گروه حماسه و جهاد دفاعپرس- مونا معصومی؛ زمانی که از توطئههای دشمن پس از پیروزی انقلاب بحث به میان میآید، تمام توجهها به جبهههای جنگ جنوب در سالهای ۵۹ تا ۶۷ جلب میشود. در حالی که قبل از آغاز جنگ رسمی ایران و عراق، مساله اصلی کشور، ناامنی در کردستان بود. پس از پیروزی انقلاب، گروههای ضد انقلاب اعم از کوملهها، دموکراتهای، مجاهدین خلق و ... برای جدا کردن کردستان از ایران شروع به فعالیت کردند. تنها کسی که توانست در آن بحبوحه به کردستان برود و امنیت پایدار کردستان در آنجا ایجاد کند، شهید بروجردی بود. وی با تشکیل سازمان پیشمرگان کرد مسلمان و اعتماد به مردم بومی، مردم را از ضدانقلاب جدا کرد. این شهید بزرگوار با وجود فعالیتهای فرهنگی و نظامی که در سالهایش پیش از انقلاب تا لحظه شهادت انجام داده، در میان نسل امروز گمنام مانده است. در بخش نخست گفتوگوی خبرنگار ما با سردار محمد آقامیر و سردار اکبر براتی از همرزمان شهید بروجردی، در خصوص نحوه مدیریت گروه توحیدی صف، مسئولیت این گروه در حفظ امنیت جان امام (ره) تا اهمیت الگوگیری نسل امروز از شهید بروجردی مطرح شد. در بخش پایانی این گفتوگو به فعالیتهای فرهنگی شهید بروجردی و بیان خصوصیات بارز شخصیتی این شهید بزرگوار پرداخته شد که در ادامه میخوانید:
بروجردی تربیت یافته فرهنگ دین بود
دفاعپرس: چطور شد که شهید بروجردی برای حفاظت از جان امام (ره) انتخاب شد؟
سردار آقامیر: سال ۵۸ در کمیته استقبال از امام (ره) با بروجردی آشنا شدم. همان سال بروجردی وارد پادگان ولیعصر شد. بروجردی آن زمان علاوه بر عضویت در سپاه، عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی هم بود. وقتی امام فرمان دادند که پاسدارها نباید عضو گروههای سیاسی باشند، بروجردی نخستین کسی بود که از سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی استعفا داد. برخی از او میخواستند که از سپاه استعفا بدهد، اما حضور خودش را در سپاه موثرتر میدانست.
آن زمان دوستان بروجردی در پادگان خلیج بودند، به هیچ کدام نگفت که به پادگان ولیعصر بیایید. او یک موتور ۱۱۰ داشت که با آن رفت و آمد میکرد. برخی به وی پیشنهاد دادند که از اموال مصادرهای استفاده کند، اما بروجردی نپذیرفت و در جوابشان گفت که این کار خلاف شرع است.
منزل بروجردی قبل از انقلاب در چهارراه سیروس بود و تا سالها بعد از شهادتش، خانوادهاش در آنجا ساکن بودند. او حاضر نشد از اموال دولتی برای خودش بردارد. پس از شهادت بروجردی، همسرش راهش را ادامه داد. او هم حاضر نشد که از اموال بیت المال به وی خانهای بدهند. وقتی سال ۷۰ به منزلشان رفتم، شیشه خانهشان شکسته و یک اتاقشان رنگ نشده بود.
بروجردی تربیت یافته فرهنگ دین بود. او پایمنبر شهید مطهری مینشست و ادای روشنفکری در نمیآورد. شهید مطهری نیز به بروجردی اطمینان داشت. وقتی بحث استقبال از حضرت امام (ره) مطرح شد، مسعود رجوی در شورای انقلاب طرح حفاظت از جان امام (ره) را اعلام کرد. شهید مطهری گفت: «من نمیتوان جان امام را به مسعود رجوی بسپارم.» شهید عراقی، به جهت اخلاص بروجردی، وی را برای حفاظت از جان امام به شهید مطهری پیشنهاد داد.
