فیلمسازی که وطن برایش مهم نباشد من را عصبانی می‌کند

به  گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، «ابراهیم حاتمی»، کارگردان سینمای ایران در نخستین کارگاه انتقال تجربه چهاردهمین جشنواره فیلم مقاومت با اشاره به اینکه من ابتدا از فیلم سازی آماتور به دنیای سینما آمده‌ام اظهار داشت: سال 58 به عنوان سینماگر آماتور به سینما آمدم. در آن ایام به ما یاد دادند تا با دوربین سوپر 8 تصویر برداری کنیم و به تصویر، قاب و نکات و جملات کوچک احترام بگذاریم.

 

وی افزود: وقتی با فیلم «هویت» وارد سینمای حرفه‌ای‌تر شدم از اندوخته‌های خودم استفاده کردم. وقتی وارد جنگ شدم دوست داشتم با دوربین سوپر8 کار کنم. همین دوربین باعث شد مسیر من به «دیده‌بان» و «مهاجر» ختم شود. کسانی که با سینمای مستند وارد عرصه سینمای داستانی می‌شوند معمولا نگاه عمیق‌تری دارند.

 

کارگردان فیلم بادیگارد افزود: جشنواره فیلم مقاومت در زمانی برگزار می‌شود که شرایط فیلم سازی سخت‌تر شده است. ما در جنگ و سال‌ها بعد تا دهه 70 می‌توانستیم راحت‌تر نفس بکشیم اما امروز کار خیلی سخت‌تر است. هر سینما به تعبیری هنر فردیت است و باید فیلم‌ساز به خودش رجوع کند.  

 

حاتمی‌کیا با بیان اینکه من در سینما به همه سلیقه‌ها احترام می‌گذارم اظهار داشت: روحیه من طوری بود که هیچگاه نمی‌توانستم به لحاظ سلیقه رفتاری با «سلحشور» و «ملاقلی‌پور» راه بیایم اما همیشه به آن‌ها احترام می‌گذاشتم. من برخلاف حرف‌های که درباره‌ام گفته‌اند برای فیلم‌هایم خیلی فکر می‌کنم و برای ساختن آن‌ها می‌جنگم.

 

وی خاطرنشان کرد: فیلم سازی که وطن برای او مسئله نباشد و خودش را نسبت به هیچ چیزی متعهد نمی‌داند من را اعصبانی می‌کند. اگر فیلساز در یک اثر حرف خودش را بزند و دروغ نگوید حرفش بر دیگران شرف دارد. امروز در تلویزیون بحث‌های درباره ایدئولوژیک بودن و نبود مطرح می‌شود که من آن را نمی‌فهمم!!! همه کسانی که در سینما حرفی برای گفتن دارند ایدئولوژی دارند. ارزشی بودن یعنی نگاه آرمانی داشتن؛ من از حرف برخی که می‌گویند ارزشی نیستیم ناراحت می‌شوم.  

 
انتهای پیام/ 121