فرمانده‌ای که با شهادتش کردستان را به سوگ خود نشاند

ناصر کاظمی نامی شناخته شده میان فرماندهان دوران دفاع مقدس بود؛ فرمانده‌ای که با شهادتش کردستان به سوگ او نشست.
کد خبر: ۴۷۴۱۰۲
تاریخ انتشار: ۰۷ شهريور ۱۴۰۰ - ۱۲:۵۳ - 29August 2021

فرمانده‌ای که کردستان به سوگ او نشستبه گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، ناصر کاظمی نامی شناخته شده میان فرماندهان دوران دفاع مقدس بود. او روز ۱۲ خرداد ۱۳۳۵ در خانواده‌ای معتقد و اهل تقوا در تهران دیده به جهان گشود و از همان ابتدای زندگی، با قشر محروم جامعه، آشنا و همراه شد.

پس از پایان دوره متوسطه با شرکت در کنکور در رشته «پیراپزشکی و تربیت بدنی» پذیرفته شد و بنا به علاقه‌ای که داشت تحصیلاتش را در تربیت بدنی ادامه داد. ناصر همزمان با تحصیل، به کار معلمی و تدریس در مدارس جنوب شهر تهران همت گماشت و بخش مهمی از حقوق معلمی خود را صرف خریدن کتاب‌های دینی برای شاگردانش کرد. کاظمی در این کلاس‌ها با طرح مباحث دینی، اجتماعی و سیاسی دانش‌آموزانش را نسبت به مشکلات روز و نیاز‌های قشر جوان آگاه کرد.

شهید ناصر کاظمی با اوج‌گیری مبارزات مردم مسلمان ایران علیه رژیم ستمشاهی همراه جمعی از زندانیان سیاسی از زندان آزاد شد بعد از آن جدی‌تر از گذشته به مبارزه پرداخت و تا پیروزی انقلاب اسلامی لحظه‌ای آرام نگرفت.

ناصر کاظمی در خرداد ۱۳۵۸ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد. این رزمنده برای مبارزه با گروهک‌های ضدانقلاب در کردستان، راهی این خطه از میهن اسلامی شد و به پیشنهاد شهید «محمد بروجردی» فرمانده وقت سپاه کردستان همراه چند نفر دیگر در ۱۰ دی ۱۳۵۸ به «پاوه» رفت.

ناصر فعالیت خود را در پاوه با سمت «فرماندار» آغاز کرد. وی که در این مسئولیت شایستگی لیاقت و کاردانی خود را نشان داد و علاوه بر سمت فرمانداری، به فرماندهی سپاه پاوه نیز منصوب شد. او بیشتر جلسات خود را با مسئولان شهر، پس از فعالیت طاقت‌فرسای روزانه و در نیمه‌های شب می‌گذاشت و در تمام مدت برای حل مشکلات مردم شهر از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد.

سپس ناصر کاظمی از راه ایجاد وحدت بین سپاه و ارتش و بکارگیری نیرو‌های مردمی و طراحی چند عملیات، موفق شد تا همه مناطق تحت اشغال ضدانقلاب را از چنگ آن‌ها خارج کند و آرامش را به منطقه برگرداند. او برای پاکسازی مناطق کردنشین از مردم بومی استفاده می‌کرد که این اعتقاد او سبب برقراری ارتباط عاطفی میان او و مردم شد و موجبات آزادی و پاکسازی منطقه «نوربان» و «قشلاق» در راه پاوه را فراهم کرد. خبر این پیروزی‌ها در منطقه می‌پیچید و رعب و وحشت زیادی در دل ضدانقلاب می‌افکند.

آزادسازی و پاکسازی «باینگان»، «نودشه»، «نیسانه»، «نروی»، «نوسود»، «کله چناره» و «شمشی» از دیگر فعالیت‌های این شهید بزرگوار است. وی همچنین برای مقابله با گروه‌های مسلح ضدانقلاب در کردستان «تیپ ویژه شهدا» را تشکیل داد و فرماندهی آن را به عهده گرفت.

ناصر پس از یک سال و نیم خدمات ارزشمند در پاوه به سنندج برگشت و به‌ عنوان «مسئول سپاه پاسداران کردستان» منصوب شد. پاکسازی مناطق حساسی همچون جاده «بانه - سردشت»، «کامیاران»، «مریوان»، «تکاب»، «بوکان» و «سد بوکان» از جمله اقدامات شجاعانه او به شمار می‌رود.

شهید کاظمی با تمام عشق، در خدمت مردم محروم بود. در کردستان درخشید و چنان شخصیت والایی از خود بروز داد که مردم دل در گرو محبت او سپردند و حتی نام «ناصر» را برای کودکانشان برگزیدند و بر این نام مباهات کردند.

هوشمندی، بصیرت، شجاعت و قاطعیت از ویژگی‌های بارز شهید ناصر کاظمی بود کردستان به وجود او مباهات می‌کرد و در کنار او احساس تنهایی و غربت نداشت.

این میدان‌دار بزرگ جهاد سرانجام در تاریخ ششم شهریور سال ۱۳۶۱ حین پاکسازی محور «پیرانشهر - سردشت» در یکی از روستاها به شهادت رسید و کردستان را در سوگ خود نشاند.

آنچه گفته شد تنها گوشه‌ای از تلاش‌ها و عملیات شهید کاظمی علیه ضدانقلاب بود که همراه همرزمانش در جبهه‌های ناامن و سخت کردستان مقتدرانه جنگید و جان خود را تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلامی کرد.

انتهای پیام/ 118

نظر شما
پربیننده ها