داوران «عصر جدید» و هنرمندانی که دیده نشدند

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده؛ برنامه «عصرجدید» به تهیه کنندگی و کارگردانی احسان علیخانی یکی از پربیننده‌ترین و موفق‌ترین برنامه‌های تلویزیون است.

عصر جدید از بدو تولد تا امروز، در نحوه اجراء و دکور و فیلمبرداری و تدوین رشد فوق‌العاده چشمگیری داشته و امروز به مرحله‌ای از تکامل رسیده که می‌توان برچسب استاندارد را با اطمینان خاطر بر روی آن نهاد.

عصر جدید در طول فعالیت پربار خود علاوه بر معرفی استعداد‌های مردمی این ظرفیت را داشته که هنرمندانی، چون آریا عظیمی‌نژاد یا نخبه‌ای، چون سید بشیر حسینی را به مردم معرفی کند و از آن‌ها چهره‌هایی کاملا شناخته شده و مشهور بسازد. از افراد صاحب علم و دانش چهره محبوب ساختن با ارزش‌ترین کاری است که یک رسانه می‌تواند انجام دهد.

برنامه عصر جدید برنامه‌ای هنر محور است و این لزوم برای آن وجود دارد که داوری آن حتما توسط اهالی هنر صورت پذیرد، حضور افراد سیاسی در قامت داور بدترین آفتی است که می‌تواند گریبان گیر این برنامه شود و آن را به ورطه نابودی بکشاند.

علیرغم ظرفیت‌های بسیار زیادی که در هنر‌های مختلف وجود دارد برنامه عصرجدید ترجیح داده است برای داوری خود بیشتر از ظرفیت‌های هنر سینما و بازیگری بهره‌مند شود و پای هنر‌های دیگر را به بحث داوری خود باز نکند. این برنامه در شرایطی دیگر و با تفکری دیگر می‌توانست یک بازیگر در ترکیب خود داشته باشد و یک موزیسین و مثلا یک استاد خطاط، یک استاد نقاش و یا یک نویسنده درجه یک و یا استاد فلسفه.

علیرغم تمامی تاکید‌هایی که در مورد کتاب و کتاب خوانی وجود دارد همچنان نویسنده‌ها کم درآمدترین و پرده نشین‌ترین افراد هنری این مملکت هستند و کمی جلوتر از آن‌ها خطاط‌ها که خط فارسی را با قلم زیبای خود زنده نگه داشته اند و کمی جلوتر از آن‌ها نقاش‌های ایرانی که برخی از آن‌ها در سطح بین الملل کاملا شناخته شده هستند، اما در کشورمان ایران و به مدد کم کاری‌های صورت گرفته توسط اهالی رسانه و مخصوصا تلویزیون بسیاری از مردم آن‌ها را نمی‌شناسند.

متاسفانه در برخی برنامه‌های پر بیننده و جذاب تلویزیون اثر پر رنگی از نویسنده ها، خطاط‌ها و نقاش‌ها نمی‌توان یافت. در صورتی که بخش عمده‌ای از بار علمی هنر کشور بر دوش این عزیزان است و سطح سواد و آگاهی این عزیزان در بسیاری از موارد بسیار بیشتر از افراد مشهور سیاسی یا سینمایی است.

علاوه بر نویسنده‌ها، خطاط‌ها و نقاش‌ها که عمدتا حضور کم رنگی در برنامه‌های داوری محور تلویزیون دارند اساتید فلسفه و جامعه شناس که نظراتشان می‌تواند بسیار مفید و موثر واقع شود نیز تقریبا در ترکیب داوری‌های تلویزیون حضور ندارند و همین طور اساتید کارتونیست که برخی از آن‌ها بسیار باسواد هستند. فردی که در زمینه علوم انسانی بیست جلد کتاب تالیف کرده یا مثلا چیزی در حدود صد کارتون با موضوعات مختلف به رشته تحریر در آورده و رتبه بین المللی کسب کرده است حتما می‌تواند داور بسیار بهتری از یک چهره صرفا مشهور سینمایی باشد.

برنامه عصر جدید به تقلید از نمونه اصلی خود از چهار داور استفاده کرده است، اگر تعداد این داور‌ها پنج یا شش باشد چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا برنامه جذاب‌تر و بهتر نمی‌شود؟ و یا شاید عکس این مساله صادق باشد و اگر این برنامه از دو داور استفاده کند نتیجه بسیار بهتری حاصل شود!

انتهای پیام/ 121