گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ این روز‌ها صحبت از تمدید تحریم‌های به اصطلاح فلج‌کننده آمریکا علیه ایران است؛ تحریم‌هایی که در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ تصویب و در مرداد ۱۳۹۷ اجرایی شد. آمریکا با اعمال این تحریم‌ها به دنبال آن بود تا بلکه از این طریق کل اقتصاد ایران از هم فروبپاشد و مردم ایران با فشار بر دولتمردان کشورمان، آن‌ها را وادار به مذاکره مستقیم با آمریکا کرده و این‌گونه ایران مجدداً به نوعی جزو مستعمرات آمریکا قرار گیرد.
این در حالی است که طی این مدت هرچند آمریکا بر حفظ تحریم‌های فلج‌کننده علیه ایران اصرار دارد، اما اقتصاد کشورمان همچنان پابرجاست و این نشان از ناکامی تحریم‌های فلج‌کننده داشته است. گرچه تحریم‌ها بی‌تأثیر نبوده، ولی آن‌چه اکنون در خصوص نابسامانی اقتصادی کشور دیده می‌شود، بیشتر ناشی از بی‌تدبیری و سوء مدیریت بوده است تا اثر وضعی تحریم‌ها؛ لذا این موضوع موجب شده تا صندوق بین‌المللی پول در گزارشی اعلام کند که صادرات نفت ایران اگر در سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۴۹۰ هزار بشکه در روز بوده و در سال ۲۰۲۰ به روزانه ۶۴۰ هزار بشکه افزایش یافته؛ این رقم در سال ۲۰۲۱ به روزانه ۷۷۰ هزار بشکه خواهد رسید.
پس این نشان می‌دهد از یک سو تحریم‌های فلج‌کننده، بی اثر بوده و از سوی دیگر در حالت کلی در بخش‌هایی مانند صنعت موشکی -که امروز صحبت از برجام موشکی هم می‌شود-، موجب شده به خودکفایی دست یابیم. قدرت صنعت موشکی کشورمان در حدی است که می‌تواند از فاصله‌ای حتی دو هزار کیلومتری به صورت نقطه‌زن به هدف اصابت کرده و آن را منهدم سازد.
اگرچه افراد نخبه‌ای مانند شهید حسن طهرانی‌مقدم را دیگر در جمع یاران انقلاب نداریم، اما توانمندی موشکی ایران که با دانش و مهارت این افراد به دست آمده، کارآمدی این صنعت را دو چندان کرده است.
البته دستیابی به این مهم در شرایطی حاصل شده که بیش از ۴۰ سال است ایران از سوی آمریکا و متحدان آن تحریم بوده است به نحوی که در دوران دفاع مقدس برای تهیه مهمات، مجبور به خرید از دلال‌های اسلحه آن هم با قیمت‌های گزاف بودیم. پس تحریم‌های اعمالی آمریکا علیه ایران و تمدید آن موضوع جدیدی نیست.
از سوی دیگر اهمیت خودکفایی در این حوزه، زمانی بیشتر نمایان می‌شود که بدانیم ۵۹ درصد بازار جهانی فروش تسلیحات در اختیار ایالات متحده آمریکا قرار دارد و با فروش این حجم بالای تسلیحات نظامی از سوی این کشور، پول‌های بسیاری از سرمایه‌های مردم کشور‌های دریافت‌کننده این سلاح‌ها روانه شرکت‌های بزرگ سازنده شده است.
بر این اساس با خودکفایی در این صنعت، علاوه بر جلوگیری از خروج میلیارد‌ها دلار ارز از کشور، توانستیم برای کشورمان تولید قدرت کنیم به نحوی که این قدرت امروز محلی برای «چانه‌زنی» در مذاکرات سیاسی شده است؛ زیرا قدرتِ به‌وجود آمده موجب هراس بیگانگان می‌شود.
انتهای پیام/ 231
