ایران، رژیم صهیونیستی و بازی جنگ
گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس - سارا هوشمندی؛ روز گذشته رژیم صهیونیستی با حمله به ساختمانی در دمشق، ۵ تن از مستشاران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به شهادت رساند. تحلیلگران این اقدام تل‌آویو را در ادامه تلاش برای تغییر چارچوب جنگ و گسترش تنش در غرب آسیا برای رهایی رژیم اشغالگر از مخمصه فعلی ارزیابی می‌کنند.
استراتژی جمهوری اسلامی ایران در قبال برخی تحریکات پاسخ مناسب و بازدارندگی هوشمند در قبال برخی اقدامات دشمنان است، رژیم اسرائیل در ورود ایران به تنش همه‌جانبه تلاش‌های گسترده‌ای انجام دادند که ایران نه‌تن‌ها خلاف تحریکات فراوان رژیم صهیونیستی، وارد دام تل‌آویو نشده است؛ بلکه از یک سو به ضربات خود با قدرت ادامه داده و از سویی دیگر چارچوب نبرد را از ابتدای جنگ تاکنون به‌سود خود و محور مقاومت حفظ کرده است؛ به‌طوری که این وضعیت صهیونیست‌ها را به استیصال کشانده و اجازه کسب توفیق راهبردی به این رژیم نداده است.
به‌بیان دیگر ایران به‌همراه مقاومت ضربات اساسی از هر سو ـ فلسطین، لبنان، عراق، سوریه و یمن ـ به رژیم وارد و در واقع صهیونیست‌ها را از جهات مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی به محاصره خود در آورده است تا جایی که هفته گذشته مرکز مهم جاسوسی ـ تروریستی ـ اقتصادی اشغالگران در اربیل عراق را منهدم کرد و ضمن نابودی زیرساخت‌های جاسوسی ـ عملیاتی صهیونیست‌ها، افراد مهمی از موساد حذف شدند، و جمهوری اسلامی ایران فشار بی‌سابقه به اسرائیل را حفظ کرده و درنهایت اجازه نداده است آنچه آن‌ها می‌خواهند محقق شود.
تا کنون تلاش‌هایی برای ورود کشورمان به جنگ رقم خورده است که هیچ کدام سبب نشده است ایران اسلامی به جنگ تمام‌عیار دچار شود که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
سال ۱۹۹۱ در آغاز جنگ اول خلیج فارس، صدام با شلیک چند موشک به تل‌آویو، از ایران خواست همراه با رژیم بعث عراق وارد جنگ با اسرائیل شود، در داخل کشور نیز برخی نیرو‌ها از رهبری درخواست کردند ایران کنار عراق بایستد، اما ایشان با ورود به جنگ آن هم برای همراه شدن با صدام، مخالفت کردند.
جنگ اول خلیج فارس با بیرون راندن عراق از خاک کویت و اعمال شدیدترین تحریم‌ها علیه بغداد از جمله تصویب قطعنامه نفت در برابر غذا پایان یافت و تلاش دشمنان برای ورود تهران به جنگی بی‌ربط، بی‌نتیجه ماند.
در پی شهادت دیپلمات‌های کشورمان در افغانستان در ۱۷ مرداد ۷۷، بار دیگر برخی سیاسیون خواستار ورود کشور به جنگ با طالبان شدند، ولی رهبر انقلاب با نزاع گسترده با گروه مشکوک حاکم بر افغانستان مخالفت کردند و تنها به سپاه اجازه دادند با اعزام نیرو به مرز با افغانستان و برگزاری چند رزمایش طالبان را تأدیب کنند و فتنه جنگ قبل از وقوع، پایان یافت.
سال ۲۰۲۱ در پی فرار شبانه آمریکایی‌ها از افغانستان، پس از ۲۰ سال بار دیگر طالبان بر این کشور سلطه یافت. فرزند شهید احمدشاه مسعود، عَلَم مخالفت با طالبان را برافراشت، ولی خیلی زود این درگیری‌ها نیز خاتمه یافت، در این برهه نیز برخی جریانات تمایل به حمایت نظامی و جنگ گسترده با طالبان را داشتند که موفقیت حاصل نشد.
ایران قصد ورود به جنگ گسترده و کامل را ندارد و این استراتژی کلان کشور در ۳۵ سال اخیر بوده است، چرا زمانی که می‌توان بدون ورود به جنگ مستقیم که مردم را دچار هزینه‌های سنگین می‌کند، با روش‌هایی به‌مراتب مؤثرتر و کم‌هزینه‌تر به دشمن آسیب زد، به‌سمت جنگ تمام‌عیار تمایل نشان دهیم؟ ایران نمی‌خواهد وارد چارچوب بازی اسرائیل شود، اما ضربات اعلام شده و نشده‌ای به این رژیم زده و می‌زند که برای دشمن معنادار و مستأصل‌کننده است.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/ ۱۳۴
