به بلندای وجودت قسم ای روح الله/ که خدا داده به تو آن همه پیشانی را

«به کجا می برم امشب دل بارانی را
غم آن مردتر از مرد جمارانی را»

غم تو برده قرار از دل ما می دانی؟
که فراقت زده آتش دل طوفانی را

توکه رفتی گل وگل زار و دمن پژمردند
مپسند این همه زاری و پریشانی را

عملت پیروی از راه رسول الله است
تو نمودی به جهان آیه ی قرآنی را

رخ توجلوه حق بود و خدا می دانست
که به ما داده بشارت مه شعبانی را

نفست چون دم عیسای مسیحا می داد
به همه مرده دلان مستی و حیرانی را

همه ی نقشه ی تو نقش خداوندی بود
که به هم بر زده هر نقشه ی شیطانی را

تو که رفتی غزلت بر لب مردم جاری است
تو به ما داده ای آن مکتب عرفانی را

به بلندای وجودت قسم ای روح الله
که خدا داده به تو آن همه پیشانی را

 

منبع: فارس