وصیت نامه دانشجوی بسیجی شهید احمد راسخی‌نژاد/ خدایا شهادت نصیبم بگردان

به گزارش خبرنگار ساجد، دانشجوی بسیجی شهید «احمد راسخی‌نژاد» در تاریخ یکم دی ۱۳۳۸ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ سوم خرداد ۱۳۶۱ در منطقه جنگی خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:

«بسم الله الرحمن الرحیم

وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا ۚ. وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنینَ

کسانی که در راه خدا جهاد می‌کنند راهمان را به آن‌ها نشان می‌دهیم و خداوند با نیکوکارانست.

با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب اسلامی، نایب بر حق و مسلم امام مهدی (عج) و درود به روان پاک شهدای اسلام این وصیت‌نامه را می‌نویسم.

سپاس خدای واحد و بی‌همتا را که نعمت حیات را به ما ارزانی داشت و توفیق داد که در صف مجاهدین با دشمنان بجنگیم.

از من قاصر گنهکار بیان مطلب ضروری نیست لکن، چون وظیفه ایست بر دوش مطالبی را بیان می‌کنم: امت شهیدپرور و خانواده محترم درود بر شما که یاوران دین خدا هستید و از امتحان‌های الهی پیروز بیرون آمدید.

خانواده گرامی! پدر و مادر و برادران و خواهران عزیز مرا ببخشید آنطور که خدا می‌خواست وظایف الهی نسبت به شما را انجام ندادم و از پیشگاه خدا که خیلی در برابرش شرمنده‌ام تمنا دارم که از تقصیراتم بگذرد.

اگر نعمت شهادت نصیب شد بدانید که به آرزوی خود رسیدم و بیتابی شما زیبنده نیست. تاریخ اسلام را بنگرید کربلای حسین (ع) را ببینید و از زینب علی (ع) بیاموزید که وقتی برادرش و امامش به آن وضع به شهادت رسید چگونه رسالت او را به دوش کشید و پیام او را به جهانیان رساند.

من که لیاقت سربازی حسین (ع) را ندارم ولکن شما باید کار زینب را بکنید.

امت اسلام من نسبت به ایثار و فداکاری شما شرمنده‌ام و لیاقت خدمت به شما را ندارم، شما انقلابی را با لطف تأیید خود و پیروی از رهبری اسلام به وجود آوردید که اسلام به چنین پیروانی افتخار می‌کند، ولی من گنهکار در مقابل این همه ایثار اعتراف می‌کنم که هیچ کار نکردم.

زندگیم برای اسلام سودی نداشت شاید مردنم که امیدوارم شهادت باشد خدمتی به اسلام باشد.

خداوندا از تو عذر می‌خواهم، خداوندا اگر این کلام تو نبود که (قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ. إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا)‌

ای بندگانی که بر خود ستم کردید ناامید نباشید از رحمت خدا که خداوند همه گناهان شما را می‌بخشد» چگونه می‌توانستم به اعمال خود دل بسپرم.

خدایا مرا به آن راهی که صلاح می‌دانی هدایت فرما و شهادت نصیبم بگردان.

ان‌شاءالله»

انتهای پیام/ 900