عملیات «بیت‌المقدس»؛ تجلی امداد الهی
گروه استان‌های دفاع‌پرس – قاسم الازمنی؛ عملیات «بیت‌المقدس» تنها یک ماه بعد از عملیات پیروزمندانه «فتح‌المبین» در دهم اردیبهشت تا سوم خرداد سال ۱۳۶۱ انجام شد.
فرماندهان و دلیرمردان ارتش و سپاه در جریان این عملیات، لحظه‌ای به استراحت و سرکشی به خانواده‌های خود، جهت تجدید روحیه، رسیدگی به مشکلات مالی و بیماری آن‌ها فکر نکردند و صرفاً به این موضوع اندیشیدند که به تکلیف الهی خود در مقابل دشمن آماده و تا به دندان مسلح، عمل کنند.
کارشناسان نظامی جهان اعلام می‌کنند؛ برای انجام هر عملیات آفندی متوسط، حداقل به ۶ ماه زمان برای مطالعه، بررسی، شناسایی، تأمین و جابه‌جایی نیرو و تجهیزات نظامی نیاز است؛ ولی رزمندگان ارتش و سپاه، با توکل به خداوند متعال و تلاش شبانه‌روزی خود، در مدت ۹ ماه، چهار عملیات بزرگ «ثامن‌الائمه»، «طریق‌القدس»، «فتح‌المبین» و «بیت‌المقدس» را انجام دادند.
رژیم بعث عراق آخرین تدابیر و تجریبات ارتش‌های جهان و همچنین امکانات و تجهیزات زیادی را برای پدافند از «خرمشهر» به‌کار گرفته بود، به‌نحوی که «صدام» اعلام کرده بود: «اگر ایران خرمشهر را پس بگیرد، من کلید «بصره» را به آن‌ها خواهم داد.» رادیو دولتی انگلیس نیز شامگاه نهم اردیبهشت سال ۱۳۶۱ اعلام کرده بود: «چنانچه ایرانیان درصدد بازپس گرفتن خرمشهر برآیند، سخت‌ترین «گردو» را برای شکستن برگزیده‌اند» که این اظهارات، نشان از غفلت آن‌ها بر توجه و عنایت خاص خداوند متعال نسبت به بندگان خاص خود بود.
اهمیت منطقه عملیات «بیت‌المقدس» به حدی بود که سپاه سوم عراق با ۳۶ هزار نیروی پیاده، ۴۱ گردان زرهی، ۳۸ گردان مکانیزه و ۵۳۰ توپخانه از این منطقه محافظت می‌کرد و مصمم بود که به هر نحو ممکنی از منطقه دفاع کند. ضمن آن‌که عوارض زمین و وجود چهار مانع طبیعی، به‌عنوان مزیت در ایجاد پدافند بر آن‌ها محسوب می‌شد.
وجود عوارض طبیعی و استحکامات ایجاد شده دشمن، نمی‌توانست در مقابل اراده آهنین رزمندگان خللی ایجاد کند؛ چراکه علی‌رغم تمام این سختی‌ها، آن‌چه که یک نیروی رزمنده معتقد به آن می‌اندیشد، انجام وظیفه است؛ بنابراین عملیات «بیت‌المقدس» در ساعت در ۳۰ دقیقه بامداد روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۳۶۱ با رمز «بسم‌الله الرحمن الرحیم، بسم‌الله القاسم الجبارین، یا علی ابن ابی طالب (ع)» آغاز شد.
درگیری و مقاومت سرسخت دشمن از شروع عملیات تا هجدم همین ماه ادامه داشت که این امر نشان از آمادگی دشمن بود؛ اما پس از آن با عنایت خداوند متعال و استمرار رزمندگان در حرکت و تحمل مشکلات و مقاومت در مقابل آتش‌های سنگین دشمن، عقب‌نشینی تدریجی آنان آغاز شد.
طی ۲۵ روز عملیات «بیت‌المقدس»، اسارت ۱۹ هزار و ۷۰۰ نفر (بیش از ۲۷ درصد از اسرای دشمن در هشت سال دفاع مقدس)، حدود ۵ هزار و ۴۰۰ کیلومتر مربع از اراضی اشغال‌شده، از جمله شهر‌های «خرمشهر»، «هویزه»، «پادگان حمید» و «جاده اهواز – خرمشهر» آزاد شدند. همچنین شهر‌های «اهواز»، «حمیدیه» و «سوسنگرد» از تیررس توپخانه دشمن خارج شدند.
پیام حضرت امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه «خرمشهر را خدا آزاد کرد» مؤید آن است که دستاورد‌های عملیات «بیت‌المقدس»، با توجه به کمیّت و کیفیت نیرو‌ها و همچنین تجهیزات نظامی رژیم بعث عراق مستقر در منطقه، به‌خصوص «خرمشهر»، خارج از توان نیروی انسانی بود و تنها امداد الهی می‌توانست این نتایج خارج از تصور را در راستای توکل و تلاش دلیرمردان به‌وجود آورد که این‌چنین نیز شد.
انتهای پیام/
