اسدالله علم در خاطرات خود می‌نویسد: «در جلسه ۳۱ فروردین ۱۳۵۳ خانه‌های فرهنگ روستایی معلوم شد که روستا‌های ایران فقط ۴ درصد برق و ۱ درصد آب آشامیدنی مطمئن دارند.»