شهیدی که سوخت تا ملتی نسوزد، رفت تا ایمان نرود / عباس دوران اسطوره شهادتی که مرگ را به بازی گرفت

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، سخن گفتن و به رشته ی تحریر درآوردن زندگانی شهیدان سرافراز که در دفاع مقدس از دین و میهن اسلامی سراز پا نشناخته و با آغوشی باز به پیشواز شهادت رفته اند، کاری است بسیار دشوار، زیرا این غرور آفرینان میهن اسلامی، هر یک جهانی ناشناخته و فتح نشده هستند که مملو از شنیدنی های پایداری، ایثار و فداکاری، صلابت و اقتدار که ظلم ستیزی خود را به گوش دشمنان قسم خورده ی مملکتمان رساندند.

سخن او عشق است و عاشقی، سرداری از سرداران اسلام، سربازی از سربازان امام زمان (عج) و پاکبازی از یاران ابراهیم زمان: خمینی (ره) بت شکن دوران، شهید خلبان (عباس دوران) یکی از همین دلیرمردان ماندگار در دوران دفاع مقدس است که چند دقیقه ای را به پاسداشت سالروز عروج ملکوتی او با چند خطی کوتاه از دریای وسیع زندگی همیشه تاثیر گذار وی همراه می شویم.
 

عباس دوران سال ۱۳۲۹ در شهر شیراز دیده به جهان گشود. دوران کودکی، نوجوانی و جوانی را در شیراز گذراند. وی پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۹ به خدمت مقدس سربازی می رود و بعد از بازگشت، به یادگیری فن خلبانی و خدمت به میهن پرداخت.
 

در سال ۱۳۴۸ موفق به اخذ مدرک دیپلم طبیعی از دبیرستان سلطانی شیراز گردید. در همین سال به استخدام فرماندهی مرکز آموزش هوایی در آمد. در سال ۱۳۴۹ به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت و پس از گذراندن دوران مقدماتی پرواز در ایران، در سال 1351 برای تکمیل دوره خلبانی به آمریکا رفت.

او ابتدا در پایگاه «لکلند» دوره تکمیلی زبان انگلیسی را طی نمود و سپس در پایگاه «کلمبوس» در ایالت «می سی سی پی» موفق به آموختن فن  خلبانی و پرواز با هواپیماهای بونانزا، تی۴۱ – تی ۳۷ گردید.

با شروع جنگ تحمیلی سر از پا نشناخته به دفاع از کیان جمهوری اسلامی پرداخت و با  103 سورتی پرواز جنگی در طول عمر کوتاه اما پر بارش، یکی از قهرمانان دفاع مقدس شناخته شد.
 

شهید عباس دوران در هفتم آذر ۱۳۵۹ در عملیات «مروارید» حماسه ای بزرگ آفرید و به کمک شهید خلبان حسین خلعتبری پنج فروند ناوچه عراقی را در حوالی اسکله «الامیه» و «البکر» منهدم ساخت و بقایای آن را به قعر آب های نیلگون خلیج فارس فرستاد.
 

سرانجام در سحر گاه روز ۳۰ تیر ماه سال ۱۳۶۱ که رهبری دسته پرواز را به عهده داشت، به قصد ضربه زدن به شبکه دفاعی و امنیتی نفوذ نا پذیر مورد ادعای صدام با پنج نفر از زبده ترین خلبانان نیروی هوایی در حالی که هنوز ستیغ آفتاب ندمیده بود، با اراده ای پولادین به پالایشگاه الدوره، یورش بردند و چندین تن بمب از هواپیماهای خود بر قلب دشمن حاکمان جنگ افروز عراق ریختند و پس از نمایش قدرت و شکستن دیوار صوتی در آسمان بغداد، هنگام  بازگشت، هواپیمای لیدر مورد اصابت موشک دشمن واقع شد؛ اما به رغم اینکه می توانست با استفاده از چتر نجات سالم فرود آید، صاعقه وار خود و هواپیمایش بر متجاوزان کوبید و بدین ترتیب مانع ازبرگزاری اجلاس سران غیر متعهد ها به ریاست صدام در بغداد شد.

پس از سالها انتظار در تیرماه ۱۳۸۱ بقای پیکر شهید دوران توسط کمیته جستجوی مفقودین به میهن منتقل شد و در پنجم مرداد ۱۳۸۱ طی مراسمی رسمی با حضور رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، مسئولان کشوری و لشکری، خانواده شهید و بستگان در میدان صبحگاه ستاد نیروی هوایی، بر دوش همرزمان خلبانش تشییع شد.