاتی به دنبال ساخت شناور‌هایی با وزنی بیش از شش هزار تن است، که طراحی بدنه ان به صورت تریماران انجام گرفته و از سیلو‌های موشک عمودپرتاب استفاده می‌کند، طراحی و ساخت این پروژه عظیم ملی در سازمان صنایع دریایی آغاز شده است و در سال آتی به بهره‌برداری خواهد رسید.
صنعت دفاعی کشور در ساخت این پروژه عظیم ملی از بیش از ۲ هزار شرکت صنعتی و مراکز دانشگاهی و دانش‌بنیان کمک گرفته و در واقع با بهره‌گیری از بخش قابل توجهی از ظرفیت‌های داخلی بر مرز‌های علم و فناوری روز دنیا حرکت می‌کند.
ساخت هواناو پیروزان با قابلیت پرتاب اژدر
یکی دیگر از سامانه‌هایی که نیاز به تکنولوژی پیشرفته روز دنیار را دارد، هواناو است. در سال ۱۳۹۸ فرمانده نیروی دریایی برای نخستین بار از ساخت هواناو جدید متناسب با نیاز عملیاتی این نیرو خبر داد؛ شناور «پیروزان» اولین شناور اثرسطح سنگین در نیروی دریایی است که مراحل ساخت را در سازمان صنایع دریایی می‌گذرانَد. این شناور قابلیت حمل ۱۰ تن بار را دارد و همچنین از قابلیت حمل و پرتاب موشک‌های سطح به سطح و اژدر‌های ضد زیرسطحی برخوردار است.
شناور پیروزان با سرعت بیش از ۴۰ گره دریایی قادر به دریانوردی است که می‌توان گفت یکی از به‌روز‌ترین هواناو‌هایی است که امروز در دنیا تولید می‌شود.
رئیس سازمان صنایع دریایی در این‌باره گفته است: ما تلاش کردیم تا قابلیت‌ها و نیاز‌های عملیاتی نیروی دریایی راهبردی ارتش را در این هواناو در نظر بگیریم. این شناور قابلیت حضور در همه سواحل کشور را داراست.
این‌ها همه بخشی از توان نیروی دریایی و صنعت دفاعی کشور در عرصه دریاست، که این روز‌ها به خاطر یک حادثه تلخ و ناگوار، تمامی این دستاورد‌ها توسط دشمنان و معاندین تحت‌الشعاع تبلیغات سوء و غیرمنصفانه قرار گرفته است، در حالی که طبق نظر کارشناسان عرصه نظامی، تلفات سه تا پنج درصدی در جریان هر رزمایشی محتمل و قابل پذیرش است از این رو هر رزمایشی می‌تواند بسترساز حادثه‌ای ناگوار و غیرقابل پیش‌بینی باشد، همچنان که آمریکا و رژیم صهیونیستی در حوزه خطای انسانی و از دست دادن نیرو در جریان تمرینات نظامی در بالاترین رتبه قرار دارند.
«مجوز دفاع ملی آمریکا» برای سال مالی ۲۰۱۹ که کمیته نیرو‌های مسلح مجلس نمایندگان آمریکا آن را منتشر کرده، نشان می‌دهد، شمار نظامیانی که در طول سال ۲۰۱۷ به دلیل حوادث روی داده در جریان آموزش، جان خود را از دست دادند، چهار برابر نظامیانی است که در طول همان سال در جنگ کشته شدند.
برآورد‌ها و محاسبات کمیته نیرو‌های مسلح مجلس نمایندگان آمریکا نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۷ تعداد نظامیان آمریکایی که در جنگ کشته شدند، ۲۱ نفر و تعداد نظامیانی که به دلیل حوادث آموزشی جان خود را از دست دادهاند، ۸۰ نفر است.
انتهای پیام/ 221
