رئیس انجمن وابستگان نظامی مقیم ایران: تررویست‌ها باید تاوان جنایات خود را بپردازند/ شیطان محکوم به شکست است

به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، سرهنگ «اسلاو ومیر کوتون» رئیس انجمن وابستگان نظامی مقیم ایران امروز (دوشنبه) در دیدار وابستگان نظامی خارجی مقیم کشورمان با امیر دریادار «حبیب‌الله سیاری» معاون هماهنگ‌کننده ارتش، اظهار داشت: از طرف تمامی وابستگان دفاعی و نظامی مقیم در ایران از امیر دریادار سیاری ریاست ستاد و معاون هماهنگ‌کننده ارتش جمهوری اسلامی ایران و امیر سرتیپ «عباس جعفری‌نیا» معاون اطلاعات ارتش جمهوری اسلامی ایران به واسطه‌ی دعوت از ما دیپلمات‌های نظامی مقیم در ایران برای شرکت در این آیین که به مناسبت آغاز سال نو میلادی برگزار می‌شود، صمیمانه قدردانی می‌کنم.

سرهنگ کوتون ادامه داد: فرارسیدن سال نو ما را بر آن می‌دارد تا وقایع سال گذشته را جمع‌بندی کرده و تغییرات مثبتی را برای ماه‌های آینده برنامه‌ریزی کنیم. ما اعضای انجمن وابستگان نظامی نیز با جمع‌بندی آنچه در سال گذشته سپری شد، برای سال آینده برنامه‌ریزی می‌کنیم.

رئیس انجمن وابستگان نظامی مقیم ایران افزود: سال ۲۰۲۳ برای ما سال کاری بسیار فشرده‌ای بود. برای برخی از ما دوره‌ی سازگاری با شرایط جدید مأموریتی و برای برخی دیگر زمان مهیا شدن برای خاتمه مأموریت در ایران بود؛ با این حال هر یک از ما سعی کردیم که وظایف خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم.

وی خاطرنشان کرد: سال گذشته ما این فرصت را یافتیم که در بسیاری از رویداد‌های برنامه‌ریزی شده توسط مقامات محترم نظامی ایران شرکت کنیم. شرکت در این رویداد‌ها این امکان را برای ما فراهم کرد که نه‌تنها ویژگی‌های نیرو‌های مسلح ایران را بهتر بشناسیم، بلکه به ما فرصت شناخت حوزه‌هایی را داد که می‌توانیم همکاری‌های نظامی متقابل کشورهای‌مان با نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران را در آن حوزه‌ها گسترش دهیم.

سرهنگ کوتون گفت: مساعدت‌هایی که در این مسیر توسط مدیریت تشریفات و روابط خارجی ارتش جمهوری اسلامی با ما به عمل آمد، برای‌مان بسیار مفید بود؛ از این رو، مایلم از کارکنان گرامی مدیریت تشریفات و روابط خارجی ارتش جمهوری اسلامی به دلیل تعهد و حمایت آن‌ها از ما در این کار دشوار تشکر کنم؛ البته درخواست همکاری روزافزون داریم.

وی عنوان کرد: سالی که گذشت و سالی که تازه شروع شده است، به لحاظ پیچیدگی مسائل ژئوپلیتیکی و چالش‌های عظیمی که برای امنیت منطقه‌ای و جهانی پدید آمده‌اند، برجسته هستند.

رئیس انجمن وابستگان نظامی مقیم ایران یادآور شد: تروریسم به وضوح و در اشکال مختلف در چند سال اخیر در اروپا، آسیا، آفریقا و یا هر جای دیگر جهان سر برآورده است.

سرهنگ کوتون اضافه کرد: مردم عادی قربانیان افراطی‌گری مذهبی و جاه‌طلبی قدرت‌های متجاوز هستند که از حملات موشکی، بمب‌ها و پهپاد‌ها و کشتار‌های وحشیانه‌ی تروریست‌های ظالم آسیب می‌بینند.

وابسته دفاعی جمهوری لهستان اظهار داشت: با کمال تأسف واضح است که در چنین شرایطی، راه حل‌های قهرآمیز بر دیپلماسی و گفت‌وگو غلبه می‌کنند.

وی ادامه داد: با اندوه فراوان، خبر حمله‌ی ظالمانه‌ای که در کرمان رخ داد به ما نیز رسید. این اقدام خشونت‌آمیز و غیرقابل قبول به جهان نشان می‌دهد که ما هرگز نمی‌توانیم اجازه دهیم افراطی‌گری مهار زندگی ما را در دست بگیرد. به همین سبب، عاملان چنین اقدامات غیرانسانی باید هزینه‌ی آن را بپردازند.

سرهنگ کوتون افزود: در حوزه اقتصادی، در سالی که گذشت شاهد تداوم بحران جهانی اقتصادی، تورم و افزایش هزینه‌های زندگی بودیم که همچنان مردم مستمند را هدف قرار داده است. آن‌ها هستند که بار سنگین اختلافات حلقه‌های کوچک زورمند حاکم بر ملت‌های بزرگ را بر سر مسائل کلیدی جامعه تحمل می‌کنند.

رئیس انجمن وابستگان نظامی مقیم ایران گفت: با وجود این، سال جدید امید‌های جدیدی را نیز به همراه دارد؛ بالاخره روزی شیطان شکست خواهد خورد و امیدوارم سال ۲۰۲۴ صلح و ثبات را برای همه همسایگان ما به ارمغان بیاورد و به محکومیت و مجازات متجاوزان و تروریست‌ها منجر شود.

وی بیان کرد: برای ملت ایران و همچنین خودمان آرزو می‌کنم که این سال نو بارقه‌ای از نور به همه‌ی ما بتاباند که در اثر آن نهال ایمان و امید برآید تا در پرتو آن بر همه‌ی مشکلات شخصی و شغلی فائق آییم و چالش‌های اجتماعی و ملی نیز از جوامع‌مان رخت بربندد.

سرهنگ کوتون اضافه کرد: برای اینکه چنین شود، نیازی به بروز خشم و نفرت به یکدیگر نداریم. تنها چیزی که به آن نیاز داریم، کمی درک کردن همدیگر است. گاهی گفت‌وگو کافی است و گاهی اوقات یک قدم به عقب چشم‌انداز‌های کاملاً جدیدی را برای آینده باز می‌کند.

رئیس انجمن وابستگان نظامی مقیم ایران در پایان عنوان کرد: آرزو می‌کنم که سال جدید برای همه‌ی ما رزم‌جامه‌پوشان، نویدبخش صلح، ثبات و امنیت باشد و هرگز مجبور نشویم رو در روی هم بایستیم؛ مگر آن‌که در یک مسابقه‌ی ورزشی دوستانه و جوانمردانه باشیم.

انتهای پیام/ 271