به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، خبرنگار روزنامه جمهوری اسلامی بود و با همین عنوان پایش به جبهه باز شد، اما دانشگاه جنگ او را چنان رشد داد که فرمانده نیروی زمینی سپاه و طراح بسیاری از عملیاتهای دوران دفاع مقدس کرد تا آنجا که چند روز مانده به ۲۷ سالگی و با شهادتش لقب «نابغه جنگ» را بگیرد.
در روزهای ابتدای جنگ و در شرایطی که کسی از میزان پیشروی دشمن خبر نداشت، غلامحسین افشردی به اهواز رفته بود تا اگر کاری از دستش بربیاید انجام دهد. با شمه خبرنگاری و تجربیاتش از واحد اطلاعات سپاه به دنبال محورهای ورودی دشمن رفت تا کم کم به جمع آوری اطلاعات پرداخت و با چند نفر از نیروهایی که به او ملحق شدند با موتور، ماشین و هر وسیلهای که داشتند اطلاعات مورد نظر از منطقه را کامل کرد. آنها با جمع اوری اطلاعات توانستند بفهمند دشمن در کجاست، چه تعداد نیرو دارد، هدفش چیست، برای چه آمده است، تا کجا میخواهد برود.
او در دی ۱۳۵۹، بهعنوان یکی از معاونان ستاد عملیات جنوب انتخاب شد و در شکستن محاصره سوسنگرد، عملیات امام مهدی (عج)، عملیات ارتفاعات اللهاکبر و دهلاویه نقش مهمی ایفا کرد. در عملیات ثامنالائمه (ع) که به شکستن حصر آبادان انجامید، باقری فرماندهی محور دارخوین را به عهده داشت و در طرحریزی عملیات، سازماندهی نیروها و کسب اخبار و اطلاعات از عراقیها تلاش بسیاری کرد.
در عملیات طریقالقدس که برای اولین بار قرارگاه مشترک سپاه و ارتش تشکیل شد، او به سمت معاونت فرماندهی کل سپاه در قرارگاه مشترک حضور یافت. در عملیاتهای فتحالمبین، بیتالمقدس و رمضان نیز فرماندهی قرارگاه نصر را بر عهده داشت. وی ۹ بهمن ۱۳۶۱ پیش از اجرای عملیات والفجر مقدماتی، در منطقه فکه در سنگر دیدبانی مشغول شناسایی منطقه دشمن بود که هدف اصابت گلوله خمپاره عراقیها قرار گرفت و به شهادت رسید.
او در یکی از سخنان خود میان رزمندگان از نیروها درخواست دارد که درباره اهداف و چرایی حضور در جنگ بیاندیشند و با طرح پرسشهایی آنان را به اندیشیدن وامیدارد. او در قسمتی از صحبتهای خود میگوید: «چرا کار ما دارد عوض میشود و نکند خدایی نکرده جنگیدن را به عنوان حرفه نگاه کنیم. نکنه ما فکر کنیم کارمان جنگیدن است میخواهد این به پیروزی منتهی بشود میخواهند نشود میخواهد معنویتی در آن باشد یا نباشد میخواهد با توکل و توسل به خدا باشد یا نباشد. این جو در تیپهای میخواهد حاکم بشود یا نه، همان جوی بماند که در روزهای اول جنگ بود. جوی که بچهها فقرا الی الله بودند. فکر میکنید قدرتمندید و غیر از شما نیست و هرجا برسید میبندید و میزنید و داغان میکنید و کاری ندارید یاری خدا و توجه امام زمان (ع) بوده.»
انتهای پیام/ ۱۴۱