بروجردی خط سازش را خوب میشناخت
دفاعپرس: چه خصوصیات اخلاقی در بروجردی بود که هر کس بعد از یک دیدار شیفته شخصیت او میشد؟
سردار آقامیر: بروجردی نخبه استعدادیابی بود. او استعداد افراد زیادی را کشف کرد که بعدها در جنگ خدمت کردند و برخی نیز به شهادت رسیدند. شهید شیرودی پس از آشنایی با بروجردی، فعالیتهایش گسترده و شناخته شد. شبی شهید شیرودی با فرماندهاش در کرمانشاه درگیر لفظی پیدا میکند. او آوازه شهید بروجردی را شنیده بود، به همین خاطر نزد او آمد تا مسائل را حل و فصل کند. همان شب آنها جلسهای گذاشتند. پس از جلسه، شهید بروجردی به من دستور داد تا یک ماشین لندرور و یک کلت به شهید شیرودی بدهم. از آن پس شیرودی مرید بروجردی شد. هر زمان بروجردی کار داشت، شیرودی به سرعت خودش را میرساند. اعتماد به اطرافیان، یکی از خصوصیات بارز اخلاقی شهید بروجردی بود.
بروجردی بصیرت عمیق داشت و دشمن شناس بود. منافقین و خط سازش را خوب میشناخت. او مقابل خط سازش در کردستان ایستادگی کرد. وی برای پیشبرد فعالیتهایش حتی از طرف برخی سیلی هم خورد، اما باز هم در کردستان ماند. برخی با بروجردی مخالف بودند. کوملهها و دموکراتها تا ۲۰ کیلومتری کرمانشاه رسیده بودند. بروجردی گفت: باید برویم با اینها مبارزه کنیم. برخی مخالفت کردند. شهید بروجردی ساعتها با این افراد جلسه گذاشت تا اهمیت عملیات را درک کنند. بروجردی با این مشکلات توانست کردستان را نجات دهد.
درسهای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را به مراکز آموزشی ببریم
دفاعپرس: چه خصوصیاتی در شخصیت بروجردی بود که امروز میتوانیم از آنها بهرهبرداری کنیم؟
سردار آقامیر: بزرگ و قهرمان شدن یک شبه به دست نمیآید. گام به گام باید پیش رفت. اگر جوانان میخواهند در خانواده و جامعه اثربخش باشند باید از نوجوانی خودشان را پرورش دهند. بروجردی در زندگیاش سخت کوشی کرد تا به قله رسید.
ما امروز برای زنده نگه داشتن انقلاب، به احیای فرهنگ و تفکر شهدا احتیاج داریم. ما شهدا را آن طوری که بودند باید بشناسانیم. برخی در محل کار و در خلوت رفتار متفاوتی دارند، اما شهید بروجردی اینگونه نبود. در خانه، محل کار، با همسر، هنگام فرماندهی و ... تغییری در رفتارش ایجاد نمیشد.
وی در مقابل مردم کرد، متواضعانه برخورد میکرد. من گاهی به وی میگفتم «آقای بروجردی اینقدر به کردها سند و نامه ندهید، بعدها مشکل ساز میشود». وی پاسخ میداد: «همه چیز را بزرگ ببینید. اعتماد کنید. اینها هم مثل شماها هستند.»
جدا کردن کردستان از ایران، تئوری استکبار قبل از شروع جنگ بود. بروجردی و یارانش با استقامت در برابر خط سازش ایستادند تا سرانجام توانستند که نقشههای دشمن برملا کنند. مردم کردستان علاقمند به انقلاب و امام (ره) بودند، ولی امنیت میخواستند، بروجردی و یارانش امنیت را به آنها بازگرداندند.
سازمانهای مرتبط با موضوع دفاع مقدس، وظیفه احیای فرهنگ شهدا را دارد. ضمن اینکه تصاویر شهدا را باید زنده نگه داریم، فرهنگ و حضورشان در صحنه مبارزاتی را هم باید احیا کنیم. از سوی دیگر برای معرفی شهدا بزرگنمایی نکنیم، آنها را همانطور که بودند، بگوییم.
به جوانانمان مقلد بودن را یاد ندادیم. زمانی که تلویزیون بیانات امام خمینی (ره) را پخش میکرد، بروجردی دو زانو مینشست و به سخنان امام گوش میکرد. نه امام، وی را میدید و نه کسی دیگری در اتاق بود. عشق به ولایت و مرجعیت در آشکار و پنهانش یکی بود. امروزه برخی نزد رهبر معظم انقلاب که میروند به گونهای رفتار و صحبت میکنند و در خلوتشان به نوعی دیگر.
یکی دیگر از خصوصیات شهید بروجردی بیتفاوت بودن نسبت به سمتها بود. وی هنگام شهادت هیچ سمتی نداشت. رفتار و مسئولیت پذیری بروجردی در دوران فرماندهی و زمانی که مسئولیت نداشت، یکسان بود. بروجردی سواد دانشگاهی نداشت، اما دکترین امنیت پایدار را در جمهوری اسلامی نهاینه کرد. این رفتار برعکس برخورد برخی مدیران امروزی است که وقتی میز و سمت را از آنها میگیرند، رفتار و عملشان تغییر میکند.
در حوزه مدیریت، جهت عبور از بحرانها و در موضوع مقابله با دشمن و ایستادگی در برابر خط سازش، در رفتار مناسب با خانواده و ... نیاز به تفکر و اندیشه بروجردیها داریم. اگر فرهنگ شهدا در آموزش مدرسه، دانشگاه و حوزه علمیه رفت، میتوانیم از فرهنگ انقلاب دفاع کنیم. در مدارس علمیه ما از فرهنگ شهادت گفته نمیشود. در دانشگاهها هم ۲ واحد درس دفاع مقدس هست که آن هم جدی گرفته نمیشود.
فعالیتهای بروجردی در کردستان ۸۰ درصد فرهنگی و ۲۰ درصد نظامی بود
دفاعپرس: شهید بروجردی را نباید تنها از بعد نظامی دید. وی چه فعالیتهای فرهنگی در کردستان داشت؟
سردار آقامیر: زمانی که به کردستان رفتیم، اختلاف بین سنی و شیعه زیاد بود. گروه قبلی که برای حل مشکلات به آنجا رفتنه بودند، نظامی برخورد کرده بودند. بروجردی باید در چنین فضایی میرفت و آرامش ایجاد میکرد. او در ابتدا به مردم اعتماد کرد. از سوی دیگر به دنبال حاشیهپردازی نسبت به شیعه و سنی نبود. فعالیتهای وی از نظر فرهنگی و اجتماعی ۸۰ درصد و از نظر نظامی – امنیتی ۲۰ درصد بود.
او نیمههای شب به خوابگاهها میرفت تا با مردم صحبت کند و آنها را به انقلاب برگرداند. همچنین به دبیرستانها و مدارس میرفت و جلساتی برگزار میکرد. استراتژی شهید جداسازی مردم از ضد انقلاب بود و این استراتژی امنیتی است که نباید وقتی در جامعه اتفاقی میافتد، همه را به چشم ضدانقلاب ببینیم، زیرا با این کار به دشمن کمک کردهایم.
سردار براتی: شاید برای مردم سوال پیش بیاید که چطور گروههای نظامی برای یک شهر فرماندار و مسئول انتخاب میکردند. باید بگویم که آن زمان وزارت کشور بر منطقه تسلط نداشت. ناطق نوری اختیار تام به بروجردی داده بود. بروجردی یک فرد را که برای مسئولیتی انتخاب میکرد، مسئولین دولت هم به وی حکم میدادند. به عنوان مثال سردار ایزدی استاندار کردستان شد، وزیر کشور به وی حکم داد. ناصر کاظمی به عنوان فرماندار پاوه انتخاب شد و حکم گرفت. آنها با دیدگاههای سپاه هماهنگ بودند و مسائل قانونی را هم با دقت رعایت میکردند. نیروها و فرماندهان سپاه، مسئولین نظام و مردم کرد، شهید بروجردی را خیرخواه نظام و انقلاب میدانستند.
انتهای پیام/ 131