وصیت‌نامه پاسدار شهید احمد عادلی/ امام را هیچ‌وقت و تحت هیچ شرایطی تنها نگذارید

به گزارش خبرنگار ساجد، پاسدار شهید «احمد عادلی» در تاریخ ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ مصادف با عید سعید قربان در مانور خلیج فارس به درجه رفیع شهادت نائل آمد. 

تصاویر وصیت‌نامه پاسدار شهید «احمد عادلی»

متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:

«بسمه تعالی

اسلام علیکم یا ثارالله

سلام بر آقا امام زمان (عج)

سلام بر آقا امام حسین (ع)، سلام بر زینب (س) و زینب‌های زمان، سلام بر شهیدان

سلام بر کسانی که انقلاب کردند و رفتند و ما را گذاشتند تا ادامه دهندگان راه آنان باشیم و سلام بر خمینی نائب بر حق آقا امام زمان (عج) و سلام بر ادامه دهندگان راه امام خمینی که راه او راه اسلام -راه قرآن -راهی که خداوند گفته و او راه فرستادگان خدا را ادامه می‌دهد.

سلام بر امت مسلمان ایران کسانی که همیشه در صحنه هستند و امام را هیچ‌وقت و تحت هیچ شرایطی تنها نخواهند گذاشت. درود خداوند بر این امت باد، زیرا که مانند یاران حسین (ع) که لبیک گفتند حال این است هم در این زمان لبیک گفته‌اند و راه یاران حسین را خواهند رفت. باشد که خداوند همیشه حافظ شما باشد و سلام بر رزمندگان راه خدا در هر کشوری که هستند.

سلام بر پدر بزرگوارم، پدری که زحمات ما را زیاد کشیده او برای ما هم پدر بوده و هم مادر. باری پدر عزیز از رفتن من ناراحت مباش چرا که بنده حقیر در نزد تو امانتی بیش نبودم و از تو سپاسگزارم، بخاطر اینکه این امانت را به نحو احسن تربیت کردی تا راه خدا را انتخاب کنید و در آخر امیدوارم که این بنده حقیر را عفو کنی و راضی باشی و دعای خیرت همیشه بدرقه راه ما باشد؛ و از تو مادر عزیز یا زن پدر گرامی امیدوارم که مرا ببخشی و از تمام برادرانم بعد از سلام امیدوارم که همگی مرا حلال کنند از این همه زحماتی که در طول زندگی به آن‌ها دادم و همچنین زن برادرانم و خواهرم امیدوارم که شما هم مرا حلال کنید و مرا ببخشید و از تمامی شما از پدرم گرفته تا برادرانم.

از آن‌ها می‌خواهم که بعد از شهادت این بنده حقیر با زن و یگانه فرزندم و یا اگر فرزند دیگری هم که خداوند به بنده حقیر مرحمت نمود با آن‌ها رفتار خوبی داشته باشید و مهربان باشید چرا که آن‌ها یادگاری این بنده گنهکار می‌باشند و آن‌ها را در زندگی آزاد بگذارید تا هر تصمیمی که گرفتند آزاد باشند به آن‌ها بدرفتاری نکنید تا خداوند از شما راضی باشد.

سلام بر زن و فرزند عزیزم در درجه اول مرا ببخشید و حلال کنید از اینکه برای تو همسر خوبی نبودم و برای فرزند تو پدر خوبی مرا ببخشید که نتوانستم در زندگی آن طوری باشم که شما می‌خواهید بعد از رفتن این بنده حقیر امیدوارم که در زندگی موفق باشی و در تصمیم‌گیری در زندگی همیشه مستقل باشی این را بدان با اینکه همسر خوبی برای تو نبودم، ولی این را بدان که شفاعت تو و فرزندانم را در پیش خداوند متعال خواهم کرد.

باری همسر عزیزم تمام زندگی‌ام را به تو و فرزند تو می‌بخشم فقط مقداری بدهکار هستم که امیدوارم با دریافت حقوق بنده بدهی‌های مرا بدهید. صورت بدهی‌های خود را برایت می‌نویسم در آخر مرا می‌بخشی از اینکه اینقدر بدخط برایت مطلب نوشتم، زیرا وقت دیگر است و همه در حال خداحافظی و رفتن می‌باشند.

دیگر نمی‌دانم برایت چه بنویسم، زیرا حرف زیاد دارم و وقت کم و آنقدر تو برایم عزیز هستی که نمی‌دانم چه برایت بنویسم.

باری امیدوارم که مرا حلال کنید تمام اهل خانواده و در آخر سلام مرا به تمام دوستان و آشنایان بنویسید و از تمام آن‌ها حلالیت بطلبید.

وباری سلام بر دوستان همکار و برادرانی که مدت ها در پادگان با هم مشغول خدمت بوده ایم .

امیدوارم که همه این بنده گنهکار را بخشیده و حلال کنید دیگر بیشتر از این وقت شماها را نمی گیرم. چون عجله دارم.

خداحافظ شما.

بنده حقیر احمد عادلی

شب عملیات

۱۳۶۴/۱۱/۲۰

صورت بدهی:

تمام بدهی بابت وام

بدهی‌هایی که من یاد ندارم و احیاناً به شما رجوع می‌شود و در آخر در کیف من مقداری صورت حساب‌هایی هست که مربوطه به پادگان می‌باشد. هر کس از پادگان آمد به او بدهید و اگر حساب‌ها کم آمد سعی کنید از حقوق بنده تامین کنید.»

انتهای پیام/ 900