رزمندگان اسلام، هر ترکش درشت و به اصطلاح سخت و نخراشیده‌ای را «ترکش بربری» می‌نامیدند؛ آن‌ها همچنین برای تاول ناشی از گاز شیمیایی نیز اصطلاح «بوسه حوری» را به کار می‌بردند.

رزمندگان اسلام اصطلاح «با گریه آمدن» را زمانی به‌کار می‌بردند که یک بسیجی کم سن و سال، با التماس و گریه و زاری خود را به جبهه‌ها می‌رساند؛ همچنین آن‌ها اصطلاح برنامه پایانی را نیز برای پیرمرد‌هایی به‌کار می‌بردند که اگر آتش دشمن دامن آن‌ها را نمی‌گرفت، از سن و سال‌شان پیدا بود که به آخرین قسمت برنامه زندگی خود رسیده‌اند.

«بازی سرخ‌پوستی» اصطلاحی بود که پس از نوع خاصی از تک رزمندگان به دشمن، در جبهه‌ها رواج یافت و همچنین اصطلاح «بچه‌های ادوات» نیز در جبه‌ها به کسانی اطلاق می‌شد که کنجکاو، مقاوم و بانشاط بودند و هیچ‌کس جلودارشان نبود.

استقرار یک بلدوزر در نزدیکی دشمن برای پرت کردن حواس آن از دیگر بلدوزرها، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبهه‌ها بود.

بازآمد یک دستگاه بولدوزر با استفاده از ابتکار عملی خاص، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبهه‌ها بود.

ایجاد تغییراتی در گلوله آر.پی.جی برای ایجاد هراس در دشمن نسبت به استفاده ایران از سلاح شیمیایی، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبهه‌ها بود.

کنترل بیل مکانیکی به‌طوری که کسی متوجه حضور راننده آن نمی‌شد، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبهه‌ها بود.

استفاده از بند پوتین به‌جای سم تله توسط تخریب‌چی‌ها، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبهه‌ها بود.

ساخت خرج برای خمپاره ۶۰ و تقویت آن، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبهه‌ها بود.

استفاده از «بالن مشمعی» برای تشخیص و تخمین توانایی دشمن و سلاح‌های ضدهوایی و ضدنفر مستقر در خط، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبهه‌ها بود.