سیری بر زندگی «سهراب صفوری»

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از تبریز، دشمن بعثی با حمایت کشورهای غربی و شرقی به کشور ما حمله کرد و در این شرایط بحرانی، فرمان امام خمینی (ره) عامل مهمی بود که تمام ملت بسیج شوند تا با وجود عدم دسترسی به امکانات و حمایت‌ها و تنها با توکل به خداوند و اعتماد به توانمندی داخلی، در مقابل این هجمه بایستند؛ به نحوی که بعد از هشت سال دفاع مقدس هیچ‌کدام از اهداف دشمن تحقق نیافت.

در ادامه معرفی شهدای گردان زرهی لشکر 31 عاشورا، بخشی از زندگی شهید «سهراب صفوری» را مرور می‌کنیم.

زندگینامه شهید «صفوری»

«سهراب صفوری» فرزند «محرمعلی» دهم بهمن سال ۱۳۴۶ در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان ملکان آذربایجان شرقی دیده به جهان گشود. پس از دوران کودکی، تحصیلات ابتدایی را در دبستان دکتر شریعتی و دوره‌ راهنمایی را در مدرسه‌ه‌ای شهید رجایی و دکتر فاطمی با موفقیت به پایان رساند. سهراب جوان و با استعداد، در مقطع راهنمایی تحصیل می‌کرد که مصادف با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ شد. او اگرچه نوجوانی بیش نبود؛ اما در راهپیمایی‌ها و در پخش اعلامیه‌های امام خمینی (ره) در مدارس، بسیار فعال بود و نقش خود را به خوبی ایفا می‌کرد.

او انسانی مؤمن و معتقد به مبانی اسلام بود و به تمامی فرایض عمل می‌کرد و به ویژه به نماز و روزه و نماز شب اهمیت می‌داد و همیشه آرزوی شهادت می‌کرد. مقامی بلندتر از مرتبه شهادت در راه خدا در اندیشه‌ وی نبود و برای رسیدن به آن لحظه شماری می‌کرد.

سهراب به نماز و روزه اهمیت خاصی قائل بود و به پدر و مادرش احترام می‌گذاشت، نصف روز را درس می‌خواند و نصف دیگرش را به فرش بافی مشغول بود و همیشه از شهدا و شهادت در راه خدا صحبت می‌کرد.

سهراب صفوری با لبیک به ندای رهبرش امام خمینی (ره) از سوی مدرسه برای رفتن به جبهه‌های حق علیه باطل اقدام کرد. اوایل سال ۱۳۶۵ به مدت یک ماه به دوره‌ آموزش نظامی رفت و سپس به جبهه اعزام شد. وی پس از عملیات کربلای چهار چندین ماه در جبهه حضور داشت و با دشمنان ایران اسلامی در ستیز بود و خود را برای مبارزه جانانه با دشمن بعثی آماده می‌کرد.

سهرا سرانجام در دوم بهمن سال ۱۳۶۵ در منطقه‌ عملیاتی کربلای پنج (شلمچه) به شهادت رسید. پیکر پاکش را به شهرستان ملکان انتقال دادند و پس از تشییع باشکوهی در همان جا به خاک سپردند.

انتهای پیام/