به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، رزمندگان لشکر فاطمیون، سربازان دلیری هستند که خود را پیرو ولایت فقیه، امام خمینی (ره) و حضرت آیتالله امام خامنهای (مدظلهالعالی) میدانند. رزمندگانی که سلاح اصلیشان اعتقاداتشان و رمز موفقیتشان «لبیک یا زینب (س)» است. رزمندگانی که آمادگی دارند تا در هرجایی از جهان که به مسلمانی ظلم میشود، وارد عمل شده و به حمایت از وی بپردازند.
در راستای شناساندن این رزمندگان دلیر به عموم جامعه، خبرنگار دفاع پرس گفتوگویی را با یکی از رزمندگان دلاور این لشکر صورت داده است. بخش اول این گفتوگو را میتوانید در اینجا بخوانید.
در ادامه، قسمت دوم و پایانی این گفتوگو آمده است.
دفاع پرس: چه چیزی رزمندگان جبهه مقاومت را از دیگر نظامیان تا به دندان مسلح جهان متمایز ساخته است؟
همراه با نیروهای روسی که به عنوان ابرقدرت شرق شناخته میشود در سوریه بودیم. نیروهای روسی از ما میپرسیدند شما وقتی حمله میکنید چه چیزی میگویید که دشمن فرار میکند؟ میگفتیم که ما «لبیک یا زینب» میگوییم، نیروهای روسی گفتند که باید این جمله را به ما هم یاد بدهید، وقتی که «لبیک یا زینب» را یاد گرفتند چون لهجه خودشان را داشتند خیلی با سختی این جمله را فریاد میزدند و حمله میکردند و واقعا هم برایشان اثربخش بود.
اول ماه رمضان سال گذشته، حدود 600 نفر عامل انتحاری برای گرفتن یک منطقه که جزو استراتژیکترین منطقههای سوریه بود، به ما حمله کردند. یعنی اگر این منطقه سقوط میکرد، حلب اصطلاحاً قیچی میشد و محکوم به سقوط بود؛ همچنین با توجه به سلاحهایی که میتوانست به دمشق برسد، عملاً این شهر هم سقوط میکرد و تدمر هم قیچی میشد. در این منطقه ما از هرگونه سلاحی برخوردار بودیم. ما اینجا در ایران الحمدلله موشک و قدرت داریم. در آنجا هم ما همه نوع تسلیحاتی را داشتیم، نزدیک به 80 فروند تانک T92 ضدموشک و همراه با هواپیماهای روسی، موشک فجر 3، کاتیوشا و... وجود داشت. دوربینی داشتیم که تا 20 کیلومتر در مواضع دشمن را میتوانستیم رصد کنیم، اما آن کسی که پشت دوریبن نشسته بود به ما خیانت کرد و ساعت 12 شب به داعشیها پیامک داده بود که «ما دوربین را خاموش کردیم، شما عملیات خود را شروع کنید.» در این لحظه بود که 600 عامل انتحاری به همراه تانک و سایر ادوات خود به طرف ما حمله کردند که ما در این حمله حدود هشت شهید در اثر انفجار عوامل انتحاری دادیم و پنج شهید هم در میدان نبرد دادیم که راننده من در آنجا شهید شد و اسم من نیز اشتباهاً جزو شهدا اعلام شد و برایم مجلس هم گرفتند، (در واقع یکبار من مفقودالأثر شدم و یک بار هم شهید شدم.) دلیل این موضوع این بود که کار به جنگ ما تن به تن رسید و ما با چاقو و کلاشینکف جنگیدیم؛ لذا نتوانستیم از هیچکدام از موشکهایمان استفاده کنیم؛ چون آنها وارد سنگرهای ما شده بودند و ما نمیتوانستیم با موشک سنگرهای خودمان را بزنیم. در آنجا اگر 600 نفر داعشی بود، 100 نفر از بچههای خودمان هم حضور داشتند.
لازم است این را هم بگویم که اگر ما بیرون از مرزها نجنگیم از کیان اسلامی و امالقرای جهان اسلامی نکنیم، اگر دشمن وارد همدان یا کرمانشاه شد، اینها بین مردم پخش میشوند و در آن صورت با موشک چه کاری میتوانیم بکنیم؟ اگر با موشک بزنیم، تأسیسات خودمان نابود میشود و مردم خودمان تلفات میدهند.
دفاع پرس: آیا لشکر فاطمیون آمادگی انجام مأموریت در سایر نقاط جهان را نیز دارد؟
امام خمینی (ره) فرمودند «جنگ ما جنگ عقیده است و جغرافیا و مرز نمیشناسد». هرجایی که مظلومی نیاز به کمک داشته باشد، ما آنجا حاضر میشویم و کمکش میکنیم. «ابوحامد» فرمانده شهید فاطمیون گفته بود اگر در قلب آمریکا مسلمان نیاز به کمک داشته باشد، ما باید در صف اول کمک به او باشیم.
آن چیزی که ایران را به اقتدار، عظمت و شکوه رساند، این دولتها نبود. یک زمانی ایران هم دولت داشت و هم به ظاهر قدرتمند بود؛ ولی یک سرباز خارجی به او زور میگفت. آن کسی که حکومت 2 هزار و 500 ساله شاهنشاهی را در ایران نابود کرد و سپس ایران را به این عظمت رساند، ولایت فقیه بود؛ لذا همه شیعیان باید زیر پرچم همین پرچمدار جمع بشوند تا این نظام تقویت بشود.
دفاع پرس: رزمندگان لشکر فاطمیون خود را فرمانبر چه کسی میدانند؟
در میدان نبرد
ما دیدیم که برخی از رزمندگان قبل از حمله میگفتند «سید! اگر ما برنگشتیم، سلام
ما را به آقا (حضرت آیت الله خامنهای) برسان و بگو آن چیزی که این قلبها و قدمها را به حرکت درآورده،
دولتها و اشخاص نیستند، بلکه این دستور شما (ولی فقیه) است که قلبها و قدمها را
به حرکت درآورده و ما اینجا در میدان میجنگیم، سر و جان ما به قدای شما».
شهدا در واقع سبب عزت و افتخار همه مسلمانان و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران هستند و ما شهدا را خیلی یاد کردیم؛ اما از کسانی که این شهدا را تربیت کردند، یادی نکردیم. «ابوحامد»، «فاتح»، «سید حسن حسینی (سید حکیم)» و... را همه ما میشناسیم؛ کسانی که روزهای اول رفتند، از جمله «ابوحامد» که بچهها را جمع کرد، تا لشکر فاطمیون را در ابتدا تیپ بود، تشکیل داد. باید از آنها هم یادی کنیم.