جهادگر خراسانی، نابغه مهارتهای فنی مهندسی در دفاع مقدس
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، جهادگر شهید «محمد محمدی» در سال ۱۳۳۷ در شهرستان نیشابور دیده به جهان گشود و اگرچه به دلیل مشکلات اقتصادی نتوانست تا مدارج عالی تحصیلی پیش برود و از همان کودکی ناچار شد تا برای کمک به معیشت خانواده به امور مختلف بپردازد اما در این راه نیز اراده مصمم و عزمی راسخ داشت؛ تا جایی که برای انجام امور ساختمانی و کار در پروژه‌های راهسازی به شهرهای مختلف همچون قم، ساوه و کرج مسافرت می‌کرد و به موازات این جهد مؤثر، به تحصیل و فراگیری علوم هم مشغول بود.
سفرهای بسیار و حضور در پروژه‌های عمرانی گوناگون در سراسر کشور به زودی زمینه آن را فراهم کرد که محمد در سن ۲۰ سالگی با اندیشه متعالی امام خمینی (ره) و آرمان‌های انقلاب اسلامی آشنا شود و بر همین اساس، علاوه بر اینکه در تظاهرات و راهپیمایی ملت اسلام‌خواه ایران در شهرهای مختلف شرکت می‌کرد، سخنرانی‌ها و اعلامیه‌های امام راحل را در شهر و دیار خود نیز منتشر و توزیع می‌کرد.
شهید محمدی با آغاز جنگ تحمیلی و از همان روزهای نخست، بلافاصله عازم جبهه‌های نبرد حق علیه شد و درحالی که از مرخصی و بازگشت به زادگاهش نیز امتناع می‌ورزید، مدت زیادی را در جبهه‌ها ماند. دو بار مجروحیت از ناحیه دست راست و پا و نائل آمدن به توفیق جانبازی از دیگر افتخارات این شهید عالیقدر است که در همین ایام متوالی حضور در خطوط مقدم حاصل شد و هربار بلافاصله پس از سپری شدن دوره مداوا، همرزمان شهید محمدی او را مصمم‌تر از قبل در کنار خود حاضر می‌دیدند.
استعداد و مهارت فوق‌العاده این شهید والامقام در جوشکاری با حضور در گردان های جهاد سازندگی خراسان در مسیر درست و بهینه قرار گرفته بود و بر همین اساس، او در بسیاری از پروژه‌های مهندسی رزمی جنگ، نقش مؤثر و ممتازی ایفا نمود؛ تا جایی که در سالهای پایانی عمر بابرکتش به سمت معاونت مهندسی رزمی تیپ نیز منصوب شد تا اینکه سرانجام در تاریخ ۶ آبان ۱۳۶۶، در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت مستقیم ترکش خمپاره به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیت‌نامه جهادگر شهید محمد محمدی:
از پدر و مادرم انتظار دارم که مرا به شاه شهیدان امام حسین (ع) ببخشند و از شهادتِ من ناراحت نباشند و همچنین از براداران و خواهران عزیزم و تمام دوستان و آشنایان هم همین انتظار را دارم. بدانید که من با چشم باز این راه را انتخاب کردم و از تمامی شما می‌خواهم که راه مرا ادامه دهید و نگذارید غارتگران کافر، به اسلام و مسلمین بتازند و نگذارید خون پاک شهیدانمان به هدر رود. خداوند به امام امت عمر زیاد عطا فرماید و پیروزی را نصیب رزمندگان اسلام کند.
من به یاری خدا، با یاد امام زمان (عج) و در عشق به مولایم حسین بن علی (ع) به‌عنوان جهادگر به خدمت در راه اسلام عزیز و به یاری رزمندگان اسلام مشغول به کار کوچکی هستم که امیدوارم با انجام این کار ناچیز، خداوند از گناهانم درگذرد و آخر عمر مرا شهادت در راه خودش قرار دهد زیرا من که لایق شهادت نیستم و حصول این توفیق، تنها در گرو عنایت خاصه ذات حق‌تعالی است.
انتهای پیام/
