نامه های سیاه از موصل یک
به گزارش دفاع پرس، پانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱ انبار اردوگاه موصل یک به واسطه حضور مخفیانه چند اسیر آتش گرفت. صدای انفجار و دود غلیظی باعث وحشت سربازان عراقی شده بود. اسرا که در ظاهر برای خاموش کردن آتش رفته بودند، وسایل و تجهیزات بسیاری خارج کردند. مهم ترین وسایل فشنگ و اسلحه بود. آتش که خاموش شد، فرمانده اردوگاه، اسرا را جمع کرد و گفت: از انبار، اسلحه بیرون آمده، از هرکس گرفته شود، اعدام می شود. فشنگ هم همین مجازات را خواهد داشت.
سیدعلی اکبر ابوترابی که کمتر از یک ماه بود به این اردوگاه آمده بود، به همه مسئولین اردوگاه پیغام داد: اسرا سلاح ها و فشنگ ها را تحویل دهند. خیلی ها این پیغام را شنیدند و عمل کردند. اما تعدادی هم نشنیده گرفتند. عراقی ها، یک سال پس از آتش سوزی انبار یک قبضه کلت یافتند و خلیل فاتحی را-که از خود گذشتگی کرده و مسئولیت آن را برعهده گرفته بود- به جوخه اعدام سپردند و به شهادت رساندند.
سوم خرداد۱۳۶۱خرمشهر آزاد شد. آن روز، رادیو بغداد از عقب نشینی تاکتیکی ارتش عراق خبر داد! وقتی خبر آزادی خرمشهر به گوش اسرا رسید، در ناباوری اشک در چشمان شان حلقه زد. می خندیدند و در خلوت یکدیگر را در آغوش می کشیدند. آنان با خمیرهای خشکیده سمون ها خلوا ساختند و کام یکدیگر را شیرین کردند.
در پی همین شادی و سرور بودکه اسرا بار دیگر همبستگی خود را اعلام کردند؛ اما نه با دیگر هم بندان، بلکه به پیروی از جمهوری اسلامی با همه جهان اسلام و برای مقابله با اسرائیل .۶ژوئن ۱۹۸۲مطابق ۱۶خرداد۱۳۶۱به دنبال تجاوزات مکرر هواپیماهای ارتش صهیونیستی بر فراز صیدا و سایر مناطق جنوبی لبنان، نیروهای زرهی این ارتش تهاجم خود را به داخل خاک لبنان آغاز کردند. در پی این تجاوزها به حافظ اسد-رئیس جمهوری وقت سوریه-آمادگی ایران را برای اعزام نیروی نظامی به جبهه نبرد با اسرائیل اعلام کرد.
نخست وزیر وقت یز مواضع دولت جمهوری اسلامی را در مقابل حمله اسرائیل ،حمله متقابل بیان کرد وشورای عالی دفاع تصمیم گرفت رزمندگان ایرانی،فعالانه در کنار نیروهای رزمنده سوری،لبنانی وفلسطینی،علیه اسرائیل بجنگند.با موضع گیری مسئولین جمهوری اسلامی ایران، سیدعلی اکبر ابوترابی پیامی صادر کرد و همه اسرا این پیام را در نامه هایشان نوشتند و تکه پارچه سیاهی روی آن چسباندند. این نامه ها روانه ایران و این پیام تنها دست نوشته همه اسرا از سید علی اکبر ابوترابی بودکه از موصل یک به ایران آورده شد.
«بسمه تعالی.ضربت علیهم الذله والمسکنه.
پروردگارا !چشم به راهیم تا به رهبری روح خدا، اسرائیل تبهکار را از تمام سرزمین های مسلمین بیرون رانده و عظمت مسلمین را به جهانیان بنمایانیم و برای اقتدار و سربلندی پرچم لا اله الا الله کسب انتصار نماییم تاآنان را به ذلت و خواری که همانا وعده الهی است، بنشانیم.
در این رابطه، ما همگی اینجا وفادار و پایبند به تمام تصمیمات امام امت و دولت هستیم و هر لحظه آماده جانبازی و شهادت در راه خدا هستیم و از شما نیز می خواهیم که محکم و با وحدت هرچه بیشتر گوش به دستورات امام و دولت باشیم.
مستیم و عاشقیم و به گلزار می رویم
دلداده ایم و از پی دلدار می رویم
به امید پیروزی نزدیک
اردوگاه موصل یک»
منبع:سایت جامع آزادگان
