وصیت چند خطی یک شهید برای بخشیدن همه اموالش به جهاد

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «علی ایمانیان» در سال ۱۳۳۶ در نجف‌آباد اصفهان به دنیا آمد و دوران ابتدایی و متوسطه را در نجف آباد گذراند. قبل از انقلاب اعلامیه‌ها و نوار‌های حضرت امام (ره) را که از نجف و پاریس می‌آمد پخش می‌کرد و به همین دلیل چندین بار توسط ساواک دستگیر شد، ولی چون مدرکی از او نداشتند آزاد شد.

در سال ۱۳۵۷ با شنیدن خبر زلزله عازم طبس شد و به ترمیم خرابی‌های ناشی از زلزله مشغول شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در جهاد سازندگی اردل شهرکرد به همراه اکبر فتاح‌المنان و شهید حسین سمندری و... خدمات زیادی را به محرومین ارائه کرد. علی در سال ۱۳۵۹ موفق به اخذ فوق دیپلم فنی از مرکز تربیت معلم فنی - حرفه‌ای شهید مهاجر اصفهان شد و در آزمون ورودی دانشگاه در رشته مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان پذیرفته شد. وی در همان سال همزمان با شروع جنگ تحمیلی به همراه شهید حسین پارسا و شهید اکبر فتاح المنان عازم جبهه شد و در پشتیبانی جنگ جهادسازندگی اصفهان و مستقر در آبادان، به فعالیت پرداخت.

علی در عملیات شکست حصر آبادان، طریق‌القدس و فتح‌المبین شرکت داشت و در طول جنگ دوبار مورد اصابت گلوله و ترکش خمپاره قرار گرفت، ولی اجازه نداد که خانواده‌اش از این موضوع مطلع شوند، هنگامی که می‌خواست برای عملیات فتح‌المبین عازم شود، به مادرش گفت: «من این مرتبه شهید می‌شوم و جسدم هم در بین عراقی‎ها می‌ماند» تا اینکه در سال ۱۳۶۱ در عملیات فتح‌المبین در اثر اصابت گلوله به سمت راست بدنش به شهادت رسید.

او در آخرین ساعات زندگی‌اش در وصیتنامه کوتاهی نوشته است:

سه ساعت مانده به عملیات فتح کربلا

با سلام و دعای خیر، مقدار پولی که دارم جهت کمک به جبهه‌ها تحویل جهادسازندگی نجف‌آباد بدهید، علاوه بر آن مبلغ پنجاه هزار ریال دارم که بدهید برایم نماز بخوانند، چهل روزه قرضی دارم که از شما خواهش می‌کنم قضای آن را برایم بجا آورید. توفیق شما جهت خدمت به اسلام را از خداوند متعال خواستار و دعاگوی شما هستم. پدر، مادر و همسرم امیدوارم مرا ببخشند.

انتهای پیام/ ۱۴۱