سرنوشت جنگی که در «میدان» تعیین شد

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ قطعنامه ۵۹۸ که از سوی ایران پذیرفته شد، صدام تصمیم گرفت که برای «دست بالا داشتن» در مذاکرات صلح با جمهوری اسلامی ایران، مناطقی را از کشورمان به اشغال خود دربیاورد؛ از این روی شاهد بودیم که طی روز‌های آخر جنگ تحمیلی، ارتش صدام با حملات سراسری خود بخش‌هایی را از مناطق مرزی در غرب و جنوب غربی را اشغال کرد. به عبارت دیگر سه روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران بود که ارتش عراق ۳۱ تیر ۱۳۶۷ مجدد تهاجم خود به ایران را در دو محور کوشک و شلمچه آغاز کرد و در این یورش توانست با لشکر‌های پیاده و زرهی حدود ۳۰ کیلومتر از جاده اهواز – خرمشهر در محور کوشک را دوباره اشغال کند و حتی به پادگان حمید هم رسیدند و در جبهه غربی نیز وارد گیلانغرب شدند و پادگان ابوذر را به اشغال خود درآوردند.

در چنین شرایطی که بیم آن می‌رفت تا دوباره خرمشهر به خونین‌شهر تبدیل شود، عزم رزمندگان کشورمان جزم شد تا درسی مجدد به تجاوزکار بدهند. از این روی برای تنبیه متجاوز همه آن‌هایی که توان داشتند و می‌توانستند در جبهه‌ها حضور یابند، به جبهه‌ها اعزام شدند و البته پیام امام (ره) در سیل اعزام‌های مردمی به جبهه‌ها بسیار مؤثر بود.

روز ۳۱ تیر ۱۳۶۷ زمانی که امام خمینی (ره) از حمله دشمن مطلع می‌شوند از طریق مرحوم حاج احمد آقا پیام مهمی را به فرماندهان اعلام می‌کنند که در بخش از این پیام آمده بود: «این نقطه حیاتی کفر و اسلام است. یعنی نقطه شکست یا پیروزی، یا اسلام یا کفر است و باید متر به متر جنگید و چیزی از هیچ‌کس پذیرفته نیست؛ اینجا نقطه‌ای است که یا موجب می‌شود سپاه دوباره در کشور حیات پیدا کند و یا برای همیشه یک سپاه ذلیل و مرده‌ای شود».

بنابراین زمانی که خبر یورش مجدد ارتش صدام به شهر‌های کشورمان رسید و پس از آن که امام خمینی (ره) پیام مورد اشاره را صادر کردند، جبهه‌ها همانند روز‌های اول جنگ مملو از رزمندگان داوطلبی شد که برای جنگیدن با ارتش عراق آمده بودند.

لذا این حضور عظیم مردمی در روز‌های پایانی جنگ باعث شد تا رویا‌های صدام مبنی بر اشغال مجدد شهر‌های ایران هیچ‌گاه به حقیقت نپیوندد و بر این اساس ارتشی که تا سه راهی حسینیه اهواز آمده بود و می‌رفت تا اهواز را با خطر جدی اشغال مواجه سازد، با مقاومت رزمندگان کشورمان وادار به عقب نشینی و بازگشتن به پشت مرز‌های بین المللی شد و بدین شکل در دهم مرداد ۱۳۶۷ ارتش بعث عراق فرار مفتصحانه دیگری را تجربه کرد.

حضور خیل عظیم مردم در جبهه‌ها که با قرائت پیام امام (ره) به فرماندهان طی روز‌های پایانی جنگ تشدید شد، این پیام را داد که سرنوشت صحنه نبرد در میدان تعیین می‌شود نه در مذاکرات.

انتهای پیام/ 231