روایت مادر چشم انتظاری که خاطرات فرزندش را با تار قالی گره می‌زد
محمد تقی عزیزیان نویسنده کتاب " خون برف" در گفت و گو با خبرگزاری دفاع مقدس اظهار کرد: این کتاب روایتگر چشم انتظاری مادری است که با خبر مفقود شدن پسرش شروع به بافتن قالی می کند که با بافتن هر رج از قالی خاطرات او را به یاد می آورد.
وی افزود: برای مثال وقتی به پاهای او می رسد، خاطراتی از دوران کودکی، شیطنتهای او و سپس پوتین های وی را به یاد می آورد، پوتین هایی که شاید روی مین پاره پاره شده باشند.
عزیزیان تصریح کرد: به دنبال این چشم انتظاری نامهای از بنیاد شهید به دست وی می رسد که قضیه آمدن پسرش را کمتر پیگیری کند، زیرا آخرین سری از آزادگان نیز برگشته و پسر وی در میان آنها نبوده است. پیرزن در ادامه داستان موفق به اتمام بافتن قالی می شود، اما هیچ گاه فرزندش و پیکر او بازنمی گردد.
وی گفت: قهرمان اصلی داستان، داماد خانواده است که جانباز اعصاب و روان بود. وی در دوران دفاع مقدس، به عنوان فرمانده گردان، نیروهای خود را برای آموزش به شالیزاری می برد که بر اثر اصابت خمپاره آتش گرفته و نیروها در آتش خمپاره می سوزند. به دنبال آن او تنها نظاره گر این حادثه بوده ونمی توانسته کاری انجام دهد.
نویسنده کتاب " خط به خط" ادامه داد: حالا این جانباز جنگ در خانه هشت پلاک آویزان کرده و با آنها صحبت می کند.
نویسنده کتاب "خون برف" خاطر نشان کرد: در این کتاب علاوه بر بازگو کردن مسائل مربوط به دفاع مقدس، مسائل و مشکلات جامعه از جمله پوشش نامناسب دختران تا کوچههایی که دیگر به نام شهدا نیستند بیان می شود.
وی با بیان اینکه ایده اصلی کتاب از خودم بود، خاطرنشان کرد: ایده اصلی از خودم بود، اما وقایعی که در داستان بازگو می شود برگرفته از واقعیت شهدای استان لرستان است که به صورت تلفیقی در کتاب بیان شده است.
عزیزیان با اشاره به عنوان کتاب یادآور شد: عنوان کتاب را از خاطره ای برداشتم که در آن شهید خانواده هنگام بریدن سیم ها در عملیاتی دست خود را نیز با سیم چین می برد و به علت سردی هوا متوجه نمی شود. برف هم که نماد سردی است و خون روی آن واضح است که از ترکیب این دو خون برف به دست آمد.
