اینجا قدمگاه معراجیان است، اینجا سرزمین افلاکیان است...
به گزارش خبرنگار دفاع پرس از استان مرکزی، راهیان نور حرکت عظیمی در راستای بصیرت‌افزایی دانش‌آموزان و نسل نواندیش جامعه است که دعوت شهیدان را لبیک گفته‌اند و بی‌قرار راهی سفر می‌شوند.
«آشنایان غریب» روایت قصه دلتنگی دانش آموزانی است که با سفر به سرزمین نور و دیدار با شهدا، بغض فراق‌شان را در سینه کاغذ به اسارت کلمات محبوس کردند و با دل‌نوشته‌های‌شان سرود دلتنگی برای‌شان سر دادند.
آری، این عزیزان با حضور در سرزمین نور و حماسه، معنای زندگی را درک خواهند کرد و در کنار آشنایی با وقایع هشت سال دفاع مقدس، طعم زیبای عاشقی و دلدادگی را چشیده و با آن مأنوس می‌شوند.
بازدید از مناطق جنگی غرب و جنوب کشور، تجدید بیعت با شهیدان انقلاب اسلامی است، زیرا در این سرزمین بوی خدا بهشت و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به مشام می‌رسد.
فرزندان‌مان در این سفر روحانی، میهمان کسانی می‌شوند که خاکی بودند و آسمانی شدند، آن‌ها در نظر خویش کوچک بودند و از نظر دیگران بزرگ، شهدا آشنایانی بودند غریب...
با کوله‌باری تهی از هیچ راهی خاک‌های نرم جنوب و یا کوه‌های سربه فلک کشیده و استوار غرب می‌شوند، وقتی باز می‌گردند، مجنون لیلی‌های آسمانی شده‌اند، از آن به بعد است که برای‌شان می‌نویسند و قصه‌های دلتنگی را سر می‌دهند.
در ادامه چند خطی از دلنوشته دانش‌آموز «رقیه محمدی» از شهرستان «محلات» که به سرزمین نور سفر کرده است را می‌خوانیم:
اینجا ایران است...
سلام، سلام به کبوتران خونین بال. سلام به شهیدان بی‌کفن از جنس لاله. سلام به نخل‌های سوخته و سر بریده که سرنوشت، سرگذشت‌شان را با شهدا یکی کرد و سلام به نوا‌ها و دعا‌های بی وقت و تمام وقت دلداده‌های وطن! به آن‌هایی که نفس‌شان را در عوض دریدن قفس دادند.
اینجا سرزمین عقیق‌های قرمز از جنس خون، از جنس غیرت است. اینجا سرزمین پیشانی بند‌های «یا‌زهرا»...
سرزمین فرزندان و دلدادگان کوی زهرا... کسانی که آخرین نفس‌شان را در راه مادرشان هدیه دادند. کسانی که آرام آرام بال‌های خود را باز کردند و پرواز کردند...
اینجا قدمگاه معراجیان است، اینجا سرزمین افلاکیان است...
اینجا مادرانی را می‌بینی که با قاب عکس فرزندان‌شان در میان رمل‌های داغ و سوزان هنوز هم به دنبال دردانه‌های‌شان می‌گردند.
آری، اینجا ایران است، ایرانی که مهد این کبوتران است. آباد باشی؛ آباد باشی ای مهد و آزاد باش ای خاک دلیران؛ پابرجا مثل همیشه و استوار با جوانان با غیرتت. باز هم می‌گویم، اینجا مهد کبوتران آزاد پرواز است. اینجا ایران است.
انتهای پیام/
