دولت جمهوري اسلامي ايران در نامه‌هاي بعدي خود در تاريخ‌هاي 18 و 24 مارس 1988 (26 اسفند 1366 تا فروردين 1367) اعلام كرد كه مناطق كردنشين ايران نيز مورد حمله شيميايي عراق قرار گرفته است. در پي اين مكاتبات در تاريخ 25 مارس 1988(5 فروردين1366) هياتي از كارشناسان از سوي دبيركل سازمان ملل متحد تعيين و جهت تحقيق در مورد ادعاهاي ايران به منطقه اعزام گرديد.
هم چنين دولت عراق نيز در 5 آوريل 1988 (16 فروردين 1367) طي نامه‌اي به دبيركل ادعا كرد كه دولت جمهوري اسلامي ايران بر عليه نيروهاي عراقي از سلاح‌هاي شيميايي استفاده كرده و در اين رابطه در خواست اعزام هياتي به بغداد را نمود تا از مصدومين مربوطه معاينه و تحقيق به عمل آورند.
گزارش هيات تحقيق و نامه دبيركل شوراي امنيت:
هيات مزبور پس از سفر به دو كشور ايران و عراق و تحقيق در مورد كاربرد سلاح‌هاي شيميايي نهايتاً در تاريخ 14 آوريل 1988 (26 فروردين 1367) گزارش خود را تسليم دبيركل كرد و دبيركل نيز گزارش مزبور را به همراه نامه‌اي به شوراي امنيت ارسال داشت. (سند شماره 19823/s)
در قسمتي از نامه دبيركل به شوراي امنيت آمده است:
1ـ با كمال تاسف و نگراني دبيركل به اطلاع شوراي امنيت مي‌رساند كه علي رغم درخواست هاي متعدد بين‌المللي و محكوميت گسترده جهاني، سلاح‌هاي شيميايي كماكان در نزاع بين ايران و عراق مورد استفاده قرار گرفته و در اين ارتباط پروتكل 1925 ژنو نقض گرديده است و متاسفانه كاربرد اين گونه سلاح‌ها روز بروز گسترش مي‌يابد.
اين تاسف از ملاحظه نتيجه گزارش تحقيق هيات كارشناسي اعزامي دبيركل به منطقه حاصل شده است.
2ـ يادآوري مي‌نمايد كه دبيركل قبلاً و در تاريخ‌هاي مارس 1984 (اسفند 1363) و آوريل 1985 (ارديبهشت 1364) و فوريه مارس 1986 (اسفند 64 و فروردين 1365) و آوريل مي 1987 (فروردين و ارديبهشت 1366) هيئت‌هايي براي تحقيق در مورد كار برد سلاح‌هاي شيميايي به منطقه اعزام كرده است.
3ـ هئيت اعزامي در گزارش سال 1987 خود اعلام داشته بود كه هيات از نظر فني نمي‌تواند كمك قابل توجهي به سازمان ملل متحد در جهت جلوگيري از كاربرد اين گونه سلاح‌ها بنمايد، بلكه سازمان بايد از طريق يك تلاش متمركز سياسي نسبت به جلوگيري از كاربرد جنگ افزارهاي شيميايي و نقض پروتكل 1925 ژنو اقدام نمايد.
4ـ دبيركل با تاسف عميق و فراوان گزارش آخرين هيات تحقيق اعزامي به منطقه را كه در تاريخ 14 آوريل 1988 واصل شده و طي آن اعلام گرديده كه كاربرد سلاح‌هاي شيميايي در جنگ ايران و عراق كماكان ادامه داشته و در روزهاي اخير به طور گسترده‌اي مورد استفاده قرار گرفته به اطلاع شوراي امنيت مي‌رساند.
5ـ هيات كارشناسان تاييد نموده‌اند كه سلاح‌هاي شيميايي در هر دو كشور ايران و عراق مورد استفاده قرار گرفته است. همان طور كه دبيركل در گزارشات قبلي خود به اطلاع شوراي امنيت رسانده است، اين اقدامات نقض پروتكل 1925 ژنو مي‌باشد كه براي بيش از 60 سال به عنوان يك سند معتبر، اميد بخش آرزوهاي بشري در جلوگيري از كاربرد سلاح هاي شيميايي بوده است. اين اقدامات بيانگر اين واقعيت مي‌باشد كه جامعه جهاني مي‌بايست با اقدام فوري و هماهنگ و متمركز سياسي خود نسبت به منع كاربرد اين گونه سلاح‌هاي غير انساني اقدام نمايد.
شوراي امنيت پس از دريافت نامه دبيركل و گزارش هئيت كارشناسان در تاريخ 6 ماه مه 1988 برابر با 20 ارديبهشت 1367 مبادرت به صدور قطعنامه 612 نموده كه روز نهم مه 198«ارديبهشت 1367» به اتفاق آرا تصويب شد.
متن قطعنامه بدين شرح مي باشد:
با توجه به گزارش 25 آوريل 1988 هيات اعزامي از طرف دبيركل براي تحقيق درباره استعمال سلاح‌هاي شيميايي در منازعه بين جمهوري اسلامي ايران و عراق؛ با ابراز وحشت از نتايج (تحقيق) هيات كه سلاح‌هاي شيميايي همچنان در منازعه به كار مي‌رود و اين كه استفاده از آنها حتي به ميزان شديدتر از گذشته صورت گرفته است:
1- ضرروت فوري رعايت دقيق پروتكل منع استفاده از گازهاي خفه كننده، سمي يا گازهاي ديگر و سلاح‌هاي ميكروبي را كه در 17 ژوئن 1925 در ژنو امضا گرديد، تاييد مي‌كند.
2- استعمال مداوم سلاح‌هاي شيميايي در منازعه بين جمهوري اسلامي ايران و عراق را كه با تعهدات مذكور در پروتكل ژنو مغاير است، به شدت محكوم مي‌كند.
3- انتظار مي‌رود هر دو طرف، طبق تعهداتشان در پروتكل ژنو، از به كاربردن سلاح‌هاي شيميايي درآينده خودداري كنند.
4- از كليه كشورها مي‌خواهد كه همچنان نظارت دقيق بر صدور مواد شيميايي كه براي توليد سلاح‌هاي شيميايي به كار مي‌رود، به طرفين منازعه اعمال يا برقرار نمايند.
5- تصميم مي‌گيرد كه موضوع را زير نظر داشته باشد، و اراده خود را نيز براي بررسي دوباره اجراي اين قطعنامه ابراز مي‌كند.
لازم به يادآوري است كه شوراي امنيت در حالي به اين صراحت از تاييد و محكوم ساختن استفاده وسيع عراق از تسليحات شيميايي خودداري ورزيده كه رسانه‌هاي بين المللي با ديدار از حلبچه و مصاحبه با شاهدان عيني، حملات شيميايي عراق را تصديق و تصاوير آن را در سطح وسيعي منتشر ساخته بودند.
پايان
