سیادت به حسین (ع) می‌آید و سبز قامتی به پاسدار
گروه استان‌های دفاع‌پرس - «غلامرضا بنی اسدی»، روزنامه‌نگار و فعال رسانه؛ رنگ‌ها الفبای پیام هستند و تلفیقشان، کتاب معرفت را صفحه در صفحه تحریر می‌کند. در میان همه رنگ‌ها اما "سبز" شکوه دیگری دارد. سید رنگ‌هاست و عجیب می‌آید به تن سیادت و به قامتِ رشید رعنا جوانانی که در خوانشِ سبز عاشورا به درکی سرخ رسیدند.
آنان در شکوه پاسداری، مدام به سبز شدن و شکوفه دادن مشغول هستند چنان که آقای آنها و مولای همه ملک و ملکوت، سیدالشهدا را به شکوفایی مدام و بهار آفرینی جاودان می‌شناسیم. آری سبز، سید رنگ‌هاست و سیادت را سبز نوشته‌اند. این رنگِ بشکوه، زیبا می‌نشیند در شرح آقایی و سیادتی که از نفس‌های رسول خدا ریشه می‌گیرد و در قامت آل رسول، تکثیر می‌شود و سوم شعبان، یک نوروز بهاری است برای تکثیر این حقیقت هماره شکوفا که با طلوع حسین (ع) دامن‌گستر می‌شود. در این دامنه روشن می‌توان به تماشای زیباتر از همه زیبایی‌ها ایستاد و دید که سیادت به حسین (ع) می‌آید و به هرکه زندگی را عرصه عقیده و جهاد می‌داند و خود را در عاشورا و کربلایی می‌بیند که همه پهنه حیاتش را پر کرده است.
سوم شعبان فقط یک روز نیست در شمار دیگر روزها بلکه یوم‌الله است. روز بزرگ خداست و خدا در آن انسان عصرها و نسل‌ها را به عیدانهای بزرگ برکت بخشیده است. انگار حضرت خداوندگار در این روز، آلبوم اشارت‌ها را گشوده است و به انسان بشارت می‌دهد فرداهای روشنی را که در پیش است، روزهایی را که بر مدار عشق و معرفت چنان تعریف خواهند شد که عرفان مثل نفس در جان باورمندان ایمان جاری شود. آری، سیادت به قامت رشید حسین می‌آید چه سید جوانان بهشت خوانده شود و چه سید‌الشهدای بهشت آفرین. اصلاً بعد از کربلا و عاشورا، راه بهشت از این جغرافیای معرفتی می‌گذرد. هرکس دو انتخاب دارد که یا حسینی باشد و یا غیر بهشتی و این معادله شق سومی هم ندارد.
با درک درست این حقیقت است که هوشیاران عالم بی‌توجه به هیاهوی پیچیده در دنیای آدم و آهن در لابه‌لای کوچه‌های انسان و سیمان، راه خود را درست انتخاب می‌کنند و گاه در صراط مستقیمی می‌گذارند که سیدالشهدا چراغ‌داری می‌کند. در این راه پر شمارند به معرفت رسیده‌هایی که لباس سبز پاسداری را به برکت نام مبارک حسین (ع) می‌پوشند و تا نقطه رهایی می‌روند و با شهادت به مانایی می‌رسند. ابراهیم همت، مهدی باکری، حمید باکری، محمود کاوه، عبدالحسین برونسی، و این آخری؛ حاج قاسم سلیمانی نماد تام و تمام پاسدارانی هستند که با ایمان به حقیقت، رزم جامه خود را سبز انتخاب کردند تا در این درس معلم ما شوند که باید حسینی زندگی کرد و زیستن به هر قاعده‌ای جز این، ما را از مسیر بهشت دور می‌کند حتی اگر ظاهری فریبا داشته باشد.
برویم و بخوانیم رسم زندگی این شهیدان را تا بفهمیم سیادت را نه در شناسنامه‌ها که در ساحت زندگی می‌نویسند. در زندگی که به‌قاعده عبودیت تنظیم شده باشد و در خدمت به خلق، دستی توانا داشته باشد.
انتهای پیام/
