نمود زنانِ مقاومت در دوران دفاع مقدس
گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ فرشته افشردی؛ اسلام با ظهور خود به «زن»، شخصیت، آزادی و استقلال اجتماعی بخشید. رهبر معظم انقلاب اسلامی، چندی پیش در دیدار بانوان فرهیخته و مادران شهدا فرمودند: «در ارزش‌گذاری اسلامی و انسانی، هیچ تفاوتی میان جنس زن و مرد نیست.» (۱)
به اذعان معظم‌له، حقوق و تکالیف زن و مرد در اسلام متفاوت، اما متعادل است و این تعادل هماهنگ با طبیعت زنانه و مردانه آنهاست که بر مسئولیت‌پذیری فردی در خانه و اجتماع تأثیرگذار است.
یکی از کار‌های مهمی که زنان انجام می‌دهند، کمک به حفظ کیان خانواده است؛ چون خانواده نخستین، اصلی‌ترین و مهم‌ترین پایگاه اجتماعی است. از دل خانواده کسانی بیرون می‌آیند که پایه‌های جامعه می‌شوند و مدیریت جامعه را برعهده می‌گیرند و کارمند، معلم، استاد، رئیس جمهور، وزیر و وکیل و... می‌شوند. در خانواده‌های با تربیت صحیح اسلامی، کسانی تربیت می‌شوند که به حفظ شعائر دینی و جلوگیری از رواج فساد و بی‌بند و باری در جامعه کمک می‌کنند. این، تنها یکی از تأثیرات حضور زنان در جامعه است.
امام خامنه‌ای در همان دیدار، در رابطه با تکالیف زن و مرد در جامعه فرمودند: «هر دو وظایفی یکسان، اما نقش‌ها و شکل‌های متفاوت دارند. به‌عنوان مثال در دفاع مقدس، زنان و مردان، هر دو، البته در نقش‌های متفاوت مکلَّف به دفاع بودند که زنان، اگر نه بهتر از مردان، حداقل مثل آنان به این وظیفه دشوار عمل کردند.»
یکی دیگر از کار‌های مهمی که زنان در جامعه انجام دادند، حضورشان در دفاع مقدس و پشتیبانی آن‌ها از رزمندگان اسلام بود که باعث پیشرفت‌های زیادی شد. آن‌ها به تبعیت از حضرت ام‌البنین (سلام الله علیها) _ که برای پشتیبانی از سپاه اسلام چهار پسر خود را به کربلا فرستاد و زمانی که خبر شهادت فرزندانش را آوردند، فرمود: «أولادی و من تحت الخضراء، کلُّهم فداء لأبی عبدالله الحسین (علیه‌السلام) / فرزندانم و هر که زیر آسمان است، فدای اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) باشد.)» _ و حضرت زینب (سلام الله علیها) که پس از واقعه کربلا در پاسخ به یزید فرمودند: «ما رأیتُ إلا جمیلاً/ چیزی جز زیبایی ندیدم.» و بر این مصیبت صبر کردند، پسران، برادران و همسران خود را به جبهه فرستادند و در مقابل خبر شهادت عزیزانشان در دفاع، حضرت زهرا (سلام الله علیها) و حضرت زینب (سلام الله علیها) را الگو قرار داده، صبر پیشه کردند و به خدا توکل کردند.
البته این تنها کاری نبود که زنان در دفاع مقدس انجام دادند. آن‌ها با صبوری‌هایشان درس مقاومت به فرزندانشان دادند و در تربیت آن‌ها به‌عنوان مادر، تمام تلاش خود را کردند تا در نتیجه آن، آستانه تحمل بچه‌ها بالا برود و بتوانند دوری خانواده را تحمل کنند. با وجود چنین بانوانی، همسرانشان می‌توانستند با خیال راحت به دفاع از کیان و وطن اسلامی خود بپردازند تا دشمن خیال تجاوز را از سرش بیرون کند.
همچنین زنان در آن دوره به‌دنبال کسب تخصص‌ها و مهارت‌هایی رفتند تا بتوانند بیشتر در پشت جبهه مؤثر باشند. برای مثال به‌دنبال کسب مهارت در زمینه پزشکی و پرستاری رفتند و در بیمارستان‌ها به مداوای مجروحان پرداختند. در اقدامی دیگر در پشت جبهه؛ زنان اگر خیاطی بلد بودند، برای رزمندگان لباس می‌دوختند و به رفوی لباس‌هایی که در جنگ پاره می‌شد، می‌پرداختند، نان می‌پختند، آذوقه برای رزمندگان درست می‌کردند و هر کاری از دستشان برمی‌آمد، انجام می‌دادند تا به رزمندگان کمک و آن‌ها را پشتیبانی کنند.
از این سخنان می‌توان این نتیجه را گرفت که در ارزش‌گذاری اسلامی و انسانی هیچ تفاوتی میان جنس زن و مرد نیست و برای هر دو طرف حق و تکلیف‌هایی وجود دارد که به تَبَع طبیعت مردانه و زنانه آن‌ها، متفاوت است. به دستور اسلام، حضور زنان در جامعه واجب، لازم و ضروری بوده و یکی از عرصه‌های حضور پررنگ زنان در جامعه، حضور و پشتیبانی آن‌ها در پشت جبهه دفاع مقدس بوده است.
البته همیشه کسانی بوده‌اند و هستند که بخواهند با تکیه بر چیز‌هایی که تنها با چشم ظاهری خود آن را می‌بینند، تأثیر و حضور زنان در جامعه را کمرنگ جلوه بدهند، اما نباید به این حرف‌ها توجه کرد و باید به تبیین صحیح و به‌موقع حضور زنان در جامعه و دفاع مقدس پرداخت.
۱) ۱۴ دی ۱۴۰۱
انتهای پیام/ 118
