شهدا گل‌های جاودان بهشت‌اند

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از استان مرکزی، راهیان نور حرکت عظیمی در راستای بصیرت‌افزایی دانش‌آموزان و نسل نواندیش جامعه است که دعوت شهیدان را لبیک گفته‌اند و بی‌قرار راهی سفر می‌شوند.

«آشنایان غریب» روایت قصه دلتنگی دانش آموزانی است که با سفر به سرزمین نور و دیدار با شهدا، بغض فراق‌شان را در سینه کاغذ به اسارت کلمات محبوس کردند و با دل‌نوشته‌های‌شان سرود دلتنگی برای‌شان سر دادند.

آری، این عزیزان با حضور در سرزمین نور و حماسه، معنای زندگی را درک خواهند کرد و در کنار آشنایی با وقایع هشت سال دفاع مقدس، طعم زیبای عاشقی و دلدادگی را چشیده و با آن مأنوس می‌شوند.

بازدید از مناطق جنگی غرب و جنوب کشور، تجدید بیعت با شهیدان انقلاب اسلامی است، زیرا در این سرزمین بوی خدا بهشت و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به مشام می‌رسد.

فرزندان‌مان در این سفر روحانی، میهمان کسانی می‌شوند که خاکی بودند و آسمانی شدند، آن‌ها در نظر خویش کوچک بودند و از نظر دیگران بزرگ، شهدا آشنایانی بودند غریب..

با کوله‌باری تهی از هیچ راهی خاک‌های نرم جنوب و یا کوه‌های سربه فلک کشیده و استوار غرب می‌شوند، وقتی باز می‌گردند، مجنون لیلی‌های آسمانی شده‌اند، از آن به بعد است که برای‌شان می‌نویسند و قصه‌های دلتنگی را سر می‌دهند.

در ادامه چند خطی از دلنوشته دانش‌آموز «طاهره غضنفری» از شهرستان «محلات» که به سرزمین نور سفر کرده  است را می‌خوانید:

گل چیدن فرشتگان آسمان

سلام بر تو‌ای شهید که زیباترین فرصت پرواز را در بال‌های شکسته‌ات می‌توان یافت. سلام بر تو که با لبخند زخم خویش، خاطرات خفته حضرت عباس (علیه السلام) را در کربلا بیدار کردی. شهیدان تمثال وفاداری و ایثار، شکوه و زیبایی و تصویرگر ایمانند. شهیدان!‌ ای جانان! شما زنده‌اید و یادگار روز‌های عشق و حماسه‌اید.

درب‌های آسمان را گشودند و خداوند هر کدام از شما شهیدان را همانند گلی زیبا و خوش‌بو برای بوستان خود چید.

شهید یعنی قلّه وارستگی در عین شکستگی و بدون دلبستگی.‌ ای شهیدان! ما خیلی مشغول این دنیای بی‌هدف و پوچ شدیم. ما شرمنده شما هستیم.

از شما می‌خواهم که با همان دستانی که بوی خدا گرفته‌اند دستگیر ما باشید، اگر شما از ما رو برگردانید، کسی نیست به داد ما برسد.

از خداوند می‌خواهم که یاری‌ام کند تا ادامه دهنده راه شما باشم، ما را از شفاعت مهربانی‌های‌تان بی‌نصیب نگذارید. با لبی خاموش و پر از گناه صدایت می‌کنم، دست پر و امیدوار من را راهی منزل کنید.

انتهای پیام/