به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاعپرس، پس از برگزاری کنفرانس صلح در پاریس، هیئتهایی به نمایندگی صهیونیستها از انگلستان و آمریکا عازم پاریس شدند فعالیت و پیشرفت آنها زبانزد یهود اروپا بود و به دنبال آن کنفرانس، شورای عالی متفقین، در تاریخ ۲۵ آوریل ۱۹۲۰ قیمومیت فلسطین را به دولت انگلیس سپرد و از طرف شورای مجمع اتفاق ملل به دولت انگلیس ابلاغ شد.
موضوع کانون ملی یهود در فلسطین جزء دستور قیمومیت بود و در اعلامیه بالفور تقریباً کلمه به کلمه در آن درج شده بود؛ همین تصمیم، دولت قیم را موظف ساخته بود که استقلال و خودمختاری این کانون را تأمین کند و به رسمیت بشناسد و در ماده شش قید شده بود که دولت قیم باید وسائل و موجبات مهاجرت و اسکان یهودیها را به طریقی که به حقوق پیروان سایر مذاهب تعدی و اجحاف نشود فراهم سازد.
ابتدا به نظر میرسید ایدهآل صهیونیستها آن است که در اطراف کوه صهیون اجتماع کنند و در منطقهای آرام و دور از سر و صدای جنگ به زندگی ادامه دهند.
ولی آنچه از این سیاست آشکار شد این بود که هدف از قیمومیت انگلیس و نظر سیاسی متفقین، تنها آزادی و آرامش یهود جهان نبود؛ لذا سر و صدای نفرت و مزاحمت آنها با مکتبهای مسیحیت و توطئههای این قوم برای کشورهای غرب گران آمد و موجب در سر قرارمان گشت، روی این حساب به فکر افتادند که یهودیهای جهان را یکباره استخدام نموده و در یک پایگاه مخصوص جای دهند تا از موقعیت و فعالیت آنان بهره بیشتری برده باشند.
وجود این پایگاه ایجاد میکرد که نیروهای آن از میان کشورهای اسلامی بلوک شرق انتخاب شود؛ تا هر چه که اروپا از آنها دیدهاند، برای مدتی کشورهای اسلامی نیز ببینند و بالاخره کشمکش و نزاع از کشورهای غربی برچیده شود تا از این رهگذر دولتهای اسلامی ضعیف گشته و خود به خود به استعمار ننگین آنها رو آورند. هنگام متارکه جنگ بینالملل اول ۵۵ هزار یهودی در فلسطین وجود داشت؛ ولی حکومت جدید، مرزهای کشور را به روی مهاجرین یهودی باز کرد.
این امر مورد اعتراض اعراب قرار گرفت و در سال ۱۹۲۱ شورشهایی یهود برپا شد؛ در نتیجه چرچیل که در آن وقت وزیر مستعمرات بود در تاریخ فوق اعلامیهای پخش کرد و اعلام داشت که:
دولت انگلیس مصمم است یک کانون ملی یهود در فلسطین ایجاد کند و به اعراب اطمینان داد که این دولت قصد ندارد سراسر خاک فلسطین را بهصورت کشور یهود درآورد و مهاجرت فقط تا حدی که استطاعت اقتصادی فلسطین اجازه دهد تعقیب خواهد شد.
اما جنگ اسرائیل با مسلمانان و تصرف دشت سینا و اورشلیم در آن روز صحت اعتراض ملت مسلمان فلسطین را تائید کرد و حیله سیاسی چرچیل و امثال او را آشکار ساخت.»
منبع: «صهیونیسم بینالملل و نقش یهود در صحنههای دین و سیاست» تألیف «سیدعبدالجواد علمالهدی»
ادامه دارد...