مرحوم آغاسی، شاعر بسیجی که در دفاع از ولایت می سرود

وی شاعری را از سال 51 شروع کرد اما بیشتر آثار وی از سال 68 به بعد سروده شد. این شاعر انقلابی در دوران جنگ در جبهه ای جنگ و در مناطق عملیاتی شوش، جزیره مجنون و شلمچه حضور یافت، اشعار زیادی از وی از حال و هوای جبهه برجای مانده است.

 

** آثار مرحوم آغاسی

 

فرهنگ عاشورا، مثنوی شیعه، شور شهیدان، چیست درویشی، با همه لحن خوش آواییم، مرغ دلم زمزمه سر می دهد، ای زنده دلان ظهور نزدیک است، مولا، ولایت، حریم راز، حضرت عباس(ع) ، حجت حق، روح خدا، راز سه مظلومه، هفتادو دو تن، میرسد از راه، ساقی سرمست ما، آفتاب شیعه، شرابی سوخته، نماز، خبر آمد، در رسای رهبر، به جای آنکه همه ساله به مکه روی، روح نماز، مثنوی بلند شیعه از جمله سرودهای وی به شمار می رود.

 

اشعار وی نشانگر اوج احساسات و علاقه وی به مذهب و اهل بیت(ع)بود، او با سروده های خود جایگاه ویژه ای در ادبیات معاصر باز کرد.

 

** مرحوم آغاسی خلا موجود در شعر آیینی را پر کرد

 

عضو شورای عالی شعر صدا و سیما با بیان آینکه آغاسی خلا موجود در شعر آیینی را پر و راه را برای شاعران پس از خود باز کرد، گفت: این گونه ادبی آنچنان که باید از عناصر شعری و نظم خاص بهره مند نبود و صرفا پیامی منتقل می کرد و با شادی و اشک همراه بود.

 

مصطفی محدثی خراسانی افزود: مرحوم آغاسی توانست فصلی که میان شعر، مدح، مرثیه و شعر رسمی کشیده شده بود را پر کند و با وارد کردن عناصر شعری و نظم سطح این نوع شعر و حتی سطح ذائقه مخاطب را ارتقا بخشد.

 

وی سطح شعر آیینی امروز در محافل مرثیه و مداحی را بالاتر از اشعار قبل از انقلاب دانست و افزود: او با نگاهی نو به مفاهیم دینی و مذهبی و حماسی توانست سطح این نوع شعر را ارتقا دهد، مرحوم آغاسی در اشعارش صرفا به توصیف واقعه نمی پردازد بلکه با رویکردی تبیینی به بیان و چگونگی آن موضوع می پردازد، توجه به فلسفه عاشورا، نبوت، بعثت و انتظار از آن جمله است.

 

این شاعر معاصر گفت: مرحوم آغاسی با این رویکرد توانست حماسه و عزتمندی مفاهیم دینی را در کنار سوگ و حزن در کنار هم بنشاند.

 

وی مرحوم آغاسی را شاعری مردمی و متواضع عنوان کرد و افزود: او هیچگاه به عناوین و شهرت های مادی و مقام دنیوی توجهی نداشت و معتقد بود اگر مخاطب شاعر، مردم هستند باید شاعر هم مردمی باشد.

 

محدثی خراسانی با یاد آوری اینکه مرحوم آغاسی مثنوی سرا بود، تصریح کرد: به نظر سروده های او که عمدتا در دفاع از ولایت به معنای عام و نقش آن در شکل گیری تاریخ و فرهنگ و صیانت از دین و مذهب بود از اوج مندی و ارزشمندی خاصی در نزد مخاطبان برخوردار است و شور و حال مضاعفی به خوانندگان می دهد.

 

وی یکی از مشهورترین مثنوی های وی را مثنوی شیعه ذکر کرد و افزود: خوانش این اثر شور و هیجان خاصی به مخاطب می دهد زیرا از سر جان و اوج ذوق سروده شده است.

در بخشی از این مثنوی آمده است:

شیعه یعنی شرح منظوم طلب

از حجاز و کوفه تا شام و حلب

شیعه یعنی یک بیابان بی کسی

غربت صدساله، بی دلواپسی

شیعه یعنی صد بیابان جستجو

شیعه یعنی هجرت از من تا به او

شیعه یعنی دست بیعت با غدیر

بارش ابر کرامت بر کویر

شیعه یعنی عدل و احسان و وقار

شیعه یعنی انحنای ذوالفقار

ازعدالت گر تو می خواهی دلیل

یاد کن از آتش و دست عقیل

جان مولا حرف حق را گوش کن

شمع بیت المال را خاموش کن

این تجمل ها که بر خوان شماست

زنگ مرگ و قاتل جان شماست

 

یکی از اشعار پرشور مرحوم آغاسی که درباره سرور و سالار شهیدان حسین بن علی(ع)سروده شده سال هاست که زینت بخش محافل عزاداری است شعر «بی سر و سامان توام یا حسین(ع)»اوست.

 

بی سروسامان توام یا حسین!

دست به دامان توام یا حسین!

جان علی سلسله بندم مکن

گردم و از خاک بلندم مکن

عاقبت این عشق هلاکم کند

در گذر کوی تو خاک کند

 

وی گفت: سروده های وی نشان می دهد او شاعری معتقد به اهل بیت(ع) بود که همواره بر مدار خورشید ولایت می چرخید.

 

برآنم که درک ولایت کنم

مبادا که ترک ولایت کنم

کنون خالی از عجب و خودبینی ام

پر از شکر آوای آوینی ام

سروده مشهور وی در خصوص امام عصر(عج) نیز در زیر آمده است:

با همه لحن خوش آوائیم

در به در کوچه تنهایی ام

ای دو سه تا کوچه زما دورتر

 نغمه تو از همه پرشورتر

کاش که این فاصله را کم کنی

محنت این قافله را کم کنی

کاش که همسایه ما می شدی

مایه آسایه ما می شدی

هر که به دیدار تو نائل شود

یک شبه حلال مسائل شود

دوش مرا حال خوشی دست داد

سینه ما را عطشی دست داد

نام تو بردم، لبم آتش گرفت

شعله به دامان سیاوش گرفت

 

** آغاسی شاعری مردمی و متواضع بود

 

شاعر و پژوهشگر معاصر آغاسی را شاعری مردمی ذکر کرد و افزود: او در ارتباطات خود با مردم بسیار وارسته و متواضع بود و همواره عارفانه زندگی کرد.

 

رضا اسماعیلی بارزترین خصوصیت آغاسی را مردمی بودن شعر وی و دیگر سبک خواندن وی توصیف کرد و گفت: این محبوبیت به دلیل زبان صریح و روان وی بود که سبب شد مردم با او همراه شوند.

 

وی بعد حماسی در اشعار وی را پررنگ توصیف کرد و گفت: او خود در جبهه های جنگ حضور داشت و در این حوزه اشعار ارزشمندی از وی بجای مانده است.

 

این شاعر معاصر توضیح داد: اشعار وی ساده و بدور از هرگونه الفاظ پیچیده و دشوار سروده شده هرچند که رگه هایی از سبک هندی را می توان در اشعار وی دید